"നിക്കാഹ്"

9

"ആഹ്!!!!!! പേടിപ്പിക്കാൻ ഓരോന്നും കൊണ്ട് വച്ചോളും..." എന്റെ കാലിനിടയിൽ തട്ടിയ സ്ടൂൾ കാലു കൊണ്ട് തട്ടിയിട്ടു.

"ഇതിത്ര നേരം ഇവിടെ ഇല്ലാതിരുന്നല്ലോ ഇതിപ്പോ എവിടുന്ന് വന്നു"

ഞാൻ കിച്ചനിന്റെ ഡോറിനു നേരെ നോക്കി, കർട്ടൺ പാറുന്നുണ്ട് എന്നല്ലാതെ ആളെ കണ്ടില്ല. എനിക്ക് ഹൈറ്റ് കുറവാണെന്ന് കരുതി ഇങ്ങനെ ചെയ്യാൻ പറ്റോ...

ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ എന്റെ ജോലി തുടർന്നു.

"നച്ചൂ ആയിരിക്കും... അവൾക്കാ ഇങ്ങനെയുള്ള സ്വഭാവം.... നീർക്കോലി...
കവുങ്ങ് പോലെ നീണ്ട് പോകുന്നുണ്ട് എപ്പോഴാ ആകാശം തട്ടാന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല..."

അതിന് ശേഷം എന്റെ നാവിന് റെസ്റ്റ് ഇല്ലായിരുന്നു.

ഗ്യാസ് സ്‌റ്റൗ നല്ല ഹൈറ്റിലായിരുന്നത് കൊണ്ട് വല്ലാത്ത ബുദ്ധിമുട്ട്....
ഞാൻ നേരത്തെ തട്ടിയിട്ട സ്ടൂൾ മെല്ലെ കാലു കൊണ്ട് വലിച്ചു. ആരും അവിടെയൊന്നും ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തിയ ശേഷം അതിൽ കേറി നിന്നു.

"ഇത് കൊള്ളാലോ...
കുറച്ച് മുൻപേ ഇങ്ങനെ ചെയ്താൽ മതിയായിരുന്നു...

അതെങ്ങനാ... നല്ലത് പണ്ടേ ആർക്കോ പറ്റില്ല്യ എന്ന് പറയാറുണ്ടല്ലോ..."

എന്നെ തന്നെ ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് ഓരോരുത്തരുടെ എണ്ണം വെച്ച് ചായ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് പകർന്നു.

"ഇത് ഉപ്പാക്ക്...
ഇത് അമ്മിയ്ക്ക്...
അവന്...
കുഞ്ഞിപ്പാക്ക്....

ഓഹ്!!!! ശെരിയാ... കുഞ്ഞിപ്പാക്ക് വേണ്ടല്ലോ...

പിന്നെ...

എനിക്ക്...
നവാലിന്..."

വീണ്ടും ഒന്ന് കൂടെ കൈ കൊണ്ട് എണ്ണി നോക്കി.

"ഇത് കറക്ടാണ്..."

"ഇതെന്താ ഒറ്റക്ക് നിന്ന് സംസാരിക്കുന്നെ..."
നവാൽ ചോദ്യവുമായി കിച്ചനിലേക്ക് കയറി.

അവളെ കണ്ടതും ഞാൻ സ്ടൂളിൽ നിന്നിറങ്ങി. അത് കണ്ട് അവൾ ചിരിക്കാനും തുടങ്ങി.

"ചിരിക്കാൻ മാത്രം ഒന്നും നടന്നിട്ടില്ലട്ടോ..."
ഞാൻ ചായ വെച്ച ട്രേ കയ്യിൽ എടുത്തു.