Hüzün Denizi

2.Bölüm ;Talihsizlik

Merdivenleri iniyorum.Gözlerim kararıyor

"Bu kadar uykusuzluğun sonucu bu."Diye hayıflanıyorum...Ateş basıyor tüm vücüdumu nefesim daralıyor daha sonra birden üşümeye başlıyorum,bacaklarım taşımıyor vücüdümu,titriyorum.Derin yanıma geliyor "Hadi ama" diyor sesi boğuluyor kulaklarımda..Duvarlar,insanlar üstüme doğru geliyor,göğsüme bir şey düğümleniyor.

"Duymuyor musun sen beni?"diye sitem ediyor Derin...Göz kapaklarım ağarlaşıyor,sesler uğultu halinde çarpıyor kulaklarıma,merdivenler ağar ağar kayboluyor gözümün önünden...Sendeliyorum...Her yer birden karanlığa bürünüyor...Sanki güneş birden batmışcasına...Nefes almayı unutuyorum adeta...Silkiniyorum gözümü açıp kapıyorum...Yeryüzü çekiliyor ayaklarmın altından...

"ARDA!"

                                                ***

Hastane...Sıkıcı dört duvar ...Doktorlar hiçbir şey söylemedi.Biyopsi sonuçlarını bekliyorlar...Hastanede olduğum her gün Derin ziyaretime geldi.Çok korkmuş belli ki.İlk gözümü açtığımda etrafımda fır dönüyordu.Ateş böceklerinin gökyüzünde  döndüğü gibi...O kadar sevimliydi ki.Annesinin en sevdiği vazoyu kırmış ufak bir kız çocuğu gibi telaşlanıyordu.Kızıl saçları darmadağan olmuş kabarmıştı,tarçın rengi gözleri kızarmıştı,istemsizce gülümsedim.Beni görür görmez saçlarını düzeltmiş "Ne zaman uyandınnnnnn?" diye cıvıldamıştı...Konuşmak istediğimde yüzümdeki oksijen maskesi beni engellemişti.Maskeyi çıkardım."Neden bu kadar ilgi gösteriyor?" diye merak etmedim değil...Yerimden doğruldum.Kolumdaki serumu farketmemiştim serumun iğnesi elime girince hemen durdum.Doktor elleri önlüğünün cebinde içeri daldı .

"Merhaba Arda" dedi soğuk bir sesle...

"Merhaba" dedim aynı soğuklukla...

"Taburcu olabilirsin sonuçların gelmesi uzayabilir..Şimdilik bir şey yok ama kontrole gelmelisin" diye fısıldadı adeta...Daha sonra ruh gibi ayrıldı odadan.Derin ellerini çırpıp:

"Bir şeyiniz yokmuş Mr.Tembel"dedi.Gülümsedim.Gözlerinin içine baktım.Her zamankinden tatlı bakıyordu.Kızıl saçlarını geriye attı.

"Hadi giyinde çıkalım!" durdu sonra "Yani hastaneden çıkalım!" güldü tekrar gülümsedim.Annem içeri girince toparlandım güçlü gözükmek istiyordum.Derin saçlarını düzeltip ciddi bir tavır takındı ...Sonra ondan daha önce duymadığım ciddi ama sevecen bir sesle

"Ben artık eve gideyim Arda geciktim..." dedi ve göz kırpıp kapanan beyaz kapının ardında kayboldu.Annem yanıma gelip saçlarımı okşadı

"Nasılsın Aslanım?

"İyiyim" dedim kırık ve yorgun bir sesle duraksadım ve sonra daha güçlü bir şekilde "İyiyim Anneciğim" diye tekrarladım..

"Bir şeyin yok değil mi?"

"Yok uykusuzluktan" Annem derin bir nefes aldı konuyu değiştirmek ister gibi..

"Kızın Maşallahı varmış" dedi gülümseyerek..Ve göz kırptı...Şu anlamlı kaş göz işaretleri...Daha önce defalarca defalarca hatta defalarca bu ima dolu bakışları Derini ifade ederek kullandılar.Bilmiyorum... Çok sevimli cıvıl cıvıl bir kız ayrıca güzelde...Aslında inkar edilemez  bir güzelliği var.Ama onu seviyor olma ve ya Onun beni sevme olasılığı ne kadar olabilir ki ? 89.90?