Guardians of Love -- Peter Quill (Compleet)

De Laatste Keer

"Get a room!" Riley en Peter kijken geschrokken op. Rocket staat bij de deur. "Dat hebben we al. GO AWAY!" roept Peter geïrriteerd. "Pepper is er." zegt Rocket dan. Peter rolt met zijn ogen. Moest ze nou echt precies nu komen? Kon dat niet een half uurtje later? "We komen eraan." zegt Riley dan. Rocket loopt weg. Peter slaat zijn armen om Riley's middel, die nog steeds op zijn schoot zit, en drukt haar dicht tegen zich aan. "Dus?" vraagt hij hoopvol. Riley krijgt een glimlach op der gezicht. "Ik blijf hier. Bij jou. Ik ga met je mee." antwoord Riley. Uit enthousiaste drukt Peter zijn lippen weer tegen die van Riley. "Je hebt geen idee hoe gelukkig je me hebt gemaakt."

---------------------

"Daar ben je dan eindelijk. Ze zeiden al dat je wakker was. Wat goed om je weer te zien." zegt Pepper als ze Riley aan ziet komen lopen met Peter. Ze pakt Riley vast in een stevige knuffel. "Auw." zegt Riley dan. "Mijn arm." Pepper laat geschrokken los. "Sorry!" roept ze. "Het is oké. Ik ben blij dat je er bent. Is Tony er niet?" vraagt Riley dan. "Ik heb iets te vertellen namelijk." zegt ze er nog gauw bij, terwijl ze Peter glimlachend aan kijkt.

"Hij kon niet mee. Hij voelt zich nog steeds niet zo goed." antwoord Pepper. Riley kijkt Pepper geschrokken aan. "Hoezo?" vraagt ze dan. "Weet je dat nog niet?" vraagt Pepper een beetje verbaasd. Iedereen kijkt Peter vragend aan. "Sorry! Vergeten!" verdedigd Peter zichzelf. "Vergeten? Hoe kun je zoiets vergeten?" vraagt Riley. "Ik zat meer met jou in me hoofd, het spijt me zeer." antwoord Peter. "Wat is er gebeurd?" vraagt Riley dan aan Pepper. Pepper zucht.

"Na die explosie kreeg ik bericht dat Tony een huisje gevonden had, maar dat hij gewond was. Hij kon geen kant meer op. Dat gevecht is hem teveel geweest." legt Pepper uit. "Hoe is het nu?" vraagt Riley ongeduldig. "Beter. Echt. Hij heeft nog steeds veel last, daardoor kon hij niet mee, maar hij komt er weer boven op." legt Pepper met een kleine lach uit. "Maak je maar geen zorgen." Riley knikt.

"Wat wou je eigenlijk vertellen?" vraagt Pepper dan, als ze zich herinnert dat Riley net zo iets zei. "Oh.. ja.. ik.. euh.." Riley twijfelt. Nu ze weet dat het met Tony niet goed gaat, weet ze niet of ze nog wel weg moet gaan. Misschien heeft Tony haar wel nodig. "Riley?" vraagt Pepper een beetje verbaasd. Ook Peter kijkt haar vragend aan. Waarom zou ze zo lang moeten doen over het te vertellen? Zo lastig is dat toch niet? Ze zal toch niet van gedachten veranderd zijn in de tussen tijd?

"Ik wou vertellen dat ik met Peter mee zou gaan.. Het schip is zo goed als af en ik kon geen afscheid gaan nemen.. maar nu met Tony.. ik.." Riley zucht diep. Wat moet ze doen? "Ik begrijp het." zegt Peter plots. "Ik vind het verschrikkelijk, maar ik begrijp het." geeft hij toe. Riley geeft hem een kleine glimlach, terwijl er alweer een traan langs haar wang loopt. "Nee, je kan gewoon mee gaan." zegt Pepper. Ze merkt dat Riley echt heel veel om hem geeft. Ze wil dat Riley gelukkig is. "Maar Tony.."

"Tony komt er boven op. Hij voelt zich al beter. Hij hoeft alleen rustig te herstellen en alles komt goed. Daar hoef jij je geen zorgen meer om te maken. Je kan gewoon met Peter mee gaan. Straks ga ik naar Tony en dan ga je gewoon mee om hem gedag te zeggen." legt Pepper uit. Riley krijgt een lach op der gezicht. "Weet je wat? Je hebt gelijk." lacht Riley dan. Ook Peter kan het niet helpen een lach op zijn gezicht te krijgen. "Je gaat toch mee?" vraagt hij, gewoon nog even voor de zekerheid. Riley knikt tevreden. "Ik ga mee." antwoord ze.

"Zullen we dan even langs Tony gaan?" stelt Pepper voor. "Dan breng ik je daarna terug naar hier." Riley knikt. Ze draait zich om richting Peter en geeft hem en kus op zijn wang. "Tot zo." zegt ze. Peter knikt. "Tot zo." antwoord hij. Dan loopt Riley mee met Pepper. Ze lopen door een bos heen, op weg naar het huisje. Niet veel later komen ze alweer aan. Pepper opent de deur. "Tony?"

Ze lopen beide verder naar binnen. Riley sluit de deur achter zich. "Tony, ik ben terug!" roept Pepper. Geen reactie. "Misschien is hij in slaap gevallen." zegt Pepper. Ze loopt richting de bank, waar Tony net nog zat.. net nog wel.. nu niet meer. "Tony!?" roept Pepper luidt. "Waar kan hij zijn? Dit is maar een klein huisje?" zegt Riley. Pepper haalt haar schouders op. "Ik zou het echt niet weten." antwoord ze eerlijk.

*BONK*

Riley en Pepper draaien zich geschrokken om. "Pepper!?" Horen ze een bekende stem roepen. "Riley!? Zijn jullie hier!?" Pepper en Riley kijken elkaar verbaasd aan. "Steve!?" Riley rent richting de stem en ja hoor.. daar staat Captain America. "Steve, wat doe jij nou hier?" vraagt Riley, terwijl ze hem een knuffel geeft. "Gaat het wel met je?" vraagt hij bezorgd, als hij haar arm ziet. Riley knikt.

Dan komt Pepper binnen lopen. "Steve?" vraagt ze, bang voor de reden dat hij hier is. "Pepper." Hij loopt richting haar toe. Hij fluistert iets in haar oor en Pepper barst in tranen uit. "Wat? Wat is er?" vraagt Riley. Steve draait zich naar Riley toe. "Het gaat om Tony, hé?" vraagt ze dan. Steve reageert niet. "Hij is toch niet dood!?" roept Riley, de tranen springen al in haar ogen. Steve loopt naar Riley toe. "Nee, hij is nog niet dood." zegt hij dan. "Nog niet?" vraagt Riley geschrokken. "Zo bedoelde ik het niet." zegt Steve dan. "Hij ligt in coma." geeft hij uiteindelijk toe. Riley barst nu ook in tranen uit. Riley slaat haar arm om Steve heen en houdt hem stevig vast. "Breng ons naar hem toe."

"Tony!" Riley rent op hem af. Hij ligt zo doodstil op dat bed. Pepper hapt naar adem als ze Tony zo ziet liggen. Pepper gaat naast Riley staan en bij beiden vallen de tranen weer over hun wangen. "Tony, word wakker alsjeblieft." smeekt Pepper. "Hoe kon dit gebeuren?!" roept Riley huilend.

Ongeveer een uurtje later is Riley weer bij het schip, samen met Steve. "Zo, wie is dit?" vraagt Gamora, als ze Riley aan ziet komen met Steve. "Steve. Hij is als een broer voor me." antwoord Riley. "Waar is Peter?" vraagt ze dan. Gamora wijst richting het schip. Riley knikt en loopt ernaartoe. "Riley!" roept Peter blij, maar dan ziet hij Steve staan. "Is dat die Thor? Zo geweldig is hij niet eens." moppert Peter gelijk. Steve kijkt Riley vragend aan. "Dit is Steve. Hij is als een broer voor me." legt Riley uit. "Oh.."

"Peter.. ik.." Riley weet niet wat ze moet zeggen. Peter loopt naar Riley toe en houdt haar vast. "Hé, wat is er? Wat is er gebeurd?" vraagt Peter, terwijl hij haar stevig vast houdt. "Het is Tony. Hij is toch terug naar het gevecht gegaan, ondanks dat hij nog niet helemaal fit was. Nu.. nu ligt hij.." Riley barst in tranen uit. "Hé, rustig maar. Ik ben er. Ik ben hier." zegt Peter, om haar een beetje te steunen. "Tony ligt in coma." zegt Steve dan. Peter zijn ogen worden groot. "Coma?" vraagt hij geschrokken. Steve knikt. "Peter, het spijt me. Echt.. maar ik.." "Je kan niet mee. Ik snap het. Je moet bij je broer zijn. Je moet er voor hem zijn. Geloof me, ik begrijp het. Ik weet hoe dat voelt, namelijk." legt Peter uit. Riley knikt. "Dank je." antwoord ze. "Ik ga je missen." zegt Peter, terwijl hij Riley voor de aller laatste keer een kus geeft.

-----------

Oh my! Het verhaal is over! Hoe dan!?!? Hopelijk vonden jullie het leuk!!! Iedereen bedankt voor het reageren, stemmen, maar vooral voor het lezen!