Just The Way You Are

Chapter 39: JS PROM(part 2)

"Let's see." Sabe nya saken at tinarayan ako.

"Wala kang laban saken. Puro landi lang kase alam mo, diba?" Ano? Natameme ka sakin ngayon! HAHAHAHA!

"Walang hiya ka!" Galit nyang sambit. Nanlilisik na ang mga mata nya dahil sa galit.

"Oh? Bakit ka nagagalit? Natamaan ka ba sa words of wisdom ko? Sorry ah. Iba kase ang sinasabihan ko, nangangalang Kimberly White." Sarcastic kong sambit.

"Tss. Mas maganda ka lang sakin ngayon." Mahina nyang sambit pero rinig na rinig ko.

"I know right! Maganda ka nga kaso pumanget ka ng 99.9% kapag nakamake up ka--ay wait! Lagi ka nga palang nakamake up. I guess na di na keri bboom bboom ng mukha mo na bigyan ka pa ng ganda. Masyado ka kaseng ambisyosa para kay Lorenzo. Sige na umalis ka na dito bago pa masira ang dress mong hindi naman talaga pang JS PROM HAHAHAHA! PANG PATAY YAN, INDAY HAHAHA!" Sarcastic kong sambit. Uki lang yan, Kim, simula pa lang ito.

"Mamaya ka sakin! Maghanda ka." Seryoso nyang sambit habang naglalakad palayo.

"Ano ihahanda ko? Madaming pwedeng ihanda, diba? Tanga mo e." Sigaw ko sa kanya at bumalik na sa table namin.

"Bwiset na babaeng yun. Masisira beauty ko neto. Matatampal ko talaga yun!" Naiinis kong sambit habang nagmamadali sa paglakad papuntang table namin.

Hanggang sa isang step na lang para makaupo ako sa upuan ko pero bigla akong natapilok at lumanding sa isang tao na sinalo ako.

Dahan dahan ko syang tinignan. Shaks! Di to pwede! Staph dat Lorenzo! You make my heart go bboom bboom. Hawak hawak nya ang bewang ko as in sobrang higpit ng pagkakahawak nya roon.

"A-ayos lang ka lang ba?" Naiilang sya magtanong saken dahil sa sobrang lapit ng mga mukha namin as in parang one inch ang lapit.

"Ah-- o-oo." Omayghad yung puso ko! It's goes bboom bboom. "I-itayo mo na ako please." Sumunod naman sya agad kaya tinulungan nya akong tumayo.

"S-salamat." Tipid kong sagot sa kanya at isang ngiti ang sinukli nya sa akin.

Dalawang oras na ang nakaraan, puro kamemahan lang ang nagperform sa stage. Free magperform sa stage ngayon kaya inaantok nako. Di naman sa judgemental ako pero hindi bagay ang mga kinakanta ng ibang students sa event ngayon.

Hayy. Ang judgemental mo masyado, Charlotte. Di ka naman kakanta or sasayaw dyan e. Tsaka wala sa plano ang kakanta at sasayaw sa stage.

"Chars, ikaw naman kumanta!" Aya sakin ni Camille na kakatapos lang kumanta ng acoustic song. Tumanggi ako agad dahil wala talaga sa plano ko ang kumanta. Ganon.

"Ayokooo! Ang panget ng boses ko!" Palusot ko para tigilan nya na ang paghihila nya sakin pero nabigo ako. Hinihila ako ni Camille papunta sa stage. Shaks, wag ako, iba na lang.

Ngayon nandito na ako sa stage. Kinuha ko yung isang guitarang naka-display doon. Ginamit na rin yun ng ibang students kaya keri mo to Charlotte---teka ano nga ba pwede kong kantahin? Hala, nganga nako nito! AHA! Alam ko naaaa!

"So. Ang kantang ito ay dedicated sa lahat. Lalo na sa isang taong pinili ako sa pricefull." Nakangiti kong sambit sabay tingin kay Lorenzo sa di kalayuan. Nakatingin din sya sakin.

"Para sayo itong kantang to." Sabe ko at nagstart nang mag-strum ng guitara.

(Playing: Someone like you by Adele)

"I heard, that you're settled down that you found a girl and you're married now.
I heard that your dreams came true
I guess she gave you things
I didn't give to you."