The Accident

11

Pov Rechercheur Brandt:

Waar is dat huiszoekingsbevel nou heen?! Het lag hier net nog en nu is het opeens weg.

Misschien had mijn collega niet genoeg aan een dozijn cremé-taartjes en heeft hij het huiszoekingsbevel opgegeten. Dat zou me niet eens verbazen.

Maar ik heb het bevel wel nodig om het huis van Jace Lightfall te doorzoeken. En ik wéét gewoon dat Esmay Roberts daar is, Lightfall werkt samen met Mike Marodê omdat hij gestoord is en de tiener wanhopig verliefd. Toen ze haar eenmaal opsloten bedachten ze zich dat er geen weg terug was.

Ik heb de hele zaak gewoon opgelost. Alleen de keiharde bewijzen onrbreken nog maar die heb ik zó te pakken in zijn huis.

Mijn collega komt de koffiekamer uit waggelen met nog een grote mok koffie. Hij heeft een vuist vol suikerzakjes die hij in de mok leegt. Dikzak.

Op het bureau tegenover het mijne zet hij de mok neer en veegt met de rug van zijn hand over zijn voorhoofd. Door de wandeling van de koffiekamer naar zijn bureau is hij hevig gaan zweten.

Dan pakt hij een gevulde koek uit een van zijn bureau lades en neemt daar een grote hap van. Met half open mond begint hij de koek naar binnen te werken.

"Heb jij het huiszoekingsbevel voor Lightfall gezien?" vraag ik met een walgende blik naar zijn onsmakelijke manier van eten.

Verbaasd kijkt hij me aan.

'Bwat? Bhuiszoekingbevwel?" vraagt hij met volle mond.

Er vliegen druppels speeksel en kruimeltjes koek uit zijn mond. De bladen die op zijn bureau lagen zitten onder.

"Ja. Voor Jace Lightfall. Ik weet zeker dat Esmay Roberts daar is." zeg ik geïrriteerd.

"Ó, het huiszoekingsbevel!" zegt hij dan.

Zoals ik zei ja, idioot.

"Nee niet gezien. Maar je hebt wel bewijzen nodig om het zeker te weten Brandt, en de bewijzen zijn er niet." zegt hij dan.

Ik negeer het laatste wat hij zegt en geef een schop van irritatie tegen mijn bureau, waarbij ik mijn teen zo erg bezeer dat ik denk dat ik een kneuzing heb opgelopen.

Kort vloek ik. Hier heeft een van hen iets mee te maken, Lightfall of Marodê, ik weet het zeker. Het is hen schuld.

Deze strijd is nog niet voorbij. Ik heb een alternatief plan.

Ik hink naar de telefoon op mijn bureau en negeer mijn collega die aan zijn tweede gevulde koek begint.

Snel toets ik het nummer in en druk op het groene hoorntje. Ik druk de telefoon en hoor hem overgaan.

"Met Angelina." neemt een oude vrouw op.

"Hallo mevrouw, U spreekt met Rechercheur Brandt van de plaatselijke politie Moonfalls. Ik hoorde dat U informatie heeft voor ons over een verdachte."

"Dat klopt meneer Brandt. Ik hoorde dat jullie zoeken bij Jace Lightfall. Heeft U wel eens de legendes over zijn familie en... dorp, gehoord?" zegt de vrouw.

"Nee. Kan het me helpen?"

"Ik denk het wel. Als U de legendes komt aanhoren kunt U uitvogelen wat er aan de hand is met Esmay Roberts en hoe zij in verband staat met Jace Lightfall, behalve het verband dat het ongeluk zo dicht bij hem gebeurde. Ik vind het zelf allemaal zo klaar als een klontje, maar U kent de legendes natuurlijk niet, en persoonlijk geloof ik er wel in maar dat verschilt natuurlijk per persoon..." verteld ze.

Mens kom tot je punt! Ik heb geen tijd voor oude mensen gezeik.

"... kent U de legende over de shape-shifters en hen ware liefdes?" eindigt ze na een tijdje haar verhaal.