Deel 66

303 27 7
                                    

~Merve

Wat ik gisteten had meegemaakt was gewoon onbeschrijfelijk.... ik werd wakker in hassans gespierde armen. Tenminste dat dacht ik maar nee hij is er niet..... ik pakte mijn badjas en liep naar beneden. ' hassan?' Geen reactie. ' hassan ben je daar?' Nog steeds niks ik schrok ik was bang ofzo. Ik liep naar de keuken. Mischien maakt hij ontbijt ( zo romantisch is hij ook weer niet hoor). Maar nee daar was hij OOK niet. ' hassna vallah niet grappig zeg waar ben je ik word echt boos!' Riep ik door hele huis. Ik zocht elke kamer maar nergens is hassan. Als laatst liep ik naar de tuin waar ik..... waar ik hassan op de grond geschoten zag liggen. Ik ging rennend naar hem toe. En begon te huilen. ' hassan' zij ik trillend. ' hassan aub opstaan Je je maakt me vang' . Maar geen reactie. 'Meee. Rr.  Vvv.   Eee ' ' hassan omg hassan aub niet slapen ja ik ga nu 112 bellen aub niet slapen. ' ren w eee. Ggg' ' wtf nee doe normaal' ' METVE NU' ' ik ben 112.

Ik rende meteen naar boven om mijn telefoon te pakken

STEMMEN WANT BIJ DE VOLGENDE DEEL LAAT IK JULLIE ECHT SCHRIKKEN!!!🤫🤫🤫

Uitgehuwelijkt~ Merve&HassanWhere stories live. Discover now