Guardians of Love -- Peter Quill (Compleet)

GO AWAY

"Waar is Groot?" valt Peter dan op. Gamora wijst naar de achterkant van het schip. "Hij wou me heel graag helpen met het repareren van het schip." legt Gamora uit. Iedereen kijkt richting Groot. Als ze dat kleine mannetje bezig zien krijgt iedereen een lach op zijn gezicht. "Ahw, dat is zo lief." zegt Riley dan. "Groot!" roept Peter. Groot draait zich om. Peter wijst richting Riley. "I AM GROOT!" roept Groot blij. Groot laat alles vallen en rent op Riley af. Hij klimt op de tafel en dan op Riley. Hij klimt tot hij zijn hoofd op haar schouder kan leggen. "I am Groot." zegt hij dan. "Ik heb jou ook gemist."

------------------

"Jongens, we hebben goed nieuws!" roept Rocket de volgende dag. Het is al middag en de dag vliegt voorbij. "Wat dan?" vraagt Drax. "Het schip is bijna af. Vraag me niet wat Groot gedaan heeft gister, maar het heeft werkt! Gamora en ik hebben de motor al aan gehad. De laatste dingetjes nog afmaken en hij is klaar voor vertrek!" roept Rocket enthousiast. "Dat is top!" roept Drax. "Dat vonden wij nou ook. Waarschijnlijk kunnen we morgen al vertrekken." antwoord Gamora. "Dank zij jou." Gamora geeft Groot een kus. Groot kijkt iedereen trots aan.

"Ik dacht dat het nog wel weken kon duren?" herinnert Peter zich dan. Rocket haalt zijn schouders op. "Wat maakt het uit? We kunnen bijna naar huis!" roept Drax blij. "Ja, natuurlijk." antwoord Peter dan. Riley, die aan de keukentafel zat, staat op en loopt richting Peter's slaapkamer. Ze sluit de deur achter zich en gaat op het bed zitten.

Als er op de deur geklopt word, antwoord ze niet. Er valt een traan over der wang. De deur opent voorzichtig. Zodra ze ziet wie er staat, begint ze iets meer te huilen. "Riley, wat is er mis?" vraagt Peter. Hij sluit de deur achter zich en loopt gelijk op Riley af. "Wat is er?" vraagt hij nogmaals. Hij slaat zijn arm om haar heen en drukt haar tegen zich aan. "Dat was toch goed nieuws?" vraagt Peter dan. Riley knikt.

"Het was ook wel goed nieuws.. voor jullie." zegt Riley, nog steeds met tranen over haar wangen. "Wat is er dan?" vraagt Peter. Hij probeert het te begrijpen, maar het lukt hem simpel weg niet. "Snap je het dan echt niet?" vraagt Riley dan. Peter blijft stil. Riley kijkt op, in Peter zijn ogen. "Jij gaat weg, Peter. Je gaat weg en ik zal je nooit meer zien." legt Riley uit. De tranen stromen nu nog sneller over haar wangen heen. "Daar dacht ik wel aan, maar daar heb ik al een oplossing voor." zegt Peter dan. Riley kijkt Peter vragend aan. "Wat dan?" wilt ze weten.

"Ga met me mee." Riley's ogen worden groot. "Kom op, jij en ik horen bij elkaar. Ik zou je hier niet achter kunnen laten. Ga met me mee. Tenminste voor een tijdje. Ik weet dat je hier ook je familie hebt en ik wil je niet bij hun weghouden.. maar ik zou het geweldig vinden als je met me mee zou willen. Ik zou je alles kunnen laten zien. Al het leven buiten de aarde." legt Peter uit. Riley is stil. Dit overvalt haar. Ze heeft er nog nooit aan gedacht dat ze met Peter mee zou kunnen gaan. Stel dat ze het doet.. hoe moet het dan met iedereen hier? Stel dat ze het niet doet.. dan zal ze Peter nooit meer zien.

Bij die gedachtes word het Riley eigenlijk al snel duidelijk. Peter kijkt Riley vragend aan. Riley pakt Peter vast en drukt zijn lippen tegen die van haar. Ze wrijft haar hand door zijn haren. Verschrikkelijk dat ze haar andere hand niet kan gebruiken. Ondanks dat Peter schrok van Riley's plotselinge actie, geeft hij toch toe. Hij pakt haar middel vast en drukt zich dicht tegen zich aan. Riley klimt op Peter zijn schoot, zonder hem los te laten. Dichterbij elkaar konden ze niet zitten.

"Get a room!" Riley en Peter kijken geschrokken op. Rocket staat bij de deur. "Dat hebben we al. GO AWAY!" roept Peter geïrriteerd. "Pepper is er." zegt Rocket dan. Peter rolt met zijn ogen. Moest ze nou echt precies nu komen? Kon dat niet een half uurtje later? "We komen eraan." zegt Riley dan. Rocket loopt weg. Peter slaat zijn armen om Riley's middel, die nog steeds op zijn schoot zit, en drukt haar dicht tegen zich aan. "Dus?" vraagt hij hoopvol. Riley krijgt een glimlach op der gezicht. "Ik blijf hier. Bij jou. Ik ga met je mee." antwoord Riley. Uit enthousiaste drukt Peter zijn lippen weer tegen die van Riley. "Je hebt geen idee hoe gelukkig je me hebt gemaakt."