My changing life •Dutch• {voltooid} (herschreven)

*Hoofdstuk 32*

P.O.V. Caitlyn
"Kom, dan gaan we ons even klaarmaken om te gaan slapen" zeg ik. Ik stap uit het bed en help Max uit het bed. Als hij op de grond staat, moet hij even zijn balans zoeken, maar samen lopen we naar de badkamer. Ik zet hem op een krukje die er staat en ik loop naar de tassen om er spullen uit te halen. Mijn tandenborstel en tandpasta, een nieuwe tandenborstel voor Max, een pyjama en ondergoed voor Max en mijn pyjama en ondergoed. Ik pak het er allemaal uit en loop dan terug naar de badkamer.

Ik haal de tandenborstel uit de verpakking, doe er een beetje tandpasta op en geef de tandenborstel dan aan Max. Hij begint zijn tandjes te poetsen en ik doe hetzelfde.

Na het tandenpoetsen gaat Max even naar de wc en spoel ik de tandenborstels af. Als hij terug is, help ik hem met het omkleden. Ik doe de trui van mij bij hem uit. Ik vond hem trouwens alleen in een T-shirt en onderbroek op de grond, dus geen wonder dat hij het ijskoud had...

Ik haal een onderbroek en pyjama uit de verpakking en trek dat bij hem aan. "Vind je hem mooi?" Vraag ik aan hem. Hij knikt hevig met zijn hoofdje. "Dan moet je Marjolein morgen maar bedanken" zeg ik met een knipoog. "Ja" zegt hij instemmend.

Ik help Max weer op het bed en dan doe ik ook nog even mijn dingetjes. "Wil je weer hier zitten? Het lag lekker" zegt Max verlegen. "Tuurlijk" zeg ik glimlachend, terwijl ik weer achter hem ga zitten. "Lekker slapen Max" zeg ik zacht, terwijl ik hem een kusje op zijn kruin geef.

Al snel valt hij weer in slaap en pak ik mijn telefoon. Ik bel Sander op, want we FaceTimen elke avond, voor mij dan, met elkaar.

Al snel neemt hij op en geeft hij me een lieve glimlach.

Ik: "Hey" fluister ik.
Sander: "Hey babe, waarom fluister je?" Fluistert hij terug.

Ik draai mijn camera en houdt mijn telefoon op Max gericht en daarna draai ik mijn telefoon weer terug.

Sander: "Wie is dat?"
Ik: "Het zoontje van Adam, die leider die ik heb neergeschoten, waarvan we het bestaan niet wisten tot vandaag. Hij was dus al die tijd alleen en Marjolein en ik hebben hem daar weggehaald, net op tijd" zeg ik.
Sander: "Jeetje, wat heftig. Is hij wel oké?"
Ik: "Ja, maar hij is heel mager en mentaal is hij ook gebroken. Adam sloeg hem en was nooit thuis. Hij moest altij op zijn kamer blijven. Dat is toch een vreselijke jeugd"

Er rolt een eenzame traan over mijn wang heen. Wat hij allemaal niet heeft meegemaakt...

Na nog even gekletst te hebben, word ik moe. Ik zeg Sander gedag en hang op, voordat ik mijn telefoon aan de oplader doe. Ik zet het bed op ligstand en leg ons goed neer. Ik merk dat Max iets onrustig wordt, maar ik kroel even door zijn haren heen en fluister dat hij verder kan slapen. Ik sla mijn arm beschermend om Max heen en sluit mijn ogen. Al snel ben ik ook weg.

————

Ik word wakker door luid gesnik en open vermoeid mijn ogen. Ik zie Max in het bed zitten. "Hey Max, wat is er?" Fluister ik. Hij kijkt om en kijkt mij schuldig aan. "I-ik wilde je n-niet wakker m-maken" snikt hij. "Je mag mij altijd wakker maken, oké" Hij knikt. "Ik had een nachtmerrie" zegt hij dan zacht.

"Kom maar weer lekker liggen" Hij komt naast me liggen en ik ga troostend met mijn hand over zijn rug heen. Ik kijk op de klok en zie dat het 3:30u is. "Waar ging je nachtmerrie over?" Vraag ik aan hem. "Papa" "Ik ben hier nu om je te beschermen. Papa kan je niks meer aandoen" Max knikt en verbergt zijn hoofd in mijn nek. Ik houd hem stevig vast en geef hem een kus op zijn kruin.

Max is al snel weer in slaap gevallen en ik sluit mijn ogen ook weer om nog even te slapen.

————

Ik word voor de tweede keer wakker door Max, maar nu is hij in zichzelf aan het praten. Ik open mijn ogen en kijk naar hem. Hij is met de knuffel aan het spelen, waardoor ik een glimlach op mijn gezicht krijg. "Goeiemorgen Max. Heb je nog lekker geslapen?" Vraag ik. Hij kijkt me aan en knikt met zijn hoofd. "Goed zo" zeg ik, terwijl ik mijn hand door zijn haren haal.

"Caitlyn, het jeukt" zegt Max, terwijl hij zijn hand met het infuus eraan naar mij toe strekt. "Zal ik een zuster halen? Die kan er misschien iets aan doen" zeg ik. Max knikt goedkeurend.

Ik druk op de knop die aan het bed hangt en na een paar minuutjes komt er een zuster binnen. "Goedemorgen. Waar kan ik jullie mee helpen?" Vraagt ze vriendelijk. "Het infuus irriteert en ik vroeg me af of u daar wat aan kunt doen." Leg ik uit. "Ik zal eens even kijken"

Ze checkt alles en dan komt ze tot de conclusie dat infuus weg mag. Hij heeft genoeg voedingsmiddelen binnen en verder moet het goed gaan met het normale eten en drinken. "Willen jullie trouwens iets te eten?" Vraagt ze. "Nee hoor, dank u wel. Een paar vrienden komen over 10 minuutjes langs met ontbijt." Zeg ik glimlachend. "Dat is ook helemaal goed. Als er iets is, drukt u op de knop" Ik knik en dan loopt de zuster weg.

"Zullen wij ons even klaarmaken. Caleb en Marjolein komen zo langs" zeg ik. "Ja" zegt Max. Ik stap uit het bed en loop met een stapeltje kleding die ik uit de tas haal, naar de badkamer. Ik kleed me om en gooi wat water in mijn gezicht, voordat ik weer naar de kamer loop. "Kom je lekker douchen?" Vraag ik aan hem. "Ja!" Hij klimt het bed uit en loopt, nog een beetje wankelend, naar mij toe. Ik zet de douche aan en terwijl Max zich uitkleed, pak een stapeltje kleding, shampoo en douchegel, die Marjolein ook heeft gekocht. Ze heeft echt overal aan gedacht...

Ik neem de spullen mee naar de badkamer en help Max met het douchen. Als hij weer helemaal opgefrist is, droog ik hem af en kleed ik hem aan.

Als Max in het bed zit en ik op de stoel naast hem, gaat de kamerdeur open.