🦋 deel 25

303 26 1
                                    




-merve

hassan klopte op de deur. ik tril nu ecth ik ben bang, nieuwschierig van alles. wat als ze me straks niet mag ofzo. of ze is zo een typische strenge schoonmoeder. oke merve rustig dacth ik bij mij zelf. de deur ging open en ik zag echt een hele mooie jonge vrouw. met jogn bedoel ik 55 ofzo. 'selamm oglum ( zoon)' en knuffelde hassan en ze moest huilen. zo een mooie moment dit he wauw gewoon. hassen moest ook huilen maar hij hield zich echt in. hoe kunnen jongens hun lach inhouden ik snap dat echt niet. (wat vanaf hier wordt gesproken is in het turks maar ik vertaal het in nederlands). 'anne (mama) dit is merve mijn vrouw' ze keek eerst een beetje scheef. ze zag me wel eerder bij trouwfeest maar we praatten niet toen. ik lachte zo lief mogenlijk naar haar. ik kuste haar hand. (turkse respectheid ding voor oudere mensen). ze glimlachte oke ze mag me.

'kom binnen 'zij ze en ging naar achteren dat we naar binnen konden gaan'. ik deed mijn schoenen uit en hassan ook. mijn schoonmoeder was thee klaar aan het maken. net toen ik naar binnen wilde gaan trok hassen mijn arm. ik keek hem scheef aan van wat nu weer. 'merve ik ga zo weg naar vrienden en jij blijft thuis begrepen als er iets is bel me maar.' 'hassan niet dom doen ik heb geen telefoon maar ja heb wel maar geen internet meer en trouwens heb je hier...''merve sus ( stil) je praat weer te veel. klopt je telefoon werkt hier niet maar als er iets is dan.. uhm dann.. ja zeg maar tegen mij moeder zij helpt je wel jah..?' 'hassan hoe moet ik tegen je moeder praten hallo ik ken haar niet' 'merve je hebt ff geen andere keus' 'uff tamam (oke ) ik probeer wel moet wel heb geen andere keus' zei ik met een blik. jullie wetel wel die blik als je iets niet wilt maar het moet. ik trok mijn hand weer terug en liep naar binnen en hassan liep achter mij.

' ga maar zitten ik kom zo eraan'zei mijn schoonmoeder. ik weet nog steeds niet hoe ze heet. ik zeg wel mama dan elke keer 'mijn schoonmoeder'hahah. we gingen op de bank zitten hassan zat naast mij en de moeder van hassan bracht turkse thee voor ons. 'dankjewel'zei ik met een glimlach. moet wel beetje slijmen toch?. ze legde de dienblad naar keuken en kwam daarna bij ons zitten. 'vertel'zei ze.

'anne we hebben nog geen huis maar ben opzoek. kunnen we mischien 2 dagen hier blijven daarna gaan we appart wonen.'vroeg hassen seriues aan zijn moeder. ' tuurlijk zoon wat is dat voor een vraag dit is ook jou huis ik uhm bedoel jullie huis.' toen ze die jullie zij keek ze mij aan wel lief gewoon. ik denk wel dat ik met haar kan opschieten. 'dankjewel anne. ik moet nu ff naar vrienden toe ff hallo zeggen. merve helpt je wel tamam (oke). 'isgoed zoon ga maar we schieten wel op met merve toch?'vroeg de moeder. 'haah tuurlijk wat is dat voor een vraag' zei ik met die ene glimlach. hassen stond op en deed zijn schoenen aan. ik keek nog ff naar hem en ik zag dat hij een teken deed dat ik ff moest komen. ik liep naar hem toe. 'wat is er ?' vroeg ik. ' ik kom over 2 uurtjes weer thuis maak je klaar voor vanavond wordt leuke nacht lieverd' zei hij en streelde over mijn wang.

🦋stemmen 🦋

Uitgehuwelijkt~ Merve&HassanWhere stories live. Discover now