[BRAK KONTYNUACJI}
"You're giving up, I'm tired
The tug of War that we're playing
I'm not giving up in truing to tell you"
"Grip your hands tired of what's your worth
Watch yourself beg hanging on to Earth
Love, War, Pain, Life everything's the same...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Gwar rozmów towarzyszył uczcie. Wielka Sala była cała zapełniona przez uczniów i nauczycieli. Jednak atmosfera nie była taka sama. Powoli uczniowie zaczęli się niepokoić. Bo zniknęli Oni. Adelina Shelwood i Tom Riddle. Od kilku dni nie pojawili się w szkole. Jakby wyparowali. Nagle drzwi się otworzyły o wszyscy zamilkli. Ogarnął ich szok po ujrzeniu w progu prefekta naczelnego. Po chwili dało się usłyszeć wzdychania dziewcząt na jego widok. Uczniowie wrócili do swoich zajęć. Ślizgon usiadł przy Charlesie Mucliberze i zaczął mu coś tłumaczyć w skupieniu. Niedaleko siedziała Raven Blake. Żwawo opowiadała coś przyjaciółce - Elizabeth Grey. Co chwila zerkały na młodego Riddle'a z nadzieją, że ten spojrzy na nie chociaż przelotnie. Jednak nadzieja matką głupich. Obok niej siedziały Hannah Kohl i Walburga Black.
- Nie łudź się - parsknęła Hannah i przewróciła oczami.
- Na Salazara. Nic nie wiesz - odpysknęła Raven.
- No cóż. Polenizowałabym. Nie spojrzy na ciebie, zdrajczynię krwi. Zresztą nie oszukujmy się. Urodą to ty też nie grzeszysz - Walburga poszła w ślady przyjaciółki i spojrzała na siebie znacząco. - Po za tym jest ktoś inny kto ma u niego o wiele większe szanse od siebie skarbie.
- Kto? - prychnęła. - Ta zdzira Shelwood? - Walburga podniosła się gwałtownie nie pozwalając jej dokończyć wypowiedzi. Podniosła rękę i spoliczkowała ją. Powtórzyła to drugą ręką i uderzyła ją w drugi policzek. Wyciągnęła z ręki różdżkę i przystawiła ją do gardła Raven Blake.
- Nie waż się nigdy powiedzieć o niej źle. Bo to, co stało się teraz to dopiero zapowiedź tego, co stanie się następnym razem - warknęła i odeszła w eskorcie Hannah Kohl. Nauczyciele stali jak kołki, a na Sali panowała grobowa cisza.
- Wariatka - krzyknęła Elisabeth Grey za dziewczynami.
W odpowiedzi obydwie, w tym samym czasie pokazały im środkowy palec i zniknęły za ścianą.
