Hüzün Denizi

36.Bölüm:Ben...

"İyi misin?

Mete amcanın şüpheli bakışlarını hissediyorum üzerimde...O kadar tesirli bakıyor ki sanki sırtımda tonlarca yük var gibi.. 

"İyiyim..sıcaktan olmalı..."

"Benim bilgiğim sıcaktan en fazla burun kanar ama senin ağzındak kan geldi?"

Derinin koşarak getirdiği kumaş beyaz mendili ağzıma bastırıyorum.

"İyisin değil mi evladım?"Diyor daha tedirgin bir sesle Esma teyze...

"İyiyim...Bir sorun yok...Belkide sıcaktan değildir "diyorum imalı bir tonda...

"Hastaneye gitmek ister misin?

"Hayır ben sorunumu biliyorum..

Mete amca geriye yaslanırken Esma teyze meraklı bir şekilde fısıldıyor

"Neyin var?"

Dudaklarımı aralıyorum derin derin nefes alıp içimde o kelimeyi söyleyecek cesareti ararken Derin atlıyor...

"Arda'da....Sinirlere bağlı psikolojik baskı sonucu oluşan kanama var...Önemli bir şey değil"diye kestirip atıyor.

Gözlerimi faltaşı gibi açarken Derinin saniyede  nasıl böyle bir hastalık uydurduğuna şaşırıp kalıyorum.Affallamış bir halde donuk bir ifadeyle onu süzüyorum"Ne!?" dermişcesine ellerini iki yana açıyor...Bu kızda profosyonel yalancı potansiyeli var!Vay be umarım bunu bana karşı kullanmaz...

"Ölümcül mü? "

"Hayır baba  değil."

Güzel şimdide ölümcül olmayan bir hastalığım var...hmm sanırım bunla yaşayabilirsin Arda...

"İyi bari bu devirde ölecek adama kız verip kim yavrusunu daha evlenmeden dul bırakır..."

O kelimeler Mete amcanın dudaklarından dökülüp bir bir kalbime saplantığı an ağlamamak için kendimi sıkıyordum..Derinin yalvaran bakışları arasında başımı öne eğip ilk defa kendime küfrettim...Aslında hayatımda ilk defa küfrettim...

"Aslında..."Dedim titrek bir sesle " Aslnda..."

"Aslında ne!?"

"Aslında Derinin hastalığım hakkında ufak bir hatası var.."

iç çektim ve ciğerlerimi  havayla doldurdum omuzlarımı dikleştirip

"Ben o Derinin dediği sinirsel bilmem ne hastalığına sahip değilim...Hastayım ama ....o değil işte"

"Ne o zaman?"

"Ben..."kekeliyorum

"Ben LÖSEMİYİM..." 

Mete bey yine o delici bakışlarını atarken Esma teyze gözlerini kaçırıp kızına bakıyor...Mete amcanın gözlerinden ateş fışkırırcasına Derine yönelen ölümcül bakışları görünce onu kurtarmak adına kendimi zorlayarak konuşuyorum...

"Bunu SİZDEN DE DERİN'DEN DE saklamamalıydım"

Uzun ve sonu gelmeyen bir sessizlik yemini başlıyor...Derin hızlı hareketlerle boşları topluyor.Gözleri kıpkırmızı...Beş dakika....On dakika...on beş....Her geçen dakika boğazıma bir düğüm daha bağlanıyor...

"Ben artık gideyim" diyorum fısıltıyla

Kapıya doğru ilerlerken

"Geçmiş olsun!"diyor Mete Bey sert  otoriter ve soğuk sesiyle

"Geçmiş olsun..." 

İkisinede "Sağolun" diye karşılık veriyorum.Gözlerim arkada dişlerini sıkan Derine kayıyor...Tedirgin..Ürkek...

Tekrar kapıya yöneldiğimde başım dönüyor...Sendeliyorum..Mete Bey hemen tutuyor arkamdan...

"Ayağım kaydı...Affedersiniz"

Harika yalan batağına iyice batıyorsun APTAL.Kulaklarımın yandığını hissediyorum...Gözlerimi kapatıyorum derin bir nefes alıp kendime geliyorum..

"İyi günler" diyorum zayıf sesimle...

Sırtımda Mete Beyin soğuk Esma teyzenin acıyan bakışları ve bolca hayal kırıklığı var...

                                                                  ***

Son 4 bölüm...