Guardians of Love -- Peter Quill (Compleet)

Ze Wilt Me

"Dus.. je begint hem wel leuk te vinden?" vraagt Pepper. "Nee!" roept Riley snel. "Hij lijkt me wel oké, als vriend. Dat is alles." legt ze uit. Pepper knikt. "Waarom wil je dan niet eten?" vraagt ze. "Ik heb gewoon geen trek." legt Riley uit. "Meestal komt het toch door die vlinders in iemand zijn buik." zegt Pepper. "Ik vind hem niet leuk!" protesteert Riley. "Oké, oké. Als jij dat zegt." lacht Pepper. "Probeer anders maar te slapen." zegt ze dan. Riley knikt. "Slaap lekker." zegt Pepper. "Slaap lekker." antwoord Riley. Als Riley stil ligt, vliegen haar gedachtes gelijk af naar Peter. Hem leuk vinden? In geen miljoen jaar! Althans.. Ze zal het in ieder geval nooit toegeven.

-------------------

"Tony!" Riley loopt snel door de gangen op zoek naar haar broer. "Tony?!" roept ze, steeds wat luider. "Tony?!" Ze begint ongeduldig te raken. "TONY!" "WAT!?" hoort ze plots iemand roepen. Riley loopt op het geluid af. "Tony?" vraagt Riley als ze Tony ziet zitten in een stoel. "Kan een man niet eens even rusten in zijn eigen huis?" vraagt hij. "Dat kan zeker wel, maar nadat je het lab open gemaakt hebt." antwoord Riley. Tony staat op. Nu ziet Riley eigenlijk echt zijn gezicht pas.

"Wow, wat is er gebeurd!?" roept Riley. Tony heeft en blauwe oog. De zoveelste alweer. "Niets, ik ben oké." antwoord Tony. "Dat ziet er niet oké uit. Ben je er weer op uit geweest?" vraagt Riley dan. Tony reageert niet. "Tony, je moet er echt mee stoppen." zucht Riley dan. "Waarom? Hé? Nou?" Tony word er moe van. Elke keer hetzelfde liedje. "Iedereen kan waarderen wat ik voor ze doe, waarom jij niet?" vraagt Tony.

Riley zucht. "Ik waardeer echt wel wat je voor anderen doet. Sterker nog, ik ben zo trots op wat je allemaal hebt bereikt. Mijn broer, een super held! Iron Man! Dat is geweldig." legt Riley uit. "Maar? Ik voel een maar aankomen.." antwoord Tony. "Maar, ik geef om je. Jij bent de belangrijkste persoon in mijn leven. Ik wil niet dat je iets overkomt. Ik wil je niet kwijt!" Riley krijgt tranen in haar ogen. "Ik ben echt trots op je, maar elke keer zie ik je met wonden of blauwe plekken.. dat doet zeer.. ik wil niet dat jou ooit iets overkomt.." Riley veegt een traan langs haar wang weg. "Ik heb je ooit al moeten verliezen. Dat wil ik niet weer mee maken."

Tony loopt naar zijn zusje en pakt haar vast in een knuffel. "Je zal mij nooit kwijt raken. Al word je gek van me.. ik ben niet weg te krijgen." antwoord Tony. Hij houdt zijn zusje stevig vast en ook Riley slaat haar armen om haar broer heen. "Tony?" vraagt Riley zacht. "Ja?" vraagt Tony. "Wil je het lab voor me open maken?" vraagt Riley dan. Tony kan zijn oren niet geloven.

"Echt waar? Wij hebben een familie momentje.. en jij begint over dat lab?" vraagt Tony vol ongeloof. Riley haalt lachend haar schouders op. "Sorry." zegt ze dan. Tony begint te lachen. "Het is al goed. Kom mee." zegt hij. Riley loopt met Tony mee, richting het lab. "Wat moet je eigenlijk doen in het lab?" vraagt Tony. "Ik werk er vaak genoeg voor je.." antwoord Riley. "Klopt, maar vandaag hoef je niet te werken." antwoord Tony weer. "Ik mocht toch wat onderdelen gebruiken." legt Riley uit. Tony knikt. "Wat krijg je ervoor terug?" vraagt hij.

Riley rolt met haar ogen. "Wat krijg jij ervoor terug?" vraagt Riley. "Wat?" Tony begrijpt het niet, zoals wel vaker gebeurd met Tony. "Als Iron Man vraag je toch ook niets terug van de mensen als je hun leven hebt gered." legt Riley uit. "Klopt, maar dat is anders." antwoord Tony. "Nee, het is hetzelfde. Ik wil ze gewoon helpen, daar hoef ik niets voor terug." antwoord Riley. "Wat jij wil." Tony opent het lab en laat zijn zusje erin. "Sluit alles weer af als je weg gaat!" roept Tony. Riley knikt. "Doe ik!" antwoord ze.

"Hé! Kijk wie er aan komt lopen!" hoort Riley iemand vanaf de verte roepen. Het is duidelijk Rocket. "Peter? Kom op man! Niet kwijlen!" Riley begint te lachen. Ja, zeker Rocket. "Wat braak je man!?" roept Peter. "Ik kwijl niet eens!" roept Peter beledigend. "Nou.. misschien een beetje.." zegt Gamora dan. "Wat!?" roept Peter. "Ik zie het ook ja." zegt Drax dan. "I am Groot." Peter slaat zijn handen in de lucht en loopt zijn schip binnen, terwijl Riley op de anderen af loopt.

"I am Groot?" vraagt Groot, als hij het schip ook binnen loopt. "Nee, het gaat niet! Waarom zetten jullie me altijd zo graag voor schut?" vraagt Peter dan. "I am Groot." Peter kijkt Groot aan met een opgetrokken wenkbrauw. "Nee! Dat doe ik helemaal niet zelf!" roept Peter, weer een beetje beledigd. "I am Groot." Peter zucht. "Best. Vaak wel.. maar dit keer niet. Wat moet Riley wel niet denken.." Peter gaat zitten op zijn stoel.

"I am Groot?" Peter begint te lachen. "Ja, ja ze is zeker heel leuk." antwoord Peter met een kleine lach op zijn gezicht. "Zeg.." Peter draait zich geschrokken om. "Riley?" vraagt hij. "Ik dacht eigenlijk dat jij niet stil te krijgen was.." zegt Riley met een grijns. Peter schudt lachend zijn hoofd. "Ja, ha ha." zegt hij sarcastisch. "Zo grappig was het eigenlijk niet." vind Peter. "Klopt. De grap was droog.." begint Riley. Peter knikt. "Maar jouw gezicht was goud waard." lacht Riley dan. "Weet i.. wacht.. wat?" vraagt Peter. Riley lacht, maar zegt verder niets meer.

"Waarom ben je eigenlijk naar me toe gekomen? Heb je me gemist?" vraagt Peter dan met een grijns. "I am Groot." Groot rolt met zijn ogen. "Groot!" roept Peter waarschuwend. "Je hebt helemaal gelijk!" antwoord Riley lachend. "Jij verstaat hem?" vraagt Peter verbaasd. Riley knikt. "Nog niet helemaal, maar het meeste wel. Ik ben slimmer dan ik lijk." antwoord Riley. Peter knikt. "Wat ben ik blij dat je er net niet was."

"Toen jullie spraken over mij.. bedoel je?" vraagt Riley. Peter zijn ogen worden groot. "Dat ik heel erg leuk ben?" vraagt Riley weer. Ze krijgt langzaam een grijns op haar gezicht. Peter zucht. "Oké.. jij wint." antwoord hij. "Maar je kan mij niets kwalijk nemen." zegt hij dan. "Je bent nou eenmaal leuk." antwoord hij. Riley knikt. "Ik neem jou zeker ook niets kwalijk. Een compliment krijgen is altijd wel leuk." antwoord ze. "Jij bent ook wel oké.. voor een player." zegt ze dan. Peter schudt lachend zijn hoofd.

"Daar ben je nog steeds niet overheen, hé?" vraagt hij dan. Hij staat op en loopt richting Riley. "Overheen? Ik heb niets om overheen te komen." antwoord Riley. "Oh, kom op. Jij voelde dat ook gisteren. Er was iets tussen ons." zegt Peter, terwijl hij langzaam een stap dichterbij zet. "Geen idee waar je het over hebt." antwoord Riley. "Kom op, Riley. Waarom ben je anders hier?" vraagt hij. Riley neemt diep adem. "Ik heb wat onderdelen gebracht. Om je schip te repareren." antwoord Riley. "En waarom wil je zo graag mijn schip repareren?" vraagt Peter. "Omdat ik mensen graag help." antwoord Riley.

Peter knikt en zet nog een stap dichterbij. Nog 1 stap en ze zouden tegen elkaar aan staan. "Hoe kan ik je bewijzen dat je me kunt vertrouwen?" vraagt hij zacht. "We kennen elkaar pas net. Ik ken je amper. Er is niets." antwoord Riley. Ze draait zich om en opent de deuren van het schip. "Komen jullie nog? Ik ga dit schip echt niet alleen repareren." roept Riley. Groot en Peter kijken elkaar aan. "Ze wilt me." zegt Peter. Riley kijkt Peter kwaad aan. "Dat hoorde ik!"