Namaza başlamak biraz vicdanını rahatlatıyor...Vicdanen daha huzurlu gibiyim...Şuan müdürün odasındayım.Saatlerdir nutuk atıyor...Yaklaşık bir saattir dinlemeyi bıraktım...Burakta karşımda oturuyor tepesine binmemek için kendimi zor tutuyorum.
"Kanser ciddi bir hastalık Arda öyle ipe sapa gelir bir şey değil.Kavgalardan uzak dur"
"Kanser" bu kelimeyi duyar duymaz Burak bakışlarını bana dikti.Artık biliyordu.O kadar şaşkındı ki müdüre odaklanması üç dakikasını aldı.Müdüre susmasını ima edercesine ölümcül bakışlar attım.Aldırmadı.Aptal herif.
"Lösemi bu bir buçuk yıldır uygun iliği beklediğini biliyorum."
Sus artık.Kıvranıyordum,zayıflığımı üstüne basabasa düşmanıma söylüyordu.Koltuğa iyice gömüldüm.
"Çıkabilirsiniz."
Buraktan önce kalkıp kapıya yöneldim.Kapıyı açınca rahatlamıştım.Keskin ilaç kokusu ciğerlerimi yakmıştı,kendime gelmiştim.Burak arkamdaydı.O sinsi gülümsemesini arkam dönük olsada görebiliyordum.Ecel terleri döküyordum.
"Kanser öyle mi? Defolu ürünsün yani."
"Ne var ne olmuş!?"
"Derini böyle mi mutlu edeceksin her hafta sonu beraber hastaneye gelirsiniz ah ne romantik."
"Onun adını ağzına alma"
Yumruklarımı sıkıyordum.
"Sence hayatını hastalıklı bir herifle mi geçirir??Hasta olduğunu biliyor mu?"
Başımı öne eğdim.İçimi çektim.
"Bilmiyor değil mi?"
Cevaplamadım.
"Tahmin etmiştim o kadar güzel bir kız asla kendini hasta bir çocuğa adamaz"
Dudaklarım adeta konuşmamam için mühürlenmişti.
"O senden daha iyisini hakkediyor biliyorsun."
"Sus!"
Müdürün kapısı açılıyor gıcırdayar yüzüme bakıyor dudağımı ısırıyorum.Arkamı dönüp merdivenlerden inerken zangır zangır titriyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüzün Denizi
ChickLitYAŞANMIŞLIKLARDAN ESİNLENİLMİŞTİR Bir düşünün daha hayata başlıyorum derken ölüm korkusu kapınızı çalsa...Her aldığınız nefes size ölümü hatırlatsa,Ve Azrailin soğuk nefesi her an ensenizde dolaşsa....Ne yapardınız? *** Arda ve Derin...İki genç...İk...
