Just The Way You Are

Chapter 20: Surprise.

CHARLOTTE'S POV

Pagkagising ko, ofcourse natamad parin akong bumangon hanggang ngayon.

Napatalon ako sa gulat dahil biglang tumawag si Lorenzo. Hanuba naman tong lalaking to, pwede naman pumunta dito e.

"Low? Hanuba, pwede naman pumunta dito diba? Uso din kase maglakad diba?"

"Alam ko yun. Anyways di daw tuloy ang lakad mamaya. Bukas na lang daw. Pagod daw kase tayong apat e." Napakamot ako sa ulo.

"Sige thank you na lang. Magpapalit nako ng damit hays."

"Wag muna may pupuntahan tayong apat, for sure magugustuhan ninyo."

Napangisi ako ng konti, daming knows talaga nito e.

"Sige na, puntahan nyo na lang kame dito. Tulog muna ulit ako bye." Sabay baba ng cellphone.

Natulog nako ulit.

Pero di agad ako nakatulog dahil gising na gising na ako. Nagpatugtog na lang ako.

(Playing: 24/7 by Twice)

TUWENI POR SEBEN!(twenty four seven) Siguro naman ganun ang pagka-pronounce nila doon diba HAHAHA.

Tumayo ako sa kama ko at nagsikantahan. Puro kabaliwan ang nasa isip ko. Iniikot ang ulo, panay dab, kumekembot ng parang tanga, hays.

Yung ang ganda ganda na ng kanta mo tapos may naistorbo ka. Relate ako. Nagising ko si Camille.

"Hanuba, ang ingay mo." Reklamo nya sabay nang pagbangon nya. Napa-peace sign ako sa kanya at ngumiti.

"Di daw tayo tuloy. Bukas na lang daw. Pero for now, hintayin lang naten si Lorenz---" natigilan ako dahil biglang bumukas yung pinto. Sila Lorenzo at Joshua pala. Bihis na bihis sila ngayon.

"Mukhang bihis na bihis kayo ah. San lakad mga tih? Sama kameee." Sabe ko.

"Kasama naman talaga kayo e. Kaya magsibihis na kayo para makaalis na tayong apat." Sinunod namen sila at umalis muna sa kwarto ng sandali.

Same paren ang white jeans ko. Pero pinalitan ko ng black na off-shoulders. Sabay suot ng sapatos.

Nagpalit na rin ng damit si Camille, ang hilig nya pala sa blue. Blue pants, blue t-shirt, tsaka blue shoes.

Lumabas na kame sa kwarto kasama ang room key at ni-lock ang pinto. Naghihintay sila Lorenzo sa harap ng kwarto nila.

LORENZO'S POV

Habang naglalakad kame patungo sa pupuntahan namen which is ang mall HAHAHA.

Bakas sa mukha ni Charlotte ang pagtataka dahil akala nya talaga surprise, NA-FAKE NEWS SI ATEEE.

"Bilhin nyo na kung ano ang gusto nyong bilhin. May binigay naman na pera satin diba?" Sabe ko sa kanila. Kasama ko as usual si Joshua.

Maghahanap daw sya ng mga famit na puro red at black. Ako naman, concert ticket? Pero san ako makakabili?

CHARLOTTE'S POV

I can't believe na ito pala ang surprise nya. Waaawww, magic.

Pumunta kame ni Camille sa isang shop na puro cosmetics. Mahilig daw kase mag-make up si Camille pero baby face parin sya kahit may make up ang face nya.

Naghanap sya ng mga foundations or whatever whatevs. Ako naman nag hanap ng pang kilay. Ofcourse, kilay is life.

Nakakita ako ng dark brown ang shade tinry ko yun sa salamin at naglagay na sa kilay kong invisible. Tester lang sya kaya keri toh.

Mga after 5 minutes tapos ko nang kilayan ang isa kong kilay. Oo ganun ako katagal magkilay. Ang bagal ko talaga magkilay.

Nung kinilayan ko na din ang isa kong kilay, kumuha ako ng panibago. Tatlo na binili ko para yung isa kay ate, dalawa ang saken.

Buti nga si ate ang kapal ng kilay nya, samantalang saken parang faded na. Balahibo lang sya huwaw.

Tumingin naman ako sa mga liptints nila. Naghanap ako ng dear darling. Ubos na kase yung dear darling kong may pagka-pink sya.

Bumili ako ng isa. Bagong shade naman. May pagka-dark red naman sya.

Binalikan ko si Camille na naghahanap na ngayon ng mga contours. Ang dami nya nang nabili. Samantalang konti lang saken HAHAHA skl.

"Ang bilis mo naman maghanap." Gulat na gulat sya dahil kanina pa ako nakatingin sa kanya. Napahawak sya sa bewang nya at sinilip yung mga kamay kong puro pangkilay at liptint.

"Maganda ka naman e. Kaso yung kilay lang talaga. Ok lang yan tuturuan din kita kung pano magkilay." Sabe nya. Sabagay, di naman din ako yung ganon kabagal magkilay. Pero for now, di na sya faded kase nag-tester ako.

Nagbayad na kame sa cashier. Ang mahal pala ng mga prices dito. Pero pagdating sa pilipinas mura na, tipid ka pa.

Sabagay, pang international talaga ang mga peg dito e. Di katulad sa Pilipinas puro fake.

Natigilan ako dahil nasa harap ko na ang coffee shop na gusto kong puntahan talaga.

Yinaya ko si Camille na uminom muna ng caramel or whatevs sa coffee shop.