PANDORA ║ Stark

❂ 10 | Doğru Sorular

❂

***

❂

「 10 」

Doğru Sorular

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Bütün cevaplara sahip değilim ve bütün cevaplara sahip olmadığımı anlamak kötü bir şey değil.

❂

Mayıs 2015
Sokovya

_ _ _

Derin bir nefes çekti içine. Ciğerlerini oksijenle doldururken gözleri daha da irileşti. Zırhın içindeki havanın ne kadar az olduğunu fark etmek onu küçük bir şaşkınlığa uğrattı. Hava dönüştürücüler ve her şeyi görmesini sağlayan o ekran olmayınca zırhın içinde olmak adeta küçücük bir kutunun içine kapana kısılmaktı. Klostrofobisinin olmamasına memnun olsa da zırhın içindeki havanın uzun süre yetmeyeceğini biliyordu.

Bu durum onu pes etmeye değil, tam aksine savaşmaya itti. Tekrar yukarı çıkmayı denedi. Kollarını yukarı doğru uzattı ve metalle kaplı bedenini yukarı itmeye çalıştı. Ancak faydasızdı. Zırhın ağırlığı yukarı çıkmasına izin vermiyor, tam aksine onun dibe çekilmesine neden oluyordu.

Gözlerini yavaşça kapatıp karanlığın kaynağını değiştirdi. Sadece sakın kalması ve sabretmesi gerekiyordu. Babasının onu bulması çok uzun sürmeyecekti. Gözlerini tekrar açıp zırhın gözlerinden etrafına bakınsa da ton değiştiren lacivertlikten başka bir şey yoktu. Suya düşen büyük kütlelerin çıkardığı dalgalar derinliğin lacivert tonunu değiştiriyordu.

Havasının gittikçe azaldığının farkındaydı. Bu yüzden nefeslerini kontrol altına aldı. Hücrelerinin "oksijen" diye attığı çığlığı duymazdan gelerek elini zırhın dış aparatları üzerinde dolaştırdı. Zırhın bir yerinde mutlaka ark reaktör kadar güçlü olmasa da yedek bir enerji kaynağı olmalıydı. Babasını biraz tanıyorsa bir yerlere mutlaka bir yedek güç kaynağı koymuştu.

"Artemis?"

Umutlu mırıldanışına tek yanıt gelmemesine rağmen Selene, umudunu yitirmeden yedek jeneratörü aramaya devam etti. Her zaman bir yolu olurdu. Kalçasının yanındaki parçayı fark edip elini oraya kenetledi. İşte bu kadardı. O yolu bulmuştu.

Nefessizlikten başı dönünce dudaklarından küçük bir nefes aldı. Nefesini bir süre tuttuktan sonra yavaşça verdi. Buradan çıkar çıkmaz zırhı ark reaktörün enerjisi sıfıra vurmuşken bile az da olsa iş görebilecek – daha doğru bir tabirle içinde kalan kişiyi öldürmeyecek – duruma getirecekti.

Selene Stark, onları koruyan zırhlarının aynı zamanda bir tabuta dönüşebileceğini ilk defa fark etti.

Aparatı açmak üzereydi güçlü bir el bileğini sıkıca sardı. Hemen peşinden yukarı çekilirken dudakları arasından uzun bir nefes alıp verdi. Zırhın gözlerinden baksa da gölgelenmiş lacivertlik dışında bir şey gözükmüyordu.

"Steve?"

Çeken kişinin hızından yürüttüğü tahmine bir cevap alabilecekmiş gibi mırıldandı. Mırıldanmasının ardından Steve'in ona suyun altında cevap veremeyeceğini fark edip kendine yüzünü buruşturdu. Aydınlığa yaklaşırlarken rahatlayarak uzun bir nefes alıp verdi. Zırhın küçük gözlerinden ilk görebildiği gökyüzünün maviliği, ikinci görebildiği havada asılı olan helitaşırdı.