P.O.V. Caitlyn
Ik open de voordeur en meteen wordt ik belaagd door m'n ouders en Colin. Ik kijk ze vragend aan. "Waar was jij?" Vraagt mijn vader. "Bij een vriend" "Onder schooltijd? Colin zei dat je ineens weg was nadat je telefoon ging" "Sorry, hij had m'n hulp nodig, dus ik ging daarheen. Ik had wat moeten laten weten" Mijn moeder zucht. "Het is goed, maar de volgende keer niet meer spijbelen alsjeblieft" Ik knik. "Okee"
Ik geef mijn ouders een knuffel en met z'n vieren lopen we naar de woonkamer. We kijken nog een tijdje tv en dan ga ik naar boven om me klaar te maken voor bed. Ik pak mijn pyjama, ondergoed en een handdoek en neem dat mee naar de badkamer. Ik zet de douche aan en kleed me in de tussentijd uit en borstel mijn haar.
Na een halfuurtje lig ik in mijn bed en pak ik mijn telefoon. 10 gemiste oproepen en 30 appjes van Sander. Oeps...
Ik bel meteen naar Sander.
Sander
Sander: "Oh god, je leeft nog. Waar was je? Waarom heb je niks laten weten? Ik was echt bezorgd. Ik dacht dat je was meegenomen of zo"
Ik: "Sorry. Caleb had m'n hulp nodig, dus ik ben hem gaan helpen. Ik ben net een uur thuis. En ik was het helemaal vergeten om iedereen te appen"
Sander slaakt een zucht.
Sander: "Het is al goed, maar vergeet het de volgende keer alsjeblieft niet"
Ik: "Ik zal het proberen."
Sander: "Zie ik je morgen op school?"
Ik: "Yes, tot morgen."
Sander: "Tor morgen. Slaap lekker Cait"
Ik: "Welterusten"
Ik hang op, stel een wekker in en leg mijn telefoon dan naast mij op het nachtkastje.
————
Ik word wakker door mijn wekker die afgaat. Ik zucht luid en open dan moeizaam mijn ogen. Ik ga rechtop zitten en rek me uit, voordat ik opsta. Ik loop naar mijn kledingkast en haal daar een setje kleding uit die ik aantrek. Ik loop slaapdronken naar beneden en ga aan de tafel zitten. "Ook een goeiemorgen" zegt mijn moeder grinnikend. "Goedemorgen" zeg ik met mijn prachtige stem terug.
Na mijn ontbijt, sta ik weer op om naar boven te gaan. In de badkamer poets ik mijn tanden en fix ik mijn haar. Daarna loop ik weer naar beneden om mijn lunch te maken.
Al snel hoor ik de deurbel en open ik de deur. Ik zie Claire glimlachend voor me staan. "Hey" Ik geef haar snel een knuffel en laat haar dan binnen. "Ik ben bijna klaar" Ze knikt en wacht in de gang. Ik geef mijn moeder snel een kus op haar wang en pak dan mijn tas van de grond, voordat ik weer naar de gang loop. "Doei!" Roep ik nog voordat ik de deur dicht sla.
"Ben je weer helemaal beter?" Vraag ik als we naar haar auto lopen. "Ja, ik ben ongesteld en kon gisteren echt niet lopen, dus ja" zegt ze grinnikend. "Oh, dat is heel kut" zeg ik lachend. "Jep"
We stappen in haar auto en gaan dan naar school toe.
Aangekomen op school, stappen we allebei uit de auto. We lopen naar de ingang, waar ik Sander, Tyler en Dylan zie staan. "Hey" zeg ik vrolijk. Sander slaat meteen zijn armen om me heen. "Ik vind het maar helemaal niks dat je gevaarlijk werk doet." Fluistert hij in mijn oor. "Sorry, ik kan er niks aan doen"
Als hij zich terug trekt, kijk ik hem glimlachend aan. "Kom, we gaan naar binnen" zegt Claire, terwijl ze me meetrekt. Ik moet lachen en zwaai nog even snel naar de jongens.
"Duss, jij en Sander?" Vraagt Claire grijnzend, als we bij mijn kluisje staan. "Wat is daarmee?" "Zijn jullie officieel samen" "Niet officieel" "Oh" zegt ze droog, waardoor ik moet lachen. "Hij heeft nog een verrassing voor me. Dat vertelde hij gisteren" "Oh wat leuk!" Roept ze nu blij. "Ik haat verrassingen" zeg ik. Claire moet lachen. "Het komt wel goed"
We lopen naar het lokaal waar we de eerste les hebben. "Tyler geeft vrijdag een feest. Ga je mee?" "Ja natuurlijk!" Zegt Claire enthousiast. "Gezellig!"
We gaan ergens in het lokaal zitten en kletsen nog verder totdat de docent er is en haar les begint.
————
In de pauze ga ik samen met Claire aan de tafel zitten waar we altijd zitten. Al snel komen Colin en Jonathan erbij zitten. Ik begroet ze vrolijk en ga verder met mijn lunch. Colin blijft me maar aankijken en ik kijk hem vragend aan. "Ik geloof je niet" "Wat niet?" "Waar je gisteren zat. Jij gaat nooit zomaar onder schooltijd weg" "Het was een noodgeval" "Wat dan?" "Dat mag ik niet zeggen. Het is privé" "Daarom geloof ik je dus niet" "Dan geloof je me toch lekker niet!" Ik sta boos op en loop de aula uit, naar buiten.
Er komt iemand naast me zitten en ik kijk opzij. Sander. "Hey" zeg ik zuchtend. "Hey, wat gebeurde daar?" "Colin blijft maar zeiken over gisteren. Ik wil het zo graag vertellen, maar het kan gewoon niet" zeg ik. "Ik snap je frustratie" Ik zucht weer en leg mijn hoofd tegen zijn schouder aan. Hij slaat zijn arm om me heen en ik sluit even genietend mijn ogen, maar dat moment wordt al snel verstoord door de bel.
"Heb je vanmiddag iets te doen?" Vraagt Sander terwijl we naar binnen lopen. "Nee, niet dat ik weet" "Top! Dan moet je om 17:00 klaar staan en je hoeft niet te eten" zegt hij, voordat hij wegloopt. Ik trek mijn wenkbrauwen op en loop dan naar het lokaal waar ik moet zijn.
Ik ga naast Claire zitten, die me vragend aankijkt. "Het is niks" zeg ik glimlachend. "Oké"
De laatste paar minuten van de les mogen we wat voor onszelf doen en ik pak mijn telefoon. Ik zie dat ik een appje van een onbekend nummer heb en open het.
Onbekend
Onbekend: Hey. Ik ben het, Stacey
Stacey: Ik wilde alleen zeggen dat mijn moeder mijn stiefvader en stiefbroer uit huis heeft gezet
Stacey: En ik wilde je nogmaals bedanken
Ik: Oh, dat is goed nieuws!
Ik: En het is mijn werk, dus geen dank. Ik ben blij dat je veilig thuis bent.
YOU ARE READING
My changing life •Dutch• {voltooid} (herschreven)
Action{voltooid} (herschreven) Het gaat over de 16-jarige Caitlyn Dekker. Ze verhuisd naar New York waar ze naar een nieuwe school moet. Ze kan de beste vriendin zijn waar je al je problemen bij kwijt kan, maar ze kan ook de grootste bitch zijn. Zelf heef...
