Japońskie Legendy

23. Kintarō- Złoty Chłopiec

Był chłopcem o nadludzkiej sile, zaprzyjaźnił się ze zwierzętami tam żyjącymi, a później, po złapaniu Shuten-dōji, przywódcy diabłów, potwora pustoszącego okolicę góry Ōe, stał się wiernym poddanym Yorimitsu Minamoto. Istnieje kilka wersji legendy o Złotym Chłopcu. W jednej z nich był wychowywany przez matkę, księżniczkę Yaegiri, córkę bogatego człowieka o imieniu Shiman-chōja w pobliżu góry Kintoki. W kolejnej zaś innej wersji  jego matka urodziła go w dzisiejszej Sakacie. Była zmuszona do ucieczki z domu przez walkę między mężem a wujem i zamieszkała w lasach w pobliżu góry Kintoki, aby wychować syna. W trzeciej  prawdziwa matka Kintarō zostawiła dziecko w dziczy lub zmarła i osierociła go, a on sam został wychowany przez górskie wiedźmy Yama-uba (inna wersja mówi iż matka Kintarō, która wychowywała go w dziczy ze względu na swój wygląd, była nazywana Yama-uba). W najbardziej fantazyjnej wersji legendy, Yama-uba była matką Kintarō, impregnowaną przez uderzenie pioruna wysyłanego przez czerwonego smoka z góry Ashigara. Wszystkie legendy zgadzają się do tego, że Kintarō jako małe dziecko był aktywny, pulchny i rumiany, ubrany w śliniaczek ze znakiem oznaczającym "złoto" (金). Jego bronią był topór. Był apodyktyczny dla innych dzieci więc jego przyjaciółmi były głównie zwierzęta z gór Kintoki i Ashigara. Czwórka najbliższych to: niedźwiedź, jeleń, małpa i zając. Jego przyjaciele-zwierzęta służyli mu jako posłańcy i szpiedzy, a niektóre legendy mówią, iż Kintarō opanował ich języki. Był niesamowicie silny, rozbijał skały, wyrywał drzewa z korzeniami i zgniatał pnie jak gałązki. Kilka opowieści mówi o przygodach Kintarō, jego walkach z potworami i demonami oraz pomocy, której udzielił lokalnemu drwalowi. Jako dorosły, Kintarō zmienił nazwisko na Kintoki Sakata (Sakata no Kintoki). Spotkał samuraja Yorimitsu Minamoto, gdy ten przechodził wokół góry Kintoki. Yorimitsu był pod wrażeniem niezwykłej siły mężczyzny  i zabrał go jako jednego ze swoich osobistych strażników do Kioto. Kintoki studiował sztuki walki i stał się szefem specjalnej grupy "czterech odważnych", znanych ze swojej siły i umiejętności walki. Byli oni dumą armii Yorimitsu, wybrani osobiście przez niego spośród najlepszych. Już jako bohater, Kintarō sprowadził swoją matkę do stolicy, gdzie zbudował dla niej wygodny dom.

He was a boy of superhuman strength, he made friends with animals living there, and later, after catching Shuten-dōji, the leader of the devils, a monster ravaging the area of ​​Mount Ōe, he became a faithful subject of Yorimitsu Minamoto. There are several versions of the legend of the Golden Boy. In one of them he was raised by his mother, Princess Yaegiri, the daughter of a wealthy man named Shiman-chōja near Mount Kintoki. In another version, his mother gave birth to him in today's Sakata. She was forced to flee her home through a fight between her husband and uncle and lived in the woods near Mount Kintoki to raise her son. In the third, the real mother Kintarō left the child in the wilderness or died and orphaned him, and he was raised by the mountain witches Yama-uba (another version says that the mother Kintarō, who raised him in the wilderness because of her appearance, was called Yama-uba ). In the most fanciful version of the legend, Yama-uba was Kintarō's mother, impregnated by a lightning strike sent by the red dragon from Mount Ashigara. All legends agree that as a small child Kintarō was active, plump and ruddy, wearing a bib with a sign meaning "gold" (金). His weapon was an ax. He was overbearing to other children so his friends were mainly animals from the Kintoki and Ashigara Mountains. The four closest are: bear, deer, monkey and hare. His animal friends served him as messengers and spies, and some legends say that Kintarō mastered their languages. He was incredibly strong, broke rocks, uprooted trees, and crushed trunks like twigs. Several stories tell about the adventures of Kintarō, his fights with monsters and demons, and the help he gave to a local woodcutter. As an adult, Kintarō changed his name to Kintoki Sakata (Sakata no Kintoki). He met the samurai Yorimitsu Minamoto as he passed around Kintoki Mountain. Yorimitsu was impressed by the extraordinary strength of the man and took him as one of his personal guards to Kyoto. Kintoki studied martial arts and became the head of a special group of "four brave", known for their strength and fighting skills. They were the pride of the Yorimitsu army, chosen personally by him from among the best. As a hero, Kintarō brought his mother to the capital, where he built a comfortable home for her.

Er war ein Junge von übermenschlicher Stärke, freundete sich mit den dort lebenden Tieren an und wurde später, nachdem er Shuten-dōji, den Anführer der Teufel, ein Monster, das das Gebiet des Berges verwüstete, gefangen hatte, ein treues Subjekt von Yorimitsu Minamoto . Es gibt verschiedene Versionen der Legende vom Goldenen Jungen. In einem von ihnen wurde er von seiner Mutter, Prinzessin Yaegiri, der Tochter eines reichen Mannes namens Shiman-chōja in der Nähe des Berges Kintoki, erzogen. In einer anderen Version brachte ihn seine Mutter im heutigen Sakata zur Welt. Sie musste durch einen Streit zwischen ihrem Mann und ihrem Onkel aus ihrem Haus fliehen und lebte in den Wäldern in der Nähe des Mount Kintoki, um ihren Sohn großzuziehen. Im dritten Fall ließ die echte Mutter Kintarō das Kind in der Wildnis zurück oder starb und verwaiste es, und er wurde von den Berghexen Yama-uba aufgezogen (eine andere Version besagt, dass die Mutter Kintarō ihn wegen ihres Aussehens in der Wildnis großgezogen hat wurde Yama-uba genannt). In der phantasievollsten Version der Legende war Yama-uba Kintaros Mutter, die von einem Blitzschlag des roten Drachen vom Berg Ashigara durchdrungen war. Alle Legenden sind sich einig, dass Kintarō als kleines Kind aktiv, rundlich und rötlich war und ein Lätzchen mit einem Schild mit der Bedeutung "Gold" (金) trug. Seine Waffe war eine Axt. Er war gegenüber anderen Kindern überheblich, daher waren seine Freunde hauptsächlich Tiere aus den Bergen Kintoki und Ashigara. Die vier nächsten sind: Bär, Hirsch, Affe und Hase. Seine tierischen Freunde dienten ihm als Boten und Spione, und einige Legenden besagen, dass Kintarō ihre Sprachen beherrschte. Er war unglaublich stark, brach Steine, entwurzelte Bäume und zerquetschte Stämme wie Zweige. Mehrere Geschichten erzählen von den Abenteuern von Kintarō, seinen Kämpfen mit Monstern und Dämonen und der Hilfe, die er einem örtlichen Holzfäller gab. Als Erwachsener änderte Kintarō seinen Namen in Kintoki Sakata (Sakata no Kintoki). Er traf den Samurai Yorimitsu Minamoto, als er den Kintoki-Berg umrundete. Yorimitsu war beeindruckt von der außergewöhnlichen Stärke des Mannes und brachte ihn als einen seiner persönlichen Wachen nach Kyoto. Kintoki studierte Kampfkunst und wurde Leiter einer speziellen Gruppe von "vier Mutigen", die für ihre Stärke und ihre Kampffähigkeiten bekannt sind. Sie waren der Stolz der Yorimitsu-Armee, die er persönlich unter den Besten auswählte. Als Held brachte Kintarō seine Mutter in die Hauptstadt, wo er ihr ein komfortables Zuhause baute.