"നിക്കാഹ്"

21

അതൊന്നും ഓർത്തിരിൽക്കേണ്ട കാര്യമല്ല എന്നാലും അതൊക്കെ കൃത്യമായി എന്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴുമുണ്ട്. Zaib എന്നെ ചീത്ത പറഞ്ഞത് വരെ....

ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ നീണ്ട മൗനമായിരുന്നു. വരാന്തയിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ കാണുന്നവരെല്ലാം എന്തോ ഭീകര ജീവിയെ കാണുന്നത് പോലെയാണ് ഞങ്ങളെ നോക്കുന്നത്. നോക്കുന്നത് മാത്രമാണെങ്കിൽ പോട്ടെയെന്ന് കരുതാം ഇതാണെങ്കിൽ അവരുടെ അടക്കം പറച്ചിലാണ് സഹിക്കാൻ കഴിയാത്തത്. അതോടെ ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായി ബെക്കയും അങ്കിയും എല്ലാവരെയും എല്ലാം അറിയിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന്.

അവരെക്കൊണ്ട് കഴിയുന്ന സഹായം അവര് ചെയ്ത് തന്നു [വല്യ ഉപകാരം...]

എല്ലാവരുടെ നോട്ടം കണ്ടാൽ തോന്നും ഞാൻ വല്ലവരുടെയും ചെക്കന്റെ കൂടെയാണ് നടക്കുന്നതെന്ന്...
ഞാൻ എന്റെ ചെക്കൻ..... അല്ല എന്റെ ഹസ്ബന്റിന്റെ കൂടെയല്ലേ നടക്കുന്നത്.
ഞങ്ങൾ നടക്കുന്നതിനൊപ്പം ഒരുപാട് കണ്ണുകൾ ഞങ്ങളെ പിന്തുടർന്നു.

അതൊന്നുമല്ല എന്നെ ബാധിച്ചത്, zaib എനിക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ ഇവിടെ വരെ വന്നത്. അതിപ്പോ ഉപ്പ തന്ന പണിയായാലും zaib വന്നില്ലേ...
വന്ന സ്ഥിതിക്ക് ഞാൻ വല്ല താങ്ക്സും പറയണോ????

വേണ്ട, ചിലപ്പോ അത് പറഞ്ഞിട്ട് എന്നോട് എന്തേലും ചോദിച്ചാലോ സസ്പെന്ഷനെ കുറിച്ച്. എന്റെ ഇങ്ങനെയുള്ള സ്വഭാവമൊന്നും zaib ന് ഇഷ്ട്ടമാകാൻ വഴിയില്ല. പക്ഷെ എത്ര നേരം ഇങ്ങനെ ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ നടക്കും??? ഇതിനും ഒരവസാനം വേണ്ടേ....

"ശഹബാസ് ഇവിടെ അടുത്താണ് വർക്ക് ചെയ്യുന്നത്. അവന്റെ വർക്കിങ് ടൈം കഴിയാൻ ലേറ്റ് ആകും. അത് കഴിഞ്ഞ് പോയാൽ മതിയെന്നാണ് പറഞ്ഞത്" എന്റെ ഭാഗ്യത്തിന് സംസാരത്തിന് തുടക്കം കുറിച്ചത് zaib ആണ്. അവനും തോന്നിയിരിക്കാം എത്ര നേരം ഇങ്ങനെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നടക്കുമെന്ന്.

പക്ഷെ അതല്ല zaib സംസാരിച്ച സ്ഥിതിക്ക് ഇനി ഞാൻ വല്ലതും പറയണ്ടേ...
നല്ല ട്യൂബ് ലൈറ്റായത് കൊണ്ട് കുറച്ച് നേരം ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല [എന്ത് പറയുമെന്നാലോചിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു...]