Γυρνά και με κοιτά και πάλι αλλά δεν του δίνω την ματιά μου.
Ξεφυσάει.
-Νιώθεις πως άλλαξε η εικόνα μου για μένα τώρα που έμαθες για το αναμορφωτήριο? μου λέει με σιγανή φωνή.
-Ναι σίγουρα άλλαξε, του λέω και το πιστεύω . Όχι απλά άλλαξε, γκρεμίστηκε συθέμελα και ξαναχτίστηκε απο την αρχή!
-Είσαι 22 ετών, είσαι πολύ μικρή ακόμη για να καταλάβεις κάποια πράγματα, να καταλάβεις την φύση του ανθρώπου. Μπορεί να έκανα θητεία σε αναμορφωτήριο και να έμπλεξα πιτσιρικάς με συμμορία αλλά όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Είναι σαν ένα όνειρο πια όλα αυτά για μένα. Στέκουν πολύ μακριά απο εμένα αυτές οι μνήμες.. μου λέει και κοιτά τον ορίζοντα.
-Εγώ πάλι νομίζω πως οτι και να έχεις καταφέρει στη ζωή σου , οι αναμνήσεις σου είναι πάντα ζωντανές μέσα σου και προσπαθείς κάθε μέρα να αποδείξεις οτι δεν είσαι πια εκείνο το αγόρι..του λέω χαμηλόφωνα.
-Ίσως..μου λέει και γυρνά και με κοιτά ξαφνιασμένος.
-Πότε πήρες την μηχανή? Μου έκανε τρομερή εντύπωση που ξέρεις να δαμάζεις ένα τέτοιο μωρό, είσαι πολύ μικροκαμωμένη για τα κιλά του, δεν νομίζω να έχω ξαναδεί άλλη γυναίκα να οδηγάει ένα τέτοιο εργαλείο, τουλάχιστον όχι κορίτσι της..τάξης σου.. μου λέει σοβαρά και χαμογελάω.
-Εκπαιδεύτηκα απο νωρίς..έχω κι εγώ τις ιστορίες μου Δημήτρη..έχω κι εγώ τις αναμνήσεις μου..
Του λέω και κοιτάω τον ορίζοντα. Τα τρεμόφεγγα άστρα σαβανώνουν τον τρούλο του ουρανό και νιώθω πολύ μικρή μπροστά στο μεγαλείο της φύσης.
-Είναι πολύ ωραία..έρχεσαι συχνά εδώ με την μηχανή? του λέω ίσα για να σπάσω την σιωπή μας.
-Έχω να έρθω απο τα 16 μου για την ακρίβεια. Την τελευταία φορά που ήρθα εδώ , ήταν μετά απο την κηδεία του αδερφού μου. Ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερος μου. Τον είδα να πέφτει κάτω αιμόφυρτος απο πυρά αστυνομικών. Είχαμε πάει μερικοί απο τους φλεγόμενους δράκους να μεταπωλήσουμε μια παρτίδα ακριβών αυτοκινήτων, σε ένα καινούργιο έμπορο. Τελικά ήταν στημένο. Ο έμπορος ήταν αστυνομικός . Ο αδερφός μου ήταν ο αρχηγός των δράκων. Οτι και να έκανε τον ακολουθούσα. μου λέει και με κοιτά διερευνητικά. Θέλει να δει την αντίδραση μου αλλά στέκομαι ανέκφραστη στο πλευρό του. Έχω ακούσει παρόμοιες ιστορίες πολλές φορές.
-Τον θαύμαζα απεριόριστα. Ξέρεις δεν γνωρίσαμε πατέρα, η μάνα μας μεγάλωσε μόνη, προσπάθησε για το καλύτερο αλλά η φτώχεια είναι κακός οιωνός καμιά φορά για την μοίρα των ανθρώπων. Ο αδερφός μου ήθελε να γίνει σπουδαίος, ήθελε να βγάλει χρήματα, πολλά και γρήγορα. Γνώρισε και άλλους που είχαν το ίδιο όνειρο. Κυρίως έκλεβαν αυτοκίνητα. Στην αρχή δεν ήθελε να με μπλέξει, αλλά δεν έκανα πίσω. Ήθελα κι εγώ να είμαι μαζί του. Την ημέρα της συμπλοκής, ένας αστυνομικός με απείλησε με όπλο, τα έχασα και αντί να πετάξω το όπλο μου , το σήκωσα και τον απείλησα κι εγώ.
16. Ωραίο μάθημα!
Ξεκινήστε από την αρχή
