Guardians of Love -- Peter Quill (Compleet)

Dagje Vrij

"Ik kan gewoon niet geloven dat hij me behandeld als een klein kind." zegt Riley, als ze iemand binnen hoort komen. "Hij is bezorgd." hoort ze Pepper zeggen. Riley kijkt op. "Dat snap ik heus wel.. maar hij behandelde me als een klein kind waar iedereen bij was. Ik schaamde me rot." legt ze uit. Pepper knikt. "Dat begrijp ik." antwoord ze. "Maar niemand weet wat er gaat gebeuren. Die Loki klinkt erg gevaarlijk." legt Pepper uit. "Daarom wil ik juist helpen." zegt Riley. "Misschien moet je daarom juist veilig blijven." antwoord Pepper. Riley zucht.

-----------------------

*BONK BONK* Riley kijkt op van de schrik. Ze is een paar uur verder, maar zit nog steeds op haar kamer. Ze denkt er niet aan om terug naar beneden te gaan, naar de rest. "Mag ik binnen komen?" hoort Riley dan. "Ja." antwoord Riley, terwijl ze recht op in haar bed gaat zitten. "Hé, kleine. Alles goed?" vraagt Steve, die naar binnen komt lopen. Riley knikt. "Perfect." antwoord ze. Steve begint te lachen.

"De sarcasme ook altijd." zegt hij dan. Riley haalt haar schouders op. "Moeten jullie geen plan of iets bedenken?" vraagt Riley dan. "We zijn al klaar." antwoord Steve. "Zo snel?" vraagt Riley verbaasd. "Je kent je broer, hé." antwoord Steve. Riley knikt. "Maar ik kwam even kijken of je je al wat beter voelde, voor ik naar huis ga." legt Steve dan uit. "Ik voel me oké, geen zorgen om mij." antwoord Riley.

"Riley!" horen ze iemand roepen, die nog geen seconden daarna haar kamer binnen stormt. "Ah, daar hebben we spider-boy." zegt Steve dan. Riley doet haar best om het lachen in te houden. "Het is Spiderman." zucht Peter. "Oh.. sorry." zegt Steve dan. Dan staat hij op. "Ik zie je snel weer, kleine. Hou je taai." zegt Steve, voordat hij weg loopt.

"Kleine?" vraagt Peter verbaasd. "Ja, spider-boy." Peter kijkt haar verveelt aan, Riley kan het niet helpen om te lachen. "Zo noemt hij me al jaren." legt Riley dan uit. "Steve is als een tweede broer voor me en ik als een zusje voor hem. Hij noemt me altijd kleine." Peter knikt. "Interessant." zegt hij dan. Riley rolt met haar ogen, maar moet toch wel lachen. "Maar ik hoop niet dat je heel boos bent?" vraagt hij dan voorzichtig.

Riley kijkt hem vragend aan. "Boos? Waarom zou ik boos op je zijn?" vraagt ze dan. "Nou.. met net en zo. Dat ik er wel bij mag blijven maar jij.." "Peter, ik ben niet boos." onderbreekt Riley hem. "Achteraf vind ik het niet eens erg. Anders had ik geen tijd gehad om aan het schip te werken, waar ik je over had verteld." legt Riley uit. "Aan het schip of aan die Peter?" vraagt Peter met een grijns. Riley rolt met haar ogen. "Ha ha." zegt ze dan. "Sorry." besluit Peter dan te zeggen.

"Is er eigenlijk al verbetering tussen jullie?" wilt hij dan weten. Riley is even stil en kijkt de andere kant op. "Ja dus!" roept Peter luidt. "Weet Tony hiervan!?" roept hij dan. "Nee!" roept Riley snel. "En dat wil ik zo houden!" roept ze er dan nog bij. "Ik ken Tony, hij gaat overbezorgd doen." legt ze uit. Peter knikt. "Mijn lippen zijn gesloten." zegt hij dan. Riley knikt. "Maar ik moet nu wel gaan. Heb een afspraak met Sam." verteld hij dan. "Wat leuk! Doe haar de groeten van me.. ook al kent ze me niet.." lacht Riley dan. Peter knikt. "Doe ik." zegt hij, terwijl hij weg loopt.

De volgende dag is het huis weer rustig. Niet dat het Riley veel uitmaakt. Zij kan niet wachten om weer weg te gaan, naar Peter. "Ik zie jullie vanavond!" roept ze, terwijl ze al vertrekt. Ongeveer een kwartiertje later komt ze al aan bij het schip. "Ik ben er." zegt ze. Ze merkt dat iedereen ligt te genieten van de zon. "Oh, hé Riley. Hoe is het?" vraagt Gamora, terwijl ze rechtop gaat zitten. "Goed hoor. Wat zijn de mannen rustig." valt Riley dan op. Gamora draait zich om. "Ik vond het al zo lekker rustig, nu weet ik waarom." lacht ze. Riley volgt haar blik en merkt dat ze allemaal in slaap gevallen zijn.

"Hoe lang liggen jullie hier al?" vraagt Riley dan. "Geen idee, misschien net een uurtje." denkt ze hardop na. "Zullen we ze niet beter wakker maken dan? Straks verbranden ze, en daarbij moet het schip ook afgemaakt worden." legt Riley uit. "Nee, we hadden besloten vandaag een vrije dag te nemen in verband met dat lekkere weer." legt Gamora uit. Riley knikt. "Dat kan natuurlijk ook." antwoord ze.

Riley loopt richting Peter toe. Ze bukt omlaag en geeft hem een kus op zijn wang. Peter schrikt wakker, maar krijgt al gauw een lach op zijn gezicht als hij Riley ziet. "Riley." zegt hij dan ook blij. Riley geeft hem nog een kus, maar dit keer op zijn lippen. Dan gaat ze weer rechtop staan. Ook Peter staat gelijk op. "We hebben vandaag een dagje vrij." zegt hij, terwijl hij zijn armen om haar heen slaat. "Dat hoorde ik." antwoord Riley. "Weet je wat dat betekent?" vraagt Peter dan. Riley haalt lachend haar schouders op, terwijl ze schudt met haar hoofd. "Dat betekent dat wij iets leuks gaan doen."