Hoofdstuk 13

23.4K 891 32
                                    

Met trillende handen loop ik ons appartementje binnen. Niet omdat ik het koud heb, maar ik heb schrik voor de reactie van mijn vader. Zou hij boos worden als ik hem vertel dat ik morgenavond moet nablijven? Het was de eerste keer, dus zo erg is het toch niet? En het is trouwens niet eens mijn fout.

De school heeft me een briefje gegeven dat ik moet laten handtekenen. Zo slim zijn ze dan wel. David zou hier nog voor boeten! Ik heb al een ideetje zitten bedenken vandaag. Morgen zou ik Jenn en Brandon erover vertellen. Ik zou Jake of Will ook nodig hebben.

Maar nu eerst terug naar de serieuze zaken. Ik zie dat mijn vader druk bezig is met papierwerk. Ik ga tegen over hem zitten en hij kijkt even op.

"Euh, papa?" begin ik voorzichtig. Hij merkt al meteen dat er iets niet klopt. Zijn papieren worden aan de kant geschoven en hij geeft me zijn volle aandacht. Dat vind ik altijd zo geweldig aan mijn vader. Ook al moet hij hard en veel werken, zijn familie gaat nog altijd voor.

"Wat is er, lieverd?"

"Ik zou willen dat je iets voor me tekent, maar laat het me ook uitleggen," begin ik als ik in mijn tas op zoek ga naar het briefje. Zodra ik het gevonden heb, leg ik het voor zijn neus. Angstig kijk ik toe hoe hij de regels leest.

"Dus, je bent onbeschoft geweest tegen je directrice?" vraagt hij neutraal. Ik kan niet afleiden hoe boos hij is.

"In haar ogen ben ik inderdaad onbeschoft geweest, maar iemand heeft me erin geluisd! Het was niet mijn bedoeling!"

"Rustig, Eliza, ik geloof ook niet dat jij zo onbeleefd zult geweest zijn. Zo ken ik jou niet. Maak hier gewoon geen gewoonte van."

Zonder meer tekent hij een briefje en met open mond staar ik hem aan. Hij is niet boos?

"Ben je niet boos?"

Mijn vader lacht kort, "Nee, Eliza, ik geloof dat er wel meer zal achter zitten. Ik vertrouw erop dat je je gedraagt. In tegenstelling tot je broer. Je moet wat minder streng voor jezelf worden, lieverd."

Hij overhandigt me het briefje waarna ik me naar mijn kamer begeef om aan mijn huiswerk te beginnen.

De volgende dag verlopen de lessen rustig. David is terug op school, maar hij blijkt me gerust te laten. 's Middags leg ik mijn plannetje om hem nu eens eindelijk terug te pakken uit aan mijn twee vrienden. Een gemene grijns vormt zich rond onze lippen.

"Het enige probleem is dat Jake of Will zal moeten meewerken," eindig ik mijn uitleg.

"Volgens mij is dat niet zo'n probleem. Ik denk dat ze jou wel mogen. En ze zullen het ook wel grappig vinden om een prank met hun vriend uit te halen. Ik zucht.

"Hopelijk, anders kan ik mijn hele plannetje wel vergeten. En het is nog wel zo prachtig."

"We zullen het dadelijk eens vragen," stelt Jenn voor, "Het enige probleem is dat ze altijd bij David in de buurt zijn."

Ik sluit mijn ogen en kan niet geloven wat ik ga zeggen, "Ik leid hem wel af."

"Weet je het zeker?" grijnst Jenn. Ik knik snel voor ik van gedachte verander.

"Als we dat geregeld hebben, zorgen Brandon en ik wel voor de andere benodigheden terwijl jij moet nablijven."

"Dan is alles geregeld."

Later die middag zien we de drie musketiers in de gang staan. Ik maak mijn paardenstaart los en ga een paar keer met mijn handen door mijn haar. Ik zet een extra knoopje van mijn hemdje dat hij voor me gekocht heeft open en doe mijn best om zo sexy mogelijk op hem af te lopen.

The Badboy's GameWhere stories live. Discover now