O BENİM ABIM

3.Bölüm

Resimdeki: Ateş

Öğle teneffüsün sonunda Ateş abi gelmişti.Araba bindiğimde

-Kuzenim neden seni yolladı ki

- Bunu çok akıllı kuzenine sor

-Çok değişmişsin abi

Dediğimde bana baktı ve

-Yapacak bir şey yok dediğinde başımı cama yasladım gerçekten değişmişti mahallede Demir abimin arkadaşları ile hic bir zaman anlaşamazdım ama Ateş abim bunun dışındaydı zaten aile dostumuz oğuluydu. Çocukluğumun bir kısmı onunla gecti ve o zamanlar gerçekten güzeldi. Beni her türlü kötülükten korurdu. Araba durduğun da etrafa baktım burası bizim küçükken sıklıkla geldiğimiz sessiz bir yerdi. Arabadan inince bende indim.

-Burada ne işimiz var

-sana söylemem gereken bir şey var

-Dinliyorum

-Buraları bilirsin söz namus demektir

-evet de konu ne

- Lafımı bölme! Diye bağırdığında ciddi bir şey olduğunu anladım sustum

- Dedelerimiz birbirlerine bir söz vermişler torunlarımızı bir biriyle evlendirelim diye biliyorsun dedem hasta senin dedenin de çok iyi durumda olduğu söylenemez dedem benim evlenmemi istiyor ve sizin aileden bir kız seçmemi

-Berfin'i mi seçtin yoksa Demir abim öldürür seni ama Dilan ile Rojda olabilir hem yaşlarıda uygun ben konuşurum sen merak etme

-Hayır seni seçtim dediğinde öylece ona baktım sonrasında gülmeye başladım

-Çok komiksin şakan bittiyse gidelim abi

-Ben ciddiyim dediğinde yüzünde oldukça sinirli ve kararlı bir ifade vardı.

-Sen benim abimsin saçmalama ben gidiyorum deyip yürümeye başladığımda kolumdan tutup gitmemi engelledi

-Başka yol yok Zeyşan ben kararımı çoktan bildirdim. Herkes seni seçtiğimi biliyor dediginde gözlerim dolmuştu hızla kolumu çekip

-Sacmala Ateş biz seninle beraber büyüdük abimsin sen benim, seninle evlenmemi nasıl düşünürsün benim hayallerim var seninle evlenmem deyip hızla koşmaya başladım. Peşimde koştuğunu hissediyordum. Ama umurumda değildi. Taksi görmemle binmem bir oldu. Gözlerim dolmuştu. Çarşıya geldiğimizde taksiciye parasını verip indim. Geçen sefer abimle geldiğimiz o ilginc ve sigara dumanı ile dolu olan kafeye girdim. Arkada sessiz bir yere oturdum. Soğuk bir sey söyleyip düşünmeye başladım.Dalga geçiyor olmalıydı. Abim dediğim kişi benimle mi evlenecekti. Tamam belki öz abim degildi ama abi gibiydi işte Demir'den farkı yoktu tamam bazen fazla samimi olurduk ama biz farklıydık o her gece farklı kızlarla takılan bir çocuk olmuştu bense hala Mardin'de olmayı sevmeyen saf salak bi kız iste pembe pembe hayalleri olan üniversiteyi Istanbul'da okumak isteyen biriyim ben Ateş gibi cesurda değilim tam tersi korkağın tekiyim. Aklımın almadığı kısım neden beni seçti üstelik annem ve babam buna hic bir şey demedi ama onları suçlayamam dedemin kararı üzerine bir şey denemezdi buna küçüklüğümden beri alışmıştım. Ama bu sefer susmak istemiyorum. Evet bizde söz namus gibidir ama kendimi hayallerimin mahvedemem hemde abim dediğim adamla evlenerek. Ben böyle düşüncelere dalmışken saat 8 olmuştu ve hava kararmıştı. Telefonuma baktığımda abim denecek o adam (Ateş) ve dedem kaç kez aramıştı. Umursamayıp masadan kalkacağım sırada yanıma biri geldi sarhoş olduğu her halinden belliydi üstelik alkol kokuyordu. Ben çıkmaya çalıştıkça o önümü kesiyordu en sonunda

-Güzelim bi otur konuşalım şurada

-Çekil yolumdan!

-Kapa o lanet çeneni ve otur şuraya! Diye bağırıp kolumdan sıkıca tutup kalktığım yere geri oturmamı sağladı. Kolumu oldukça kuvvetli tutuyordu ve bu canımın yanmasına neden oluyordu.