Ang Boyfriend kong Artista [COMPLETE: Editing]

CHAPTER 1

SHEENAʼS POV

Pinapunta ako ni Jack sa MOA District sabi niya may pag-uusapan daw kaming mahalaga kaya dapat pumunta na daw ako agad dahil nandun na daw siya.

***

Nandito na ako ngayon sa MOA (Mall of Asia). Nakita ko siya na may kasamang babae.

"Bakit anong problema Jack?" tanong ko sa kanya.

"Let's broke up Sheena,"

"Huh? Bakit ano bang nakain mo Jack at nagkakaganyan ka na? Tsaka sino ba yang kasama mo ahh!" bakit siya makikipag-break ehh halos magtu-2years na kami sa February 14 ahh..

"You don't know what happened Sheena kaya mag-break na tayo para na din sa ikakabuti natin..."

"Pero malapit na ang 2 years Anniversary natin ahh bakit ka pa makikipaghiwalay sakin?"

"Dahil mas mahal ko siya Sheena. Halos 5 years na kaming may secret relationship at tinatago ko yun sayo, Iʼm sorry."

"Bakit ngayon mo lang sinabi? Hindi ko naman alam na niloloko na pala ako nang taong pinakamamahal ko,” natatawa kong sabi kahit pakiramdam ko naiiyak na ko. Juice colored bakit ako naiiyak? Ayokong umiyak sa harap nila!

"Iʼm so sorry Sheena, I didn’t want to hurt you but—”

"No! You don't need to say sorry that... Dirty girl! Eeww kaya so creepy! Yan ba yung sinasabi mong nagustuhan mo?" sabat naman nung babaeng kasama ni Jack.

"Yan? Yan ba yung babeng ginusto mo sa loob ng five years Jack?" syete naman oo naiiyak akooo!!

"Okay. Mas okay nga na mag-break na nga lang tayo Jack kase wala na naman akong mapapala sayo ehh... Tsaka congrats sayo babaeng kerengkeng sa landi! Bye." umalis na ko at naglakad na pauwi. Ayokong makita nila akong nasasaktan, kaya chill lang Sheena. Makakaalis ka rin dito.

Ayoko ng sumakay dahil sobra ang oras na tinagal ko dun sa MOA kaya maglalakad na lang ako. Tutal, wala rin namang nadaan na sasakyan.

Ako nga pala si Sheena Perez, 17 years old na nasaktan ng labis dahil sa kanina. Buhay nga naman ng tao!

BOOOGGSSH

"Aray ko"

"Miss, are you okay?"

"Huhuhu... Ang sakit! Ang sakit-sakit Jack bakit mo ba ako sinaktan ng sobra-sobra ahh"

"Miss for your information lang ah, hindi ako si Jack. Call me Bryan!"

"Huhuhu..."

"Hey! Miss, why are you crying? And who's Jack?"

"B-break na k-kami *sob, hindi ko kaya kapag wala na siya sa t-tabi ko *sob"

"It's okay Miss, Iʼm willing to help you,"

Bigla na lamang niya ako niyakap kaya napadala na rin ako sa emosyon ko kaya napayakap na rin ako sa braso niya, gusto ko lang naman ngayon nang makakausap then willing naman daw pala nya akong tulungan ehh... Buti na lang mabait 'tong Bryan na nakilala ko ngayon, kahit na ngayon ko lang sya nakilala at least ligtas ako.

Bigla na lang nagdilim ang buong paligid ko at..

"Miss wake up are you okay? Wake up Miss! Miss! Miss!" Then blackout na ko hindi ko na kaya nanghihina na ang buo kong katawan.

BRYAN'S POV

"Miss wake up are you okay? Wake up Miss! Miss! Miss!" Anong gagawin ko tatawag ba ko ng ambulance o ano? Hindi pwede makikilala nila agad ako kapag tumawag ako ng tulong. Dalhin ko na lang siya sa bahay.