*Hoofdstuk 34*

1.1K 33 0
                                    

P.O.V. Caitlyn
We lopen naar buiten en ik kijk om me heen. James is er nog niet, maar dat is ook wel logisch. Ik weet niet waar hij verblijft en hoe lang hij moet rijden.

Eventjes later zie ik James aankomen lopen. Ik zwaai even naar hem en pak dan de drie tassen op. "Kom je mee?" Vraag ik aan Max. Hij knikt en loopt dan samen met mij naar James toe. "Hey" "Hey" "Dit is Max" zeg ik. "Hey kleine man" zegt James. Max begrijpt hem niet en kijkt hem vreemd aan, waardoor ik moet grinniken.

"Mijn auto staat een eindje verderop. Het is druk hier" "Ja, heel erg" "Zal ik de tassen meenemen?" Bied James aan. "Graag" zeg ik glimlachend. Hij pakt de tassen en ik loop samen met Max achter hem aan naar de auto.

We komen aan bij een Ford Fiesta. James opent de kofferbak en zet de drie tassen erin. Ik ga samen met Max achterin de auto zitten en als James ook zit, geef ik hem het adres door van Caleb.

Ik pak de zak met spekjes uit mijn handtas en geef er eentje aan Max. "Dankjewel" zegt hij lief. "Geen dank schat" "Wil jij er ook een?" Vraag ik aan James. "Lekker" Ik geef hem een spekje.

Al snel zijn we aangekomen bij het huis van Caleb. Ik stap uit de auto en help daarna Max met uitstappen. Ik pak twee tassen uit de kofferbak en James pakt er ook een. "Kom je nog even mee naar binnen?" Vraag ik aan hem. Hij knikt goedkeurend en met zijn drieën lopen we naar de voordeur.

Ik zet een tas op de grond, pak de sleutel en open de deur, die ik met mijn voet open duw. Ik pak de tas weer op en dan lopen we naar binnen. "We zijn er!" Roep ik door het huis heen. Caleb komt de gang in gelopen en kijkt ons glimlachend aan. Hij gaat op zijn hurken voor Max zitten. "Wat goed dat je vandaag al weg mocht. Was James een beetje aardig in de auto?" Vraagt hij met een knipoog aan Max. "Ja, we hebben spekjes gegeten" zegt hij blij. "Oh wat lekker! Heb je ook voor mij overgehouden?" Max haalt zijn schouders op en kijkt mij aan. "Ik heb nog wel wat" zeg ik grinnikend.

Caleb gaat weer recht staan en met z'n vieren lopen we naar de woonkamer. "Wil iedereen wat drinken?" Vraag ik. Iedereen knikt vertelt wat ze willen hebben. "Ga jij mij helpen Max?" Vraag ik. Hij knikt en loopt samen met mij mee naar de keuken.

Ik vul drie glazen met cola en één beker met limonade. Ik geef de beker aan Max. "Voorzichtig lopen hè" Hij knikt en hij loopt geconcentreerd naar de woonkamer, waardoor ik moet glimlachen.

Ik zet de drie glazen op de salontafel en ga bij Caleb en James op de bank zitten. "Ga jij eigenlijk met mij mee terug naar Amerika?" Vraagt James. "Dat lijkt me gezellig, maar het ligt eraan wanneer jij weggaat" "Ik heb een vlucht voor volgende week vrijdag staan" "Oh, dat vind ik wel een goede dag om weer naar huis te gaan. Dan kan ik in het weekend mijn slaapritme op orde krijgen en kan ik maandag weer naar school. Dat vind je goed toch?" Vraag ik dan aan Caleb.

Hij knikt met zijn hoofd. "Dan kunnen we volgende week kijken hoe het met Max gaat en je had je ouders beloofd om niet te lang weg te blijven" zegt hij dan. Ik knik instemmend.

Ik had inderdaad beloofd aan mijn ouders en Sander dat ik hooguit een maand weg zou blijven, maar er zijn allemaal dingen gebeurd deze weken die ik echt niet aan zag komen. Ik heb mijn ouders en broer wel elke week een paar keer gebeld om te kijken hoe het daar gaat en gelukkig gaat het goed. We hebben natuurlijk niet met z'n vieren het hele gebeuren rondom Adam kunnen verwerken en dat vind ik wel jammer, maar we hoeven ons nu geen zorgen meer over The Spikes te maken.

Ik kom weer terug in de realiteit door Max die op mijn schoot klimt. Ik glimlach naar hem en kijkt mij blij aan.

Na een klein half uurtje is James weer van plan om naar huis te gaan. "Mag ik meerijden? Dan kan ik terug hardlopen, want daar heb ik echt even behoefte aan" zeg ik. "Natuurlijk" zegt hij glimlachend. "Top!"

Ik draai me om naar Max en ga op mijn hurken voor hem zitten. "Ik rijd even met James mee naar huis. Ga jij gezellig met Caleb spelen?" "Oké, maar kom je wel terug?" Vraagt hij met puppy-oogjes. "Ja, natuurlijk" zeg ik glimlachend, voordat ik hem een kusje op zijn voorhoofd geef.

Ik loop met James mee naar buiten en dan stappen we in zijn huurauto. "Wat vind je eigenlijk van Nederland?" Vraag ik nieuwsgierig aan James. "Ja, wel leuk. Ik heb natuurlijk niet zoveel gezien, maar het is hier wel mooi" Ik knik instemmend.

Na een kwartiertje rijden komen we bij het hotel aan. "Zie ik je dan volgende week vrijdag?" Vraagt hij. Ik knik. "Ik stuur je nog wel de tijd enzo door, dan kan je dezelfde vlucht boeken" "Dat zou inderdaad wel handig zijn ja" zeg ik grinnikend. Ik geef hem nog snel een knuffel en dan jog ik op mijn gemakje weer naar het huis van Caleb toe.

My changing life •Dutch• {voltooid} (herschreven)Where stories live. Discover now