Guardians of Love -- Peter Quill (Compleet)

Mijn Broer

"Ik ga je missen." zegt Peter als ze bij de hoek van Riley's huis zijn aangekomen. "Ik jou ook." antwoord Riley. Ze slaat haar armen om Peter's nek en drukt haar lippen op die van hem. Peter slaat zijn armen om haar zij heen en drukt haar dicht tegen zich aan. "Tot morgen." zegt Riley, als ze elkaar weer los laten. "Tot morgen." antwoord Peter. Hij geeft haar nog snel een kus op der wang.. en laat haar dan gaan. Hij blijft staan waar hij staat, tot hij zeker weet dat Riley binnen is. Voor Riley haar huis in loopt, zwaait ze nog richting Peter. Peter zwaait terug en zodra Riley binnen is, draait hij zich pas om en loopt terug richting het schip.

-----------------------------

"Ik ben er!" roept Riley als ze binnen stapt. Zodra ze de woonkamer binnen komt is het al ontzettend druk. "Omg!" roept Riley blij. "Steve!" Riley rent op de gespierde blondharige jongen af. "Ik heb je zo gemist!" roept ze uit. Steve moet lachen en houdt Riley vast in een knuffel. "Ik jou ook, kleine." antwoord hij. Tony rolt met zijn ogen. "Waarom ben je weer zo laat?"

Tony is altijd al jaloers beweest op de band van Riley en Steve, ook wel bekend als Captain America. Steve en Riley hebben een speciale band opgebouwd met zijn tweeën. Voor Steve is Riley als een soort zusje en andersom precies hetzelfde. Natuurlijk, Riley heeft al een fantastische broer en trotser kon ze daar niet op zijn, maar ze is ook ontzettend trots op de band die ze heeft met Steve.

"Sorry, ik was de tijd vergeten." antwoord Riley, terwijl ze op de volgende visite af stapt. "Hey Bruce." Riley geeft Bruce, ook wel de Hulk genoemd, een knuffel. "Natasha, goed je te zien." Ook Natasha, beter bekend als Black Widow, krijgt een knuffel. De rest in de kamer kent ze eerlijk gezegd zelf ook niet. Een hoop nieuwe gezichten. "Waarom word ik vergeten?" hoort ze plots. Riley kijkt richting de stem. "Omg! Peter, sorry!" roept Riley uit. Ze loopt naar Parker en geeft hem een knuffel. "Zeg, waarom zijn jullie hier allemaal eigenlijk?" vraagt Riley zich dan af.

"Riley, ik kan je niet teveel zeggen, maar er schijnt een probleem aan de gang te zijn. Iets met ene Loki..?" probeert Tony uit te leggen. "Hoezo kun je me niet te veel vertellen?" wilt Riley weten. "Omdat ik het zelf niet eens weet." moppert Tony. "Oké. Wie is die Loki?" vraagt Riley dan. "Mijn broer." zegt een stem, terwijl iemand naar voren loopt. Riley kijkt op en is even stil van verbaasdheid. Man.. wat ziet hij er goed uit. "En jij bent?" vraagt Riley na een korte stilte. "Ik ben Thor." antwoord de 'hij ziet er goed uit' gast. Riley kijkt haar broer met een vragende blik aan, die vervolgens zijn schouders ophaalt.

"Het is echt waar, kleine." zegt Steve dan, die merkt dat Riley het maar moeilijk te geloven vind dat Thor in haar woonkamer staat. "Hij komt niet van aarde, ik weet het klinkt raar maar.." "Oh, daar heb ik ervaring mee." onderbreekt Riley hem. Steve kijkt haar vragend aan. "Laat maar zitten. Lang verhaal. Ga verder." zegt Riley dan. Steve knikt, al begrijpt hij er nog steeds niets van. "We moeten Thor helpen zijn broer te stoppen. Hij wilt de macht grijpen van aarde. Meer weten wij ook niet, maar we weten wel dat hij gestopt moet worden. Thor vraagt onze hulp." legt Steve verder uit. Riley knikt. "Goed, wat kunnen we doen?" vraagt ze dan.

"We?" Riley kijkt op. "Zei ze echt we?" Riley zucht. "Wat nu weer, Tony?" vraagt Riley verveeld. "Dit is voor de Avengers. Jij bent geen Avenger." zegt Tony dan. "Hij is er toch ook bij?" protesteert Riley, terwijl ze richting Peter wijst. "Hij is Avenger in opleiding.. en kwam hier zonder mijn toestemming mijn huis binnen.. Ja, hoe deed je dat eigenlijk?" vraagt Tony, terwijl hij afdwaalde naar Peter. "Waarom vroeg je me dan om hier bij te zijn?" wilt Riley weten. Tony zucht. "Ik wil dat je van de situatie af weet. Ik zal nu vaker weg zijn van huis en er kan van alles gebeuren. Het word gevaarlijk. Ik wil dat je op de hoogte bent, maar niet dat je in gevaar komt." legt Tony uit.

"Dat snap ik, maar ik ben geen 18 meer he. Ik ben oud en wijs genoeg om zelf te beslissen wat ik wel of niet kan doen." vind Riley. "Oh ja?" vraagt Tony. "Heb jij een pak wat je kan besturen?" vraagt hij dan. "Nee, maar.." "Of misschien super sterkte?" onderbreekt Tony haar. "Nee, maa.." "Oh, misschien kun je vliegen?" onderbreekt hij haar weer. "Nee, maar ik.." "Nou dan! We zijn uitgesproken. Je mag bij de vergaderingen zijn, maar tijdens het gevecht ben jij thuis!" roept Tony luidt. Riley kijkt de woonkamer door. Alle ogen zijn op haar gericht. Ze kan niet geloven dat Tony haar zo afsnauwt waar iedereen bij is. Ze draait zich om en loopt weg.

"Riley!" roept Tony, maar Riley reageert niet. Ze negeert hem en blijft doorlopen. "Oh, lekker volwassen dit!" roept Tony dan. Nog steeds reageert Riley niet. Ze loopt de trap op, richting haar kamer. "Ik ga wel even." zegt Steve. "Misschien kan ik beter gaan." stelt Pepper dan voor. Ze weet heus wel dat Steve en Riley een goeie band hebben, maar hun wonen samen in huis en bespreken alles met elkaar. "Ja, natuurlijk. Is ook goed." antwoord Steve. Pepper knikt en besluit gelijk naar Riley toe te gaan.

"Ik kan gewoon niet geloven dat hij me behandeld als een klein kind." zegt Riley, als ze iemand binnen hoort komen. "Hij is bezorgd." hoort ze Pepper zeggen. Riley kijkt op. "Dat snap ik heus wel.. maar hij behandelde me als een klein kind waar iedereen bij was. Ik schaamde me rot." legt ze uit. Pepper knikt. "Dat begrijp ik." antwoord ze. "Maar niemand weet wat er gaat gebeuren. Die Loki klinkt erg gevaarlijk." legt Pepper uit. "Daarom wil ik juist helpen." zegt Riley. "Misschien moet je daarom juist veilig blijven." antwoord Pepper. Riley zucht.