Heart By Heart (The Architects Series #2)

Chapter 1

L A U R E N 

"Pst! Miss! Ilang taon ka na?!" Napalingon ako sa nag-salita -- let's just call him, dwarfie? Ang liit niya e. Kahit na tanggalin ko itong heels ko, I'm sure ako pa rin ang mas matangkad sa kanya.

"Why do you care?!" I shouted at him, ang layo kasi ng distansya namin e!

"I care, because I like you, Miss! Ang ganda at ang kinis mo pa! Saan ba bahay mo? Ihatid ka na namin ng tropa ko!" Sagot ulit ni dwarfie. The hell?!

"And who are you to tell me that?!"

Pag-katapos kong sabihin 'yan ay bigla na lamang may sumulpot na isang motor sa aking harapan. Napa-taas ang kilay ko, isa na naman ba ito sa mga tropa nila? I looked at him up until down... who is he anyway?

"Sakay," simpleng sabi niya.

Ang lakas lang naman ng loob niya para utusan ako na pasakayin sa kanyang motor. "And who are you? Kasama mo ba sila?" Turo ko kay dwarfie pati na rin ang ibang ka-tropa niya.

"Nope. Don't you just thank me for arriving here?"

Hindi pa kasi niya tinatanggal ang helmet na nasa ulo niya kaya hindi ko talaga makita ang mukha niya.

"Ayoko nga! Are you insane?!"

"Your choice, then. If you want them to have a taste on your skin..."

Sino siya para utusan ako ng ganyan! Maglalakad nalang ako ng mag-isa. Baka naman katawan ko lang ang kailangan nitong nilalang na ito 'no.

"AYOKO." Pag-mamatigas ko at akmang tutuloy na sana sa pag-lalakad ng tanggalin niya ang kanyang helmet.

Kung ganito nga namang ka-gwapo ang makikisakay sa'yo e, 'di payag na ako. "You really don't like to ride on?"

Napalunok ako. Oo nga 'no? Ang ganda ng katawan niya, naka-leather jacket siya at fit na fit sa kanya iyon kaya mapupuri mo talaga siya sa ganda ng katawan niya.

Napadiin pa tuloy ang pag-lunok ko ng tanggalin niya ang kanyang leather jacket at isinuot sa akin. "You need this. You might catch cold," sambit niya. "The clothing you are wearing is a bit liberated, Ms."

"S-salamat." 'Yan lang ang tanging lumabas sa aking bibig.

"Hoy! Teka, teka! Kami ang naka-una sa kanya, kaya kung pwede lang, umatras ka." Bigla namang sumingit si dwarfie sa harapan namin.

Tumayo yung gwapong lalake at inakbayan ako. "Don't you know? She's my wife?"

Asawa?! Gusto ko munang maging single 'no! Ano ba ang pinapalabas nitong lalakeng 'to sa bibig niya?!

"Hoy! Hindi 'man namin narinig ang pinag-usapan niyo, tingin palang namin ay hindi na kayo magkakilala!" Singhal ni dwarfie.

Napataas nalang ako ng kilay. This is so boring. Sumakay nalang ako sa motor niya at pati na rin siya. "Yayakapin kita, a?" Bulong ko sa kanya.

"Are you stupid? Wear a helmet first."

Tumakbo na rin sila dwarfie papunta sa amin kaya inumpisahan na niya ang makina.

"Tsk. Wear it later!" Anas niya at pinatakbo ang kanyang motor ng napaka-bilis!

Pero at least, natakasan din namin ang tropa ni dwarfie! At least, may advantage! Pero, saan nga ba talaga kami pupunta?

●♥●

Tumigil siya sa pagmamaneho at nakarating kami sa isang bakanteng bahay. Tinanggal niya muli ang kanyang helmet at inayos ang kanyang buhok. Napalunok ulit ako, ang swabe ng mga daliri niya kung paano niya ayusin ang kanyang buhok.