Saint Valen...¿What? [Especial]

151 23 8
                                    

Paso a avisar que nada de lo que suceda aquí afecta la trama de la historia.

Comencemos...

-Oye, Donita~- Dije canturreando -Feliz día de San Valentín preciosa-

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

-Oye, Donita~- Dije canturreando -Feliz día de San Valentín preciosa-

-Yah, no molestes. No celebro esas fechas.- respondió sin voltearse a verme.

-Oww, y yo que tenía un regalo para ti...- Saqué una caja mediana forrada en terciopelo color azul.

Volteó y abrió los ojos gigantes

-¿Q-que es eso?- Señaló el estuche con su índice

-Oh~ pues esto, mi querida dulcecita es algo que te encantará...

Abrí finalmente la caja dejando ver su contenido.

-Ah... Una pluma.

-¡Hey! Es un arma bastante poderosa- Dije sacando la pluma dorada con incrustaciones de diamantes.

-Oh si, linda analogía. Tengo tres iguales a esa...

-¿Ah si? ¿Las tuyas también pueden hacer esto?- Cargué el dispositivo con una munición especial y disparé cerca de ella, casi rozando su rostro, haciendo añicos un globo con forma de corazón que el resto del escuadrón había puesto como decoración y llenándola de confetti brillante por todos lados.

-¡Sorpresa! ¡Un arma nueva!

Volteó a verme con sorpresa. La emoción se podía tocar en el aire.

-¡Eres tan idiota!... Pero tan tierna- Se acercó a mi y me rodeó con sus brazos.

Esto sí que no me lo esperaba. Si funcionó con ella definitivamente funcionará con mi bebé Issys. Sólo que la de ella es en rose gold con cristales y un hermoso grabado de sus iniciales, rodeado de pequeñas mariposas. Tendría que ver la manera de enviársela al otro lado, sé que le va a encantar.

Soy una galanasa. Todos y todas mueren por mi, lo sé.

También conseguí una para el conejo. Irónicamente en negro mate con un pequeño conejito de oro en la punta, además de otras cosas que me había dicho que quería como armas y botas nuevas. No es que él no tuviera el dinero, sino que era demasiado flojo como para salir a comprarlos.

Les dije que quiero mi harem. Nunca subestimen lo que el dinero puede hacer por su vida amorosa.

Mientras devolvía el abrazo con una sonrisa landina de satisfacción, Jk llegó gritando con sus brazos al aire.

-Ross, ¡Gracias, gracias, gracias! Los skins de Widowmaker están hermosos, no sé como hiciste para conseguir el de Odette, es precioso.- Parecía un niño en una mañana de navidad, este mocoso realmente...

Inmediatamente Donita se separó de mi con una mueca de exasperación. A mi me valió, pero me pareció muy fuera de lo común que Jungkookie sólo me agradeciera por un tonto skin de personaje. Espero que no se hayan robado el resto de cosas que había dejado en su habitación...

Oigan, que compartamos piso no nos hace novios, ni pareja, ni nada parecido. Para mi es como mi hermanito... Además hay tres cuartos, sólo que el tercero no está ocupado, aún.

-No fue nada roedor, pero... El resto de cosas te llegaron, ¿Verdad?- Lo miré con curiosidad. 

Aw, esto no puede ser más tierno. El pequeño bebé conejo se sonrojó. 

Marta, la insulina por favor. Voy a morir de ternura (y diabetes).

-Si, tengo las cosas... Muchas gracias, de verdad- Hizo una reverencia y yo con mi mejor cara de poker traté de no reaccionar, pero todo se fue a la mismísima verga cuando me dio un breve abrazo y un beso en la mejilla...

Nunca antes había celebrado San Valentín, ni recibido o dado algún regalo. Pero nada me había preparado para todo esto y en serio valía la pena gastar un par de millones en el niño bonito. Después de todo tenía el resto del año para seguir actuando como idiota y hacerlo enojar como suelo hacer siempre. 

-También tengo algo para ti...- Metió su mano en el bolsillo de su pantalón y sacó una pequeña caja como la que yo le había dado junto con la pluma-arma. Santa madre. Las manos se me hicieron agua de tanto sudar.

-Feliz San Valentín, Ross- Abrió el envoltorio y un hermoso anillo con un dragón lleno de diamantes negros y rojos brillantes comenzó a relucir. 

Adiós mundo cruel. Esto es como un sueño... Un sueño...


-Agh que asco, está toda babeada... ¡Yah! ¡Suelta mi mano, novata! ¡Despierta!-


Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


¡¿Qué tal?! 

Me tardé un poquito con el especial porque pues de verdad no estaba muy inspirada. Pero... Había que hacer algo, lo que sea por ustedes. Ya ven como me tienen *se sonroja*.

En otras noticias Joaquín, voy a dejar en pausa los fics una semana porque (Inserte su excusa aquí) -Universidad- y toda esa porquería que no les voy a hacer perder tiempo leyendo. 

Probablemente la semana próxima vuelva con todo, así que ya saben.

Déjenme todo su Ki aquí ♠


Gracias por leer. 

-MR

Mafia de escritorasTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon