The Moon Wolf

Found

Wattpad heeft een update gehad dus als je begint met dikgedrukte tekst blijft de rest ook zo dus vanaf nu staat in elk begin van een hoofdstuk een klein stuk tekst zoals deze voordat t begint
P.O.V Noïs

Ik ren tussen de bomen door hopend dat de jongen niet sneller is dan mij. Ik probeer mijn vleugels te gebruiken maar het lukt niet, de wond moet nog helen. Ik volg het geluid van de rivier naast me, ik kan niet in het zicht lopen dus zal ik mijn oren moeten vertrouwen. Het geluid van de rivier word zwakker dus ik probeer iets meer naar links te gaan. Ja het geluid word weer sterker. Het focussen is moeilijk ik weet niet waar Gale is aangespoeld ik weet niet of het überhaupt waar is dat Gale daar is en ik weet niet of hij nog leeft. Alles gaat weer zo geweldig dus. Voor een keer dacht ik dat t goed zou komen! Ik zou terug in mijn pack komen! Ik zou mijn familie weer zien! Mijn vrienden! Maar nee. Het lot had iets anders in gedachten voor mij.

P.O.V Gale
Ik voel pijn. Veel pijn. Het voelt alsof er schuurpapier in mijn longen zit die alles kapot maken elke keer dat ik in adem. Ik wil stoppen met ademen om de pijn te stoppen. Als ik een tijdje Mn adem in heb gehouden houd ik het niet meer vol en snak ik naar adem waarbij mijn ogen open schieten van pijn. Ik hoest ik kan niet stoppen met hoesten. Water komt uit mijn mond wat me verbaasd tot ik door krijg wat er net is gebeurd. Ik ben doorweekt en lig aan een klein strandje naast een snelstromende rivier. Het water slaat alle kanten op. Ben ik daardoor gesleurd? Hoe heb ik dat in godsnaam overleefd? Ik ga rechtop zitten maar het doet vreselijk veel pijn aan mijn schouder. Ik raak rustig mijn schouder aan en voel er droog verband op zitten. Wat? Heb ik dat gedaan? Ben ik eerder wakker geworden maar herinner ik het me niet meer? Of....  met een ruk draai ik me om en ik zie iemand zitten met zijn rug naar me toe. Die persoon moet het gedaan hebben, dankbaar maar voorzichtig. Benader ik het persoon. 'Ehm bedankt voor..' begin ik maar dan draait de jongen zich om. Ik deins achteruit en grom 'JIJ!' Ik wil veranderen maar het doet gelijk pijn dus ik stop meteen. 'Ja ik rustig aan je schouder kan t niet hebben.'  Zegt JILLE rustig ik blijf grommen en houd hem strak in de gaten. 'Jij, je zal spijt krijgen van alles wat je hebt gedaan!' Ik ren op hem af  en haal hem onderuit. Net voordat ik hem sla rolt hij onder me vandaan staat op en geeft me een trap tegen mijn zij waardoor ik op de grond val. 'Gale doe dit nou niet je raakt alleen maar gewonder.' Zegt hij zo kalm als net! Wat is er met zijn rot kop gebeurd! Hij is harteloos! Hij is gemeen vreselijk en een krachtensteler! Wedden dat hij niet zo rustig was toen hij mijn mates krachten stal! ' Wacht maar af! Dan zien we vanzelf wie de gewonde is na dit gevecht!'  Ik sta weer op en ren weer op Jille af. Hij lijkt geïrriteerd te worden dat zie ik aan zijn blik en hij begint feller te vechten. Alsof hij net inhield.

P.O.V Ethan
Oh kom op! Het begon net goed te gaan! Iedereen staat recht op nu het gas is uitgewerkt. Ik Jolee en Vivian. We zeggen geen woord we staren voor ons uit terwijl we proberen te verwerken wat er zojuist is gebeurd. Twee jongens stormde binnen, namen Noïs mee en Gale ging erachter aan. Wie weet hoe het daar eindigt. Jolee heeft de leiding als gale weg is dus ze heeft besloten niet achter ze aan te rennen zonder een plan. Dat is stom. Maar wat ik stom vind is, hoe gaan we hun ooit terug vinden als we ze nu niet snel gaan volgen?! Ze kunnen  overal zijn! Ik hoop dat Gale het beter doet dan ons op dit moment.

P.O.V Shiro
Geërgerd Loop ik langs de rivier. Ik moet toegeven ze is slim. Al had ze dezelfde route langs de rivier had gekozen kon ik haar nu al zien maar nu kan ik dat niet. Ze moet ergens door het bos zijn gegaan. Alleen kan ik het niet riskeren om haar achterna te gaan daar. Ze zal toch naar dezelfde plek moeten als waar ik heen ga en ik heb hier de kortste weg ik kom er toch wel eerder dan haar, hoop ik. De missie is totaal anders gegaan dan verwacht. We moesten gewoon haar ophalen en mee brengen als ze gewoon vrijwillig had gedaan was het zoveel easier geweest. Ik zal die weerwolven toch nooit snappen. Die jongen wouw gewoon zijn leven geven voor dat meisje. Ik zal dat hele Mate gedoe toch niet snappen. Je ziet een andere hond eh wolf en dan BOEM ben je verliefd? Dat is niet hoe liefde hoort te werken je kan niet zomaar een twee drie verliefd op iemand zijn. Weerwolven zijn gewoon onrealistische honden. En dit hele Alpha gedoe? Je bent een leider punt hoef je niet zo'n gedoe van te maken. Met alle ranken in groepen. Ik bedoel Packs denk ik. Konden ze ons niet les geven in weerwolven ofzo, dan kon deze missie veel makkelijker gaan.

P.O.V Noïs
Ik hoor een harde schreeuw links van me. Ik besluit het bos uit te gaan. Binnen de kortste keren sta ik voor de rivier waar aan de andere kant twee vage gedaantes aan het, vechten zijn? Ik probeer omhoog te vliegen maar mijn vleugel doet nogsteeds vreselijk pijn dus besluit ik te springen. Als ik genoeg aanloop neem dan moet het lukken. Ik loop achteruit, En ik sprint naar voren met volle snelheid! Net voor de rivier zet ik af en spring naar voren. Net voordat ik in de rivier land vlieg ik het laatste stukje met mijn vleugels en land ik hard op de grond voor de twee gedaantes. Ik kijk omhoog
Ik geloof mijn ogen niet!
Het zijn..
' Gale! Jille!!'

Sorry dat het zo lang geleden is dat ik heb gepost! School gaat slecht dus had ik steeds minder tijd over. Maar nu ben ik er weer!!
XXX Lilaroos