Μια νεράιδα για τη Φιλίπα

Πεφταστέρι No3

"Τα λέμε", του φώναξα από το πεζοδρόμιο, αλλά είχε ήδη κάνει αναστροφή για να φύγει.

Παράξενο. Έμεινα για μια στιγμή στο πεζοδρόμιο κοιτάζοντας το Mondeo να φτάνει στη γωνιά. Ίσως να με χαιρετούσε από το τέρμα του δρόμου.

Αλλά όχι.

Ακολούθησα τα άλλα παιδιά που παιρνούσαν την πόρτα του σχολείου και γέλασα μόνη μου. Κοίτα να δεις που απογοητεύτηκα που δε με χαιρέτησε. Τόσα χρόνια μου έσπαγε τα νεύρα που έβγαινα από το αμάξι, γύριζα, χαιρετιόμασταν, πατούσε την ηλίθια κόρνα. Και τώρα δε θα χρειαζόυαν να το ξανακάνουμε! Γιούπι!

Είχα μόλις πάει στο σχολείο με φυσιολογικό αυτοκίνητο. Και άπειρα παιδιά με είδαν. Τα πράγματα σίγουρα πήγαιναν προς το καλύτερο. Όχι πια κόρνες και χαιρετούρες. Και δε θα χρειαζόταν πια ν' ανησυχώ μήπως έρθει ο μπαμπάς στο σχολείο με τις πιτζάμες.

*Μαργαρίτας Pov*

Στάθηκα πλάι στο ρυάκι περιμένοντας τον Φωτεινό. Το γρασίδι ήταν μούσκεμα από την πρωινή δροσιά. Ένιωσα την υγρασία να με διαπερνάει, να με γεμίζει. Έκλεισα τα μάτια καταβροχθίζοντας τη με ανακούφηση.

Τέντωσα τα φτερά μου, κοιτάζοντας γύρω μου μη και με δει κανείς.

Τέλειο ήταν εκείνο το σημείο. Ολόγυρα είχε δέντρα που το έξρυβαν από τα αδιάκριτα βλέμματα.

Το πρωινό ήταν δροσερό. Άκουγα και κάτι πουλιά να τιτιβίζουν από τα ψηλά κλαδιά.

Ύστερα από λίγο, ένιωσα μια ηλιαχτίδα να προσγειώνεται μπροστά μου.

"Ήρθες", χαμογέλασα στον Φωτεινό και άνοιξα τα μάτια.

Όμως εκείνος δε χαμογελούσε.

"Τι έπαθες;" τον ρώτησα. "Έγινε κάτι;" Ο Φωτεινός έσμιξε τα φρύδια. Το φως τρεμόπαιζε και ο χώρος γύρω μου σκοτείνιασε για μερικά δευτερόλεπτα.

"Το ΠΑΤΣ είναι δυσαρεστημένο", είπε. "Έχουμε την εντύπωση πως δεν έχεις πάρει πολύ στα σοβαρά την αποστολή σου. Δεν είναι το ίδιο με την πρακτική εξάσκη, όπως ξέρεις".

"Τι θες να μου πεις, δηλαδή;" σάστισα. "Ήδη έχω περάσει όλα τα προκαταρκτικά στάδια: την Επαφή, τη Γνωριμία, τη Σχέση με τον πελάτη, την Παράδοση Ευχών - μάλιστα την πρώτη την έκανε ήδη! Πώς μπορείς να λες ότι δεν έχω πάρει στα σοβαρά την αποστολή;"

Ο Φωτεινός έμεινε για λίγο σιωπηλός. "Εντάξει, τα έκανες όλα αυτά που λες. Δεν αμφισβητούμε τις ικανότητες σου".