Destiny

Ep_29

Destiny
Ep_29

ဟိုဦးေလးႀကီး !

"အန္ကယ္ေလး "
"သန္႔စင္ မင္းကြာ ဘယ္သြားေနတာလဲ ငါေရာက္ေနတာၾကာၿပီကို "
"ဟိုလဒေကာင္ေပါ့ ေရခဲမုန္႔ဝယ္ခိုင္းလို႔ "
"ဟားဟား ဟုတ္ပါၿပီ "

ခုနက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ျပသနာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခ်ာတိတ္ ! ေဂ်ေဂ်ေဘာင္းဘီႏွင့္ ေၾကမြေနေသာ တီရွပ္အဝါေရာင္ကိုဝတ္ထားသည္ ။
ရႈပ္ပြေနေသာ ဆံပင္ေတြ ....
စူးရဲတဲ့ မ်က္ဝန္းတစ္စံု ...
ထူထဲေသာ မ်က္ခံုး ..
ပါးလႊာေသာ ႏႈတ္ခမ္း ....

လည္တိုင္ကအစ ျဖဴေဖြးေနသည္ ။
အရပ္ကေလးရွည္ေန၍သာေတာ္ေတာ့သည္ မဟုတ္ရင္ ရုတ္တရက္ၾကည့္လိုက္ရင္ ကေလးသာသာဘဲ ရွိသည္ ။
ဒါေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ေခါင္းတစ္လံုးစာေလာက္ပုေသးသည္ ။

"မိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္ ဒါက အန္ကယ္ေလးရဲ႕ အသိညီေလး ေနမင္းထက္သာတဲ့ "

တစ္ခ်က္သာ မ်က္လံုးလွန္ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တဲ့ ခ်ာတိတ္ ။

" မင္းထက္ ဒါက ငါ့တူ သန္႔စင္တဲ့ ေနာက္လည္း အတူေနရမွာဆိုေတာ့ ဒီေကာင္ဆုိးရင္ ဆံုးမေပးကြာ "
"စိတ္ခ် အစ္ကို "

လူယုတ္မာ အျပံဳးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလး ေကြးသြားရံုျပံဳးျပၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို မင္းသတိထား ဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္လိုက္တဲ့ ဦးေလးႀကီး !

"ဘာ! ဘာကို တူတူေနရမွာလဲ "
"မင္းကိုေျပာမထားၾကဘူးလား မင္းထက္က ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္လာတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွာ အဲ့တာ ငါတို႔အိမ္မွာတည္းမွာေလ မင္းထက္သြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြ မင္းလိုက္ပို႔လိုက္ သန္႔စင္ "
"ဗ်ာ ! အန္ကယ္ေလး ဘာေတြေျပာေနတာလဲ အခန္းပိုမွမရွိတာ "
"မင္းအခန္းမွာဘဲ ထားလိုက္ေလ ရပါတယ္ စိတ္မပူနဲ႔ ငါ့ညီက ေနတတ္ပါတယ္ "

ဘယ္သူက အဲ့ဦးေလးႀကီးကို စိတ္ပူေနလို႔တုန္း ။ ကြ်န္ေတာ္က သီးသန္႔ေနတတ္တဲ့သူမ်ိဳး ။ ဘယ္သူနဲ႔မွလည္း စကားေျပာခ်င္တာမဟုတ္ဘူး ။ ကုတင္ကလည္း တစ္လံုးတည္းရွိတာကို ။
ရႈပ္ရႈပ္ယွက္ယွက္ေတြ ။ ၿပီးေတာ့ ဒီဦးေလးႀကီးကို သိပ္ၿပီး ျကည့္လို႔ရတာမဟုတ္ဘူး ။

"အန္ကယ္ေလးရာ ကုတင္က ၁ လံုးတည္းရွိတာေလ "
" ၂ ေယာက္အိပ္ကုတင္ဘဲကြာ ဆံ့ပါတယ္ မင္းက ပိန္တာဘဲ "
"ကၽြတ္စ္ အန္ကယ္ေလးရာ ကၽြန္ေတာ္ သူစိမ္းနဲ႔ မေနတတ္တာ သိရဲ႕သားနဲ႔ "
"သေဘာေလ ! ႀကိဳက္တာေရြး ဒီလ မုန္႔ဖိုး အျဖတ္ခံမလား စကားနားေထာင္မလား "
"အန္ကယ္ေလး !!! "