The Accident

13

Pov Jace:

"Snap je nu dat iedereen je een klein kind vind? Je loopt gewoon weg. Dat doen kleine kinderen! Jezus Esmay, wat heb jij toch de laatste tijd? Je bent vreselijk onhandelbaar." zeg ik kwaad tegen Esmay.

Ze haalt enkel haar schouders op en loopt langs me heen haar kamer uit. Ruw pak ik haar pols vast.

Boos trekt ze zich los.

"Laat me met rust. Ik ben gewoon boos omdat je sinds ik hier ben je vrienden heel anders behandelt. Goed? Dan ga ik nu naar de achtertuin want ik had vanochtend afgesproken met Kate-"

"Jij gaat helemaal nergens heen. Je wilde graag met rust gelaten worden dus dat kan. Je blijft de rest van de dag helemaal alleen in je kamer. Lekker veel rust. Ik kom je avondeten brengen en dat ga je zonder tegenspraak opeten. Als je morgen kan laten zien dat je gedrag niet meer op dat van een 6 jarige lijkt mag je je kamer weer uit. Veel plezier." zeg ik kwaad.

Ik duw haar terug haar kamer in en gooi de deur met een klap achter haar dicht.

Er zit geen slot op de deur maar dat maakt niet uit, als Esmay iets gaat proberen om te ontsnappen hoor ik dat gelijk en steek ik er een stokje voor.

Boos loop ik naar de woonkamer, waar Max nogsteeds op de bank zit.

Esmay is heel onredelijk bezig, maar over 1 ding heeft ze gelijk. Ik gebruik Max als een soorg oppas en Rick als levende babyfoon via de mindlink. Dat is niet hoe je vrienden zou moeten gebruiken.

"Ik zei het je, het is haar leeftijd. Je hebt geen idee van wat je in huis hebt gehaald. Als je niet snel iets doet wordt ze zoals Zack." zegt Max zonder op te kijken van zijn telefoon.

Kort grom ik. "Ze wordt niet zoals Zack. Bemoei je er niet mee."

"Misschien moet je me dan niet aldoor vragen om me te bemoeien met je mate." reageert hij.

Het is stil terwijl ik nadenk over wat hij bedoelt.

Hij moest aldoor aan haar vragen of ze had gegeten, wat ze had gegeten. Ik wilde dat hij op haar lette als ik weg was. Toen ik uit woede voor Mike veranderde was hij degene die ervoor heeft gezorgd dat ik haar niet perongeluk aan stukken scheurde.

Als je het zo bekijkt heb ik hem bijna gedwongen om zich te bemoeien met Esmay en mij.

"Uhh... daar heb je misschien gelijk in." mompel ik.

"Dat betekend dat je niet meer zo belachelijk gaat doen? Ik kon zelfs je jaloezie ruiken toen ze moest lachen om iets wat ik zei. Je weet dat ik nooit op zo een manier iets voor jou mate zou voelen." zegt Max.

Hij heeft zijn telefoon weg gelegd en is opgestaan om iets bij de tv te doen.

"Ik weet het. En het gaat niet meer gebeuren. Rick gaat me trainen om gewend te raken aan afstand nemen." zucht ik.

"Mooi."

Max gooit een controller van de Playstation mijn kant op, die ik opvang. Fifa is opgestart.

We hebben het er niet meer over en spelen tot 6 uur.

Rick belt en vraagt of we met hem en Leroy samen gaan eten. Max zegt ja en ik nee. Iemand moet zorgen dat Esmay in haar kamer blijft.

Nadat Max is vertrokken begin ik eten te maken voor Esmay.

Een lichte salade, een stukje kipfilet, gebakken aardappel blokjes. Alles in heel kleine porties omdat haar maag het anders niet kan hebben. De kipfilet snij ik alvast in stukjes zodat ze geen mes nodig heeft.