Loving a Weirdo [Shuyin Trilogy]

23rd Chapter of Destiny

23rd Chapter of Destiny

A/N: Guys! Guuuyyyysss! ^__^ Mangungulit ako sandali! If you're reading this Chapter of this story it means sulit-reader ka ng kwentong 'to! So, please, vote for this story since umabot ka na rin naman sa parteng ito. Comment your suggestions for the story. Don't be shy. I'm counting for your votes guys! Help me  promote my stories--Support. I love you! ❤

(Ryen Eve's POV):

*Buzzzz*

*Buzzzz*

Hmmm... Alarm yata. Antok pa 'ko. 5 minutes.

*Touch* 

Touchscreen eh, kaya touch. I touched it para magsnooze muna yung alarm. Hindi ko dinilat mga mata ko. Antok na antok pa rin talaga ako...

*Inhale*

*Exhale*

*Inhale*--

"Hello?" 

O___O S-Sino yun?! Nagising ako! What the eff! Sino yun?! 

"Uhh... Eve..?" Z-Zethe?? 

"Zethe?! Ikaw ba yan? Nasan ka?!" Natataranta kong sigaw sabay hanap sa buong kwarto ko.

"Nandito--s-sa phone." O__O (__ __)  Anak ng kalapating di makalipad bakit ko siya hinanap sa kwarto?! Huhuhu! Antanga ko!

"A-Ah! Hello, Zethe! S-Sorry! H-Hindi ko kasi mahanap phone ko eh!" Palusot ko. Y^Y

"Ah, okay lang. Hindi mo pa rin ba nakikita?"

"N-Nakita ko na! Bakit ka pala n-napatawag?" 

"Kagabi pa ako nagtetext at tumatawag, hindi ka nagrereply at sumasagot... Okay ka lang ba?" He sounds worried. =/

"Oo, nakatulog lang ako ng maaga nang hindi ko namamalayan." Umupo ako sa kama. Shete, natauhan ako bigla.

"Ah ganun ba... Nakausap ko na nang maayos sina Layne kahapon. Okay na ba yun? Nakausap mo na ba sila?" Wow, ang haba na ng mga sinasabi niya.

"H-Hindi pa pero mamaya kakausapin ko din sila."

"Sasagutin mo na ba ako?" 

Bigla akong natahimik... Sasagutin? Nang ganun2 lang? Yun pa lang? Sagot agad? Tsss. Lumutin ka muna.

"Hindi pa. May dalawa pa."

"D-Dalawa??" Bakit ba kasi wag na lang niya akong kausapin sa personal. Tsss. Pero buti na rin 'to nang makapag-isip ako.

"I will tell you mamaya. Kakagising ko lang kasi at nagugutom na ako. Breakfast tayo?" Don't misinterpret it. Ayokong kumain kasama ka. Niyayaya lang kita para may respeto.

"Sige, kain kang mabuti, Eve..." 

"Okay, bye." I hung up the phone. Manigas ka, Zethe. You got me once, not again.

Ano pa ba ipapagawa ko sa kanya? Yun bang mapapatunayan kong planado ang lahat ng ginagawa niya. Masaya 'to. May kanya-kanya kaming plano. >:-D

"Hello, Rometicon?" I spoke.

"Yes, mami?" Mami talaga tawag niya sa'kin. Anak-anakan ko kasi siya sa school namin noon.