MAFIA 3: DARK The Mafia Boss (Completed)

CINQUANTADUE

DARK The Mafia Boss Chapter 52

PAULIT-ULIT na lamang ako sa aking ginagawa. Paparito't paroon habang kagat-kagat ang hinlalaki. Tumigil na naman ako sa ginagawa at tinapat ang malaking pintuan. Nag-iisip kung ano ang gagawin.

Malakas akong napabuga ng hangin. Imposible ang gagawin kong pagtakas. Lahat ng sulok ng lugar na ito ay may tauhang nagbabantay. Hindi na nga ako magtataka kung ilalalim ng aparador may nakabantay roon hindi lang ako makatakas.

Ilang araw na ba? Dalawa? Tatlo? Hindi ko alam. Basta, ang alam ko lang ay nandito na ako paggising ko isang araw. Hindi alam kung saang sulok na ako ng mundo inilagay ng baliw na Vianno na iyon.

Unang araw pa lang ay tinangka ko ng makatakas ngunit hindi ko magawa dahil sa mga alipores niya, isama pa ang mga pinagkakatiwalaang tao nito.

"Aarrghh!" Shet naman oh!

Nag-aalala na rin ako. Si Dark. Hindi mawala-wala sa isip ko ang huling nangyare sa kanya. Hindi ko maisaip na baka...baka...hindi! Hindi totoo na patay na siya. Hindi ako naniniwala. Gusto ko na siyang makita.

Dahil sa naisip ay nanlambot ang mga tuhod ko dahilan para mapaupo ako sa sahig. Nagbabadyang tumulo ang mga luha sa aking mga mata ngunit pinipigilan ko ito. Hindi niya pwede na makita na mahina ako dahil mas na ikakatuwa pa niya ito.

And speaking of him, hindi ko rin maisip na kasama niya rin pala si Kidd. Ang dati kong kras na si Kidd ay isang traydor. Pinagkatiwalaan siya ni Dark pero heto siya at nagawa niyang magtraydor.

Pramis, kapag makita ko ang lalakeng iyon sinusumpa ko, mababaog talaga siya sa gagawin ko. Pinaasa at pinagkatiwalaan namin siya. Hayuf lang ang walang ganti.

Agad naman akong napatayo sa aking pagkakaupo ng biglang pagpihit ng siradura ng pinto. Iisa lang ag ibig-sabihin nito. Oras na para kumain.

Sa totoo lang, hindi ko rin naman alam kung anong oras o araw na. Hindi ko rin alam kung nasaan na ba talaga ako. Lahat ng bintana ay may harang na bakal ni-daga ay hindi makakalusot dito.

Nakatutok lamang ang tingin ko pintuan. Iniluwa nito ang inaasahang tao.

As always, wala parin ka-emo-emosyon ang anyo nito. Bitbit nito ang isang tray na may pagkain. Tumabi ako upang makadaan siya. Matiim lamang akong nakatitig sa kanya habang tinutungo ang maliit na mesa sa sulok. Dahan-dahan niya iyong inilapag.

"Nasaan siya?" Sa wakas ay salita ko sa unang pagkakataon ng magising ako sa kulungan man kung tawagin ang malaking kwartong ito. May malaking queen size bed ito sa gitna. Isang kulay kremang carpeted floor na pinaresan rin ng kulay asulat puting kurtina na tumatabon sa totoong harang ng bintana. May malaking banyo na halos magkasya ang isang kamag-anak kung titirhan. Kaso, wala nga lang plat skrin tibi. Nakakabagot tuloy sana sinagad na nila para hindi ako mabagot rito.

Ilang segundo na ang nakakalipas hindi parin ito sumasagot. "Nasaan siya?" Mariin kong tanong muli.

Yung totoo, may kasama ba ako rito? May kung anu-ano kasi siyang ginagawa sa maliit na mesa. Hindi man lang sinagot ang tanong ko.

Hindi nama siguro siya bobo para hindi malaman kung sino ag tinutukoy ko.

"He will be here any munite now," nilingon ako nito.

Ang layo ng tanong ko sa sagot niya ha. Pero, okay lang. Basta sumagot lang siya.

Atleast, nalaman ko na pupunta sa rito. Pinatitigan ko ito ng matagal hanggang sa ako na mismo ang bumasag sa katahimikan. "Bakit mo ito ginagawa?" Tukoy ko sa pagtatraydor nito kay Dark.