Guardians of Love -- Peter Quill (Compleet)

Vertrouwd

"Goed, ik ga maar. Bedankt voor het meelopen." zegt Riley. Ze wilt weg lopen, als Peter haar hand plots vast pakt. "Wacht even." zegt hij. Riley kijkt van hun handen, die in elkaar zitten, naar Peter. Peter loopt een stukje dichter naar haar toe. "Wat is er?" vraagt Riley. Normaal gesproken zou ze haar hand al weggetrokken hebben, maar dit keer niet. Er is iets. Er is iets dat veilig voelt. "Ik wou je alleen welterusten wensen. Voor straks." antwoord Peter, terwijl hij steeds zachter gaat praten. Riley knikt. "Bedankt. Jij ook." antwoord ze. Peter komt dichterbij en drukt zijn lippen op die van Riley.

--------------------

Als Peter Riley weer los laat, met hun handen nog steeds in elkaar, kijken ze elkaar aan in hun ogen. "Dus.." begint Peter, die naar hun handen staart. Riley volgt zijn blik en merkt nu pas dat hun handen nog steeds in elkaar zitten. "Ik.. euhh.." Riley weet niet wat ze moet zeggen. Ze kijkt Peter weer aan, en trekt haar hand rustig los. "Ik moet gaan." zegt ze dan. "Riley.." begint Peter, maar hij geeft het al op. Riley loopt al weg en het is duidelijk te zien dat ze telkens sneller loopt. Peter kijkt haar met een lach na, dan draait hij zich om en loopt terug richting het schip.

"Ik ben thuis." zegt Riley, terwijl ze gelijk door loopt naar haar kamer. "Mooi, je bent echt de hele dag weg geweest. Waarom duurde het zo lang?" vraagt Tony, een beetje bezorgd. "Riley?" vraagt hij. Tony staat op en loopt richting de buiten deur, om erachter te komen dat Riley al weg is. "Ze is gewoon naar boven gegaan. Niet eens even vragen hoe mijn dag was.." klaagt Tony. "Ze zal wel moe geweest zijn." zegt Pepper. "Dan kom je toch alsnog even gedag zeggen?" vraagt Tony zich af. Pepper zucht. "Ik ga wel even bij haar kijken." zegt ze. "Bedankt!" roept Tony, alsof hij daar al die tijd op zat te wachten. Pepper schudt lachend haar hoofd, terwijl ze opstaat en richting Riley gaat.

"Riley, mag ik binnen komen?" vraagt Pepper, die zachtjes op Riley haar deur klopt. Nog geen 2 seconden later gaat de deur al open. "Ja, kom binnen. Ik wou net naar bed gaan." legt Riley uit. Pepper knikt. "Hoe was je dag? En heb je wel gegeten?" vraagt Pepper. Riley kijkt even op van de schrik, dan kijkt ze weer weg. "Ja, het ging wel. We zijn erachter gekomen dat het repareren van het schip langer gaat duren dan gepland, maar dat komt wel goed en ik heb daar gegeten." legt Riley uit. Pepper knikt. "En hoe gaat het met.. Peter?" vraagt ze voorzichtig. Riley kijkt op met grote ogen.

"Dat dacht ik al." lacht Pepper. "Vertel?" vraagt ze dan nieuwsgierig. "Er is niets gebeurd." zegt Riley snel. "Je bent een hele slechte leugenaar. Vertel." zegt Pepper nogmaals. "Zeg alsjeblieft niets tegen Tony!" roept Riley dan. Pepper knikt. Riley sluit haar deur snel en gaat op haar bed zitten. Pepper gaat naast haar zitten.

"Hij stelde voor om me naar huis te brengen, omdat het al laat was." legt Riley uit. Pepper knikt. "En toen?" vraagt Pepper, nog steeds nieuwsgierig. "Ik zei dat het goed was. Hij heeft me dus naar huis gebracht. In het straatje ben ik gestopt en daar heb ik gedag gezegd." legt Riley uit. "Dat is echt niet alles." antwoord Pepper. Riley had ergens gehoopt dat Pepper het hierbij zou laten, maar eigenlijk vind ze het niet zo erg. Ze heeft de mening nodig van iemand anders. Niemand is geschikter dan Pepper.

"Hij heeft me gezoend." zegt Riley snel. Pepper der mond valt open. "Oh.." antwoord ze. Riley knikt. "Ik wilde weg lopen, maar pakte mijn hand. Hij zei dat hij me nog welterusten wou wensen. Normaal gesproken had ik allang mijn hand teruggetrokken. Dit keer niet. Ik weet niet waarom.. ik denk.. het voelde gewoon veilig.. en vertrouwd." legt Riley uit. "Oké, daarna zoende hij je?" vraagt Pepper. Riley knikt.

"Hij pakte mijn hand vast en wenste me welterusten. Hij kwam steeds dichterbij en voor ik het wist had ik zijn lippen op die van mij." legt Riley uit. "Ik liet hem." zegt ze er dan bij, terwijl ze op haar onderlip bijt. "Wat vond je ervan?" vraagt Pepper dan. Riley kijkt op. "Ik.." Dan is ze even stil. Ze was zo in schok dat ze er nog helemaal niet over nagedacht had. "Ik.. denk.." Riley zucht.

"Ik vond het eigenlijk helemaal niet erg." geeft ze dan toe. Pepper knikt lachend. "Dat dacht ik al. Dus.. nu zijn jullie.." "Nee!" onderbreekt Riley haar. Ik ben weggegaan na die zoen. We staarde elkaar aan en toen merkte ik dat onze handen nog steeds in elkaar zaten en.. daarna ben ik weggegaan. Ik zei gedag, maar verder niets." legt Riley uit. Pepper knikt. "En nu?" vraagt ze. Riley haalt haar schouders op. "Ik weet het niet, maar zeg niets tegen Tony!" zegt Riley nogmaals. "Ik zeg niets, beloofd." antwoord Pepper. "Probeer maar wat te slapen. Misschien kun je morgen wat beter nadenken. Alleen jij kunt beslissen wat het beste is voor jezelf." zegt Pepper. Riley knikt. "Slaap lekker." zeggen ze allebei. Dan gaat Pepper weg. Riley zit nog op haar bed, denkend aan Peter en alles wat er zojuist is gebeurd.