-Al iç bakalım bu kadar merak ediyorsan

-Gerek yok abi

-İç dedim Berfin iç ve ne boka yarayacağını söyle bana neden içmek istediğini söyle neler olduğunu anlat bana neden bu halde olduğumuzu açıkla

gülümseyip elindeki çakmağı aldım. Şaşırmış bir suratla beni izlerken sigaradan acemice bir duman çektim peşinden öksürmeye başladığım da kendi halime güldüm.

-Ne mi oldu abi? Gerçekten öğrenmek mi istiyorsun?

Olumlu anlamda başını salladığında sigaradan bir nefes daha alıp bu sefer öksürmeden ciğerlerime işlemesine izin verdim. Gülümseyip önce gözlerine sonra bakışımı manzaraya çevirdim.

-Aşık oldum abi birine öyle güzel öyle masum sevdalandım ki herkesi karşıma alabileceğimi düşündüm. Herşeyi onunla birlikte aşacağımıza aynı Büşra ile senin gibi Zeyşan ile Ateş gibi aynı sizler gibi sevip kavuşacağımızı düşündüm.

-Yada Baran ile Ayşe gibi sonumuz ölüm mü olur dedin?

-Kesme lafımı abi anlat dedin dinle... Baran ile Ayşe gibi olmaya da razıyım. Sevdam için ölmeye razıyım vazgeçmeyeceğim abi bunu anla. Bir kere ya bir kere beni görsen çok mu? Bir kere de Berfin ne hissediyor desen ne olur ya? Zeyşan'ı anlıyordun ya onu koruyor seviyor ağzından bir kelime çıkmadan sen tamamlıyorsun ya öz kardeşinim ya aynı anne babanın çocuklarıyız beni neden anlamıyorsun abi... Elimdeki izmariti yere atarken gözümdeki yaşı silerek devam ettim.

-Bir kere bile benim yerime koydun mu kendini? Zeyşan ile o kadar şey paylaşırken bir kere kız kardeşin ile paylaştın mı? Bir kere benim acılarımı anladın mı? Yok ama değil mi? Berfin'in acısı yok çünkü onun abisi var adı yeter kimse yaklaşamaz üzemez değil mi? Berfin akıllı uslu sakin kız o yanlış yapmaz değil mi? Neden ya söylesene bana asıl sen anlatsana ne oldu da Uras'ı sevmem bu kadar ağrına gitti bu kadar yanlış oldu? Ne oldu da ben sevdalanınca sen sözde aşk adamı sen benim sevdam karşısında durur oldun. Neden ya neden söylesene? Zeynep Zeyşan'ı bile bu kadar anlarken beni neden anlamadın? Beni neden sevmedin?

Titreyen sesimi sakinleştirmeye çalışırken derin bir nefes alıp gözyaşlarımı sildim. Sakin ve güçlü olmalıydım. Sevdam için savaşmalıydım birileri beni anlamalıydı. Umut hep var değil mi? Benim sevdama dair umudum var bizi ayırmalarına izin vermeyeceğim asla...

-Çünkü korktum dedi elindeki sigaradan bir nefes daha alırken dönüp ona baktım

-Kardeşimi kaybetmekten korktum bizim çektiğimiz acıları çekmenden korktum bir gün sevdiğin için bizler gibi aileni karşına almandan korktum ama olmadı yine bildiğini yaptın. Gittin o şehir zübbesine aşık oldun. Lan herif herkesin içinde sana evlenme teklifi etti

dediği şey ile aklıma o gün geldiğinde gülümsedim

-Çünkü seviyor beni

-Başlarım lan onun sevgisine abinim ben senin kızım seni nasıl bir başkasıyla paylaşayım. Sen Zeyşan gibi değilsin ki narinsin gülüm.. Seni kırarlar seni üzerler zarar verirler

-Sen korursun ama öyle mi?

-Elbette öyle kimse zarar veremez ben senin yanındayken

-Peki beni kendinden korur musun abi? Bakma bana öyle şuan en çok sen yaralıyorsun beni sen benim sevdama saygı duymuyorsun

-Berfin daha çok küçüksün be güzelim

gülümseyip

-18 yaşındayım abi

-Çok mu büyüksün işte

-Büşra ablayı sevdiğinde benden küçüktün

-Çok acı çekti benim yüzümden ya sen de acı çekersen Zeyşan'a bak sevdi ne oldu ne kadar acı çekti ya Büşra benim için nelere katlandı

-Ama şuan çok mutlular sorsan sevdikleri adamlardan razılar benim de hakkım değil mi?

-Ya sonu mutlu olmazsa Berfin

-Benim umudum var abi sen izin ver biz çok güzel olacağız ha diyelim olmadık. O zaman sen varsın sana sığınırım kaç yaşıma gelirsem geleyim korumaz mısın beni? Açmaz mısın kollarını?

bir kaç adımda yanıma gelip sıkıca sarıldı, sarılmasıyla gözlerim dolarken başıma kondurduğu buse ile sıkıca sarılıp serbest bıraktım göz yaşlarımı sarsıla sarsıla ağlarken içimdeki korku bir daha gün yüzüne çıktı her şeye katlanırdım da onun bana sırtını dönmesi benim için en zor şeydi.

-Şşşt sakin ol gülüm

-Bir daha bana sırtını dönme benden uzaklaşma abi benim senin sevgine hep ihtiyacım var

-Ben senden hiç gitmedim ki güzelim. Her gece kokladım bu gül kokulu saçlarını her gece yanındaydım da sen hissedememişsin ah safozum

dediği şey ile gülerken burnumu çektim

-Ahh hayır ama Berfin her yerimi sümük yaptın değil mi?

Bu sefer dediği ile kahkaha atarken yanağına bir öpücük kondurup ayrıldım abimden.

-Teşekkür ederim beni anladığın için

-Anlamam seni rahatlatmasın küçük hanım o şehir zübbesiylede görüşeceğim. Öyle rahat rahat takılmak yok.Herkesin önünde teklif mi yaptı nişan olana kadar görüşmek yok.

-Ne

-Duydun işte

-Sen evlenmemize izin mi veriyorsun

-Doğru daha istemedi bile seni

-Abi ciddi misin?

-Üniversite bittikten sonra evlenmene karışmam ama okul bitene kadar benim dizimin dibindesin

gülümseyerek bir kere daha sarıldım. Olanları Uras'a anlatmak için sabırsızdım. Abimi öpücüklere boğup yanından ayrıldım. Odaya geçer geçmez önce Uras'a olanları kısa bir mesajla anlattım. Sonra Emir'e mesaj atıp yanıma gelmesini istedim.

-Ne oldu kız dayak mı yedin?

gülerek içeri girdiğinde koşarak ona sarıldım.

-Oldu bu iş emmi oğlu abim onayladı

-Ben sana demiştim emmi kızı

-Emir çok mutluyum

-Ya bu evin tek bekarı ben mi olacağım şimdi

Kocaman bir kahkaha atıp

-Evde kaldın Emir

-Hadi lan oradan ben istesem kolumda dolusuyla kızla gezerim...

Gülümseyerek ona baktığımda kendimi yatağa attım. Artık bitmişti artık herşey yoluna girecekti yani öyle olmalıydı...


O BENİM ABIMWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu