Guardians of Love -- Peter Quill (Compleet)

Verliefd Op Een Alien

"Ik vond het eigenlijk helemaal niet erg." geeft ze dan toe. Pepper knikt lachend. "Dat dacht ik al. Dus.. nu zijn jullie.." "Nee!" onderbreekt Riley haar. Ik ben weggegaan na die zoen. We staarde elkaar aan en toen merkte ik dat onze handen nog steeds in elkaar zaten en.. daarna ben ik weggegaan. Ik zei gedag, maar verder niets." legt Riley uit. Pepper knikt. "En nu?" vraagt ze. Riley haalt haar schouders op. "Ik weet het niet, maar zeg niets tegen Tony!" zegt Riley nogmaals. "Ik zeg niets, beloofd." antwoord Pepper. "Probeer maar wat te slapen. Misschien kun je morgen wat beter nadenken. Alleen jij kunt beslissen wat het beste is voor jezelf." zegt Pepper. Riley knikt. "Slaap lekker." zeggen ze allebei. Dan gaat Pepper weg. Riley zit nog op haar bed, denkend aan Peter en alles wat er zojuist is gebeurd.

-----------------------

We zijn nu 2 dagen verder en Riley is aan het werk in het lab van haar broer. Ze is zo geconcentreerd bezig dat ze niet eens in de gaten heeft dat er iemand binnen komt wandelen en naast haar gaat staan. "Hoi." hoort ze plots iemand zeggen. Riley springt een gat in de lucht van de schrik. "Pepper!" roept ze als ze om kijkt en ziet dat Pepper haar nogal uitlacht. "Sorry, je was zo geconcentreerd bezig." antwoord Pepper. "Weet ik." antwoord Riley weer.

"Moet je eigenlijk niet helpen aan dat schip?" vraagt Pepper dan. "Je bent er nu al twee dagen niet meer geweest." legt Pepper uit. "Weet ik. Gister had ik een afspraak, voor Tony, weet je nog? Daarna ben ik vast in het lab gaan werken en vandaag maak ik dat af." legt Riley uit. "Oké, dus ze weten dat je hun eventjes niet meer komt helpen?" vraagt Pepper dan. Riley is stil. "Riley?" vraagt Pepper. "Van gister wisten ze het." antwoord Riley. "Dus van vandaag niet?" vraagt Pepper. "Nee, maar dat maakt toch ook niets uit." vindt Riley. "Nee dat klopt, zolang je niets beloofd hebt." antwoord Peper. Riley is weer stil. Pepper zucht. De stilte van Riley zegt al genoeg.

"Je ontloopt hem, hé?" vraagt Pepper dan. Riley kijkt geschrokken op. "Wat? Nee? Hoezo? Hoe kom je daar nou bij?" vraagt Riley, terwijl ze zich weer focust op haar werk in het lab. "Riley, je moet hem toch een keer onder ogen komen." zegt Pepper dan. "Nee, dat hoeft helemaal niet. Ze hebben de onderdelen die ze nodig hebben. Ze kunnen het schip maken en dan kunnen ze weer gaan." legt Riley uit. "Dus dat is het." zegt Pepper dan. Riley kijkt Pepper vragend aan.

"Je ontloopt hem omdat je bang bent dat je te veel voor hem gaat voelen, als hij dan weer weg moet ben je bang dat het pijn gaat doen." vertelt Pepper. Riley zucht. "En nu dan?" vraagt Pepper. "Ben je nu vrolijk? Nu je niet meer naar hem toe gaat?" vraagt ze. Riley reageert niet. "Nee, Riley. Hier ben je nu ook niet gelukkig. Je verwerkt je verdriet en je gedachten weg door te gaan werken, maar dat helpt niet." legt Pepper uit.

"Natuurlijk, het is aan jou.. maar je kunt hier zitten en ongelukkig zijn, of naar hem toe gaan en dan zie je wel hoe het loopt. Als het echt iets word en jullie echt voor elkaar kiezen, dan zal hij wel weer terug komen voor je. Dat weet ik zeker." legt Pepper verder uit. Riley zucht diep. "Heb je een vriendje?" horen ze beide plots een nieuwsgierige stem zeggen. Riley draait zich verveeld om, maar dan krijgt ze plots een lach op haar gezicht.

"Parker!" roept Riley blij. Ze rent op hem af en geeft hem een knuffel. "Oh ja, daar kwam ik voor. Peter is aangekomen." zegt Pepper dan. "Ja, het duurde zo lang dus ik dacht ik haal je wel zelf op." antwoord Parker. Riley laat hem los. "Wat leuk dat je er bent, maar waarom ben je hier?" vraagt Riley nieuwsgierig. "Eerlijk gezegd weet ik het zelf niet. Wat zaken met meneer Stark." legt Parker uit. Riley knikt. "Nice." antwoord Riley.

"Maar genoeg over mij. Hoorde ik het goed? Heb je een vriendje?" vraagt Parker met een grijns. Riley zucht. "Nee, dat heb ik niet." antwoord ze. "Ik laat jullie wel even bij praten. Ik ben beneden." zegt Pepper dan, terwijl ze al wegloopt. "Ik hoorde net 'als jullie echt voor elkaar kiezen, zal hij wel terug komen'. Zo iets." zegt Parker dan. Riley schudt haar hoofd. "Ik heb geen vriendje, oké!" blijft Riley volhouden. "Oké, dan vind je het vast niet erg dat ik er even met meneer Stark over ga praten." antwoord Parker. Hij draait zich om en begint al te lopen.

Parker en Riley kennen elkaar nu al een hele tijd. Veel zien ze elkaar niet, maar ze hebben veel contact via de telefoon. Parker voelt als een tweede broer voor Riley. Parker weet daarom ook precies hoe Riley in elkaar zit, waaronder het trucje met Tony Stark. Dit soort dingen mag hij nooit weten. Parker weet dus heel goed dat hij er op die manier het beste achter kan komen of Riley de waarheid spreekt of niet.

"Nee wacht!" roept Riley snel. Parker krijgt een grijns op zijn gezicht en draait zich om. "Vertel?" vraagt hij nieuwsgierig. "Het is niet mijn vriendje! Daar loog ik niet om." zegt Riley. "Maar?" vraagt Parker ongeduldig. "Maar er is iemand die best wel leuk is, maar het maakt niet uit want ik zie hem toch niet meer." antwoord Riley. "Waarom niet?" vraagt Parker verbaasd. "Als je iemand leuk vind, moet je ervoor gaan. Dat heb ik ook met Sam gedaan." legt Parker uit. "Zijn jullie eindelijk samen!?" roept Riley dan blij. Parker knikt. "Dat duurde lang." lacht Riley. "Ja.. nou, ze had gewoon wat dingetjes waar ze even door heen moest komen. Dat is nu gelukkig allemaal opgelost." antwoord Parker. "Ik ben echt blij voor je." antwoord Riley.

Peter knikt. "Dank je, maar jij dan? Waar woont die lover van je?" vraagt Parker dan. Riley zucht. "Hij woont hier niet. Helemaal niet op aarde eigenlijk.. Ze komen uit de ruimte. Het heelal. Hun schip was stuk gegaan en ze waren gecrasht. Ik hielp ze met het maken van het schip, het duurt alleen langer dan gepland." legt Riley uit. "Oké, nu begin ik het te begrijpen. Je bent verliefd op een alien!" roept Parker uit. Riley slaat haar hand tegen haar voorhoofd aan. "Nee, Peter komt van aarde.. maar hij woont daar niet." legt Riley uit. "Ik woon daar wel." zegt Parker. "Nee, ik bedoel.. hij heet ook Peter." legt Riley uit. "Cool!" roept Parker. Riley knikt.

Parker kan zien dat Riley niet gelukkig is. "Het schip maken duurt langer dan gepland, toch? Ga er dan heen en help ze. Geniet van de tijd die je wel met ze hebt, want als je dat voorbij laat schieten.. krijg je spijt." legt Parker uit. "Ik zie wel. Eerst wat gezelligs doen met jou, nu je er nog bent." antwoord Riley. "Wanneer ontmoet ik Sam eigenlijk?" vraagt ze, terwijl ze samen het lab uitlopen.