MAFIA 3: DARK The Mafia Boss (Completed)

QUARANTA-SETTE

DARK The Mafia Boss Chapter 47

NAKATITIG. Ang mga mata nito na puno ng diterminasyon at pinalidad na emosyon. Hindi ko magawang makapagsalita. Ni kahit ha o hi hindi ko man lang magawa. Hindi lang iyon ang nakikita ko sa mga mata niya kundi galit at puot.

"they pay of what they've done to us," habang sinasabi na mga salitang ito, ay nararamdaman ko ang kanyang galit. Pero, kanino?

Imbes na magtanong ay unti-unti kong inilalapit ang aking mga kamay sa kanyang pisngi. Sa hindi ko malamang kadahilan ay gusto kong maiyak sa nararamdaman kong emosyon sa kanya.

"Dark..." iyon lamang ang naibigkas ko. Gamit ang aking mga palad ay sinapo ko ang kanyang pisngi upang mas makita ko pa ang kanyang mga nagbabagang mga mata.

Ngunit, iba ang nakikita ko ngayon. Ang Dark na may takot at pag-aalala. Kahit na may pagka-shonga ang isang ito. Mahal ko parin siya. Mahal na mahal. Ang Dark na ito ang natutunan kong mahalin ng hindi ko namamalayan.

Mariin siyang napapikit ng hinaplos ko ang kanyang mga pisngi, dahilan upang magtagpo ulit ang aming mga labi.

Isang matamis at puno ng pagmamahal niyang halik. "Fvck! What did you do to me?" bulong na tanong pa niya ng putulin niya ang halik na aming pinagsaluhan.

"Ano ba ang pinagsasabi mo?" medyo may konting inis ako sa tanong ko. Bakit ba? May ginawa ba ako sa kanya? Eto nga siya at kung makamura wagas.

"I am whipped," sabi pa nito na hindi ko maintindihan.

Napakunot man ang noo ko ay hindi na lamang pa ako nagtanong at baka kung anong kashonga-shonga pa ang sasabihin nito. Kapagkuwan ay tinitigan ako sa mga mata. "We're going home." pinal na sambit nito.

Hala ka oy! "ano ba ang pinagsasabi mo, Dark?!"

"I repeat, we're going home." ulit nito pagkatapos ay mahigpit na hihilahin na sana ako ea kamay ngunit nagpupumiglas ako dahilan para mahinto siya sa kanyang binabalak na paghakbang. Nilingon naman ako nito. "Don't be so stubborn, Aileen." madiing sabi nito na para bang pinipigilan ang anumang galit.

"Oo, uuwi ako pero hindi sa mansyon mo." mahinahon ko namang sabi rito na ikinakunot ng noo ng huli.

"No, you are going home with me." magsasalita na sana ako ng pigilan ako nito sa pamamagitan ng kanyang hintuturo sa aking bibig. "Stop that acting, becuase your job is done."

"peroㅡ"

Pinigilan na naman ako nito sa kung anoman ang sasabihin ko. "I already giving you thirty days to fulfill on what you ask to me and damn it!, and you know what? That thirty fvcking days is a turtore to me, Aileen!" oㅡkay nakatitig lamang ako sa kanya habang nilalabas niya ang pagkabaliw ng isang ito.

"Nor touching you or seeing you or a kiss from you and what worse? I am always worried about you. If you already ate, or did you sleep well o kaya wala bang oras na hindi mo ako naalala? Because, me? Every second, every munite and yes, everyday.

Everyday is I missed you so fvcking much that I will going be go crazy just a thinking of you not seeing you everyday," hindi ako makahinga sa bawat salitang binibitawan niya. Dahil sa bawat salitang binibitawan nito ay bumibilis ang tibok ng puso ko.

"Ibahin mo ako Aileen," napatitig ako sa mga mata nitong nagmamahal. Kahit hindi man niya sabihin ay nararamdaman naman iyon ng puso. "if a Valentin's possession is always his possession. Walang sinuman ang makakaagaw ni si kamatayan man ay handang harapin..." pagkatapos ay gamit ang kanyang mga kamay ay hinawakan niya ang aking mga pisngi dahilan upang magtagpo ulit ang aming mga mata. May pag-aalinlangan man rito ay binitawan parin niya ang salitang aking inasahan. "...mahalin ka lamang."