The Moon Wolf

Why..

P.O.V Niemand
Alles is snel gebeurd. Noïs beweegt niet, ze staart voor zich uit en ziet er gebroken uit. Gale schreeuwt dingen naar iedereen behalve Noïs, hij is woest. Jille loopt op Noïs af..

P.O.V Noïs

Ik staar voor me uit, de pijn is ondragelijk. Hoe kon dit... Ik had ze net weer terug. Ik draai me voorzichtig om en pak mijn vleugels stevig vast. Niks... Ze worden met de seconde grijzer, doder. Tranen staan in mijn ogen. Ik zie Jille vanuit mijn oog hoek aankomen. Ik verbijt de pijn terwijl woedde in me opzwelt HIJ heeft je dit aangedaan je bent verraden! door HEM! Ik verzet me niet tegen de stem, mijn gedachtes. Want ze hebben gelijk.

net voordat Jille's hand mijn schouder raakt draai ik me razend vlug om en sla hem zo hard als ik kan in zijn gezicht. De eerdere kras die ik op zijn gezicht had gemaakt begint weer heviger te bloeden. 'JIJ, IK VERMOORD JE!' schreeuw ik terwijl ik hem met een harde trap op de grond krijg. Het bloed van de kras is in zijn ogen gelopen waardoor hij tijdelijk verblind is. Ik zie dat als mijn kans. Ik zet mijn voet op zijn buik en druk hem hard aan, Jille snakt naar adem en roept om ene Shiro. Voordat ik nog iets kan doen word mijn arm vastgegrepen door een lasso. Voordat het iets kan doen trek ik er hard aan waardoor Shiro die hem vast had naar voren valt. 'Jullie kende elkaar? Jullie hebben dit zo geregeld?!' schreeuw ik naar ze, alle woede en verdriet zat in die schreeuw. Het liefst wil ik op mijn knieën vallen en het uit huilen maar al doe ik dat, ben ik er geweest. Gale is naar Shiro toegerend en houd hem op de grond, ik draai me om naar Jille. Hij ligt nogsteeds op de grond, bewusteloos. Ik ga op mijn knieën zitten en zet mijn klauw tegen zijn keel aan. 'Oogjes dicht en doe ze nooit meer open.' grom ik. Opeens komt hij overeind, grijpt mijn hoofd vast en gooit hij me tegen de grond. Ik kreun van de pijn maar verbijt het zo snel als ik kan. Hij zet zijn voet op de nog steeds bloedende plekken waar ooit mijn vleugels zaten. Ik schreeuw het uit van de pijn. Opeens verdwijnt de pijn met de voet. Ik sta zo snel mogelijk op om te kijken wat er gebeurd is.

Gale heeft Jille van mijn rug af gebeukt. Ze rollen nu beiden als wolf over de grond. Ik hoor een tak breken achter me. Ik draai me vliegens vlug om en zie dat Shiro weer overeind is gekomen. 'Jij! Je liet me geloven dat je begrip had! Dat je geen slechte bedoelingen had!' schreeuw ik naar de bruut die mijn vleugels van me heeft afgenomen. Wat zie ik in zijn ogen? Een vleugje... spijt? Haha spijt? denk je dat hij dat heeft? Hij heeft gelogen en bedrogen haal hem neer. Klopt hij wist maar al te goed wat hij deed toen hij mijn vleugels van mijn rug trok. Ik ren op hem af duik tussen zijn benen door en geef hem een achterwaartse trap in zijn rug. Hij valt op zijn Knie maar staat al snel overeind. 'Je hebt me bedrogen! Gelogen! Mijn meest waardevolle bezit van me afgenomen!' Schreeuw ik naar hem. Ik ren naar hem toe opnieuw voor de aanval. Hij slaat recht vooruit, ik duik naar links en geef hem vanaf daar een klap in zijn gezicht. Even ziet hij er verslagen uit maar dat hersteld al heel snel. Plotseling hoor ik Gale roepen om hulp. Ik kijk langs Shiro en zie Gale bewusteloos worden geslagen, Hij ligt tegen een boom in zijn wolf vorm. Ik wil naar hem toe rennen maar Shiro blokkeert de weg. Ik maak en schijn beweging naar rechts en sla hem met links. Hij heeft misschien zijn stoere lasso maar van dichtbij is die waardeloos. De klap heeft hem op zijn Knieën gekregen dus ik ren zo snel mogelijk langs hem heen. Daar is Gale! hij ligt op de rug van Jille die opeens omhoog vliegt?! 'NEE! Kom terug!' Schreeuw ik terwijl ik me realiseer wat er gebeurd. Ik ren en ren maar als ik onder ze ben zijn ze al te hoog. Nee nee nee! Ik draai me om naar Shiro maar die is ook opeens weg. Nee! Ik pak mijn vleugels op en schud ze door elkaar. Kom op! doe iets! Ga terug op mijn rug! Maar ik realiseer me dat het niet gaat gebeuren. Mijn vleugels zijn nu zo donker grijs dat het bijna zwart is.

Ik hou ze stevig vast in mijn armen en doe het enige wat ik nog kan bedenken. Ik keer terug naar de pack. Ik moet versterking hebben. elke stap die ik richting de pack zet doet pijn in mijn hart. Ik heb hem verloren. Hoe zal de pack reageren? Wat moet ik doen? Mijn moed zinkt steeds lager in mijn schoenen. Het spijt me. Alles is mijn schuld. Ik wouw dat ik nooit deze stomme Moon Wolf was geworden!

hey! Het spijt me voor de enorm lange pauze, mijn inspiratie was gewoon weg! Maar jullie stemmen en de geweldige feedback van xofl3ur heeft me weer inspiratie gegeven.

XXX Lilaroos