The Moon Wolf

Falling

P.O.V Noïs
Lachend zitten ik en Ethan naast elkaar. 'Echt sommige mensen. Hoe hebben ze het lef om op dat podium te gaan staan Haha.' Lacht Ethan 'ja echt he haha! Ik moet zeggen ze durven wel! Misschien boeit het ze gewoon niet wat anderen zeggen.' Antwoord ik. 'Of ze zijn dronken.' Nu barsten we samen uit van het lachen 'ja dat kan ook.' De jongen die als laatste op het podium staat stapt eraf. 'Onze beurt!' Zegt Ethan opgewonden. 'Denk het niet!' Hij kijkt me teleurgesteld aan. 'Komop! Wat boeit ons het niemand kent ons hier!' Zegt hij vrolijk terwijl hij aan mijn arm trekt. Ik laat me mee trekken en voor ik het weet staan we op het podium. 'Wat gaan we zingen? Ik luister bijna nooit muziek! Laat staan een duet!' Zeg ik een beetje in paniek op het podium. 'Ken je het liedje.... Battle scars?' Vraagt hij. Een lampje begint te branden. 'Ja! Ja die ken ik!' Zeg ik vrolijk 'dan doen we die! Ik begin wel!' 
De muziek begint te spelen.
Deze tekst= Ethan
Deze tekst = Noïs

The wound heals but it never does
That's cause you're at war with love
You're at war with love, yeah

These battle scars, don't look like they're fading
Don't look like they're ever going away
They ain't never gonna change
These battle

Never let a wound ruin me
But I feel like ruin's wooing me
Arrow holes that never close from cupid on a shooting spree
Feeling stupid cause I know it ain't no you and me
But when you're trying to beat the odds up
Been trying to keep your nods up and you know that you should know
And let her go but the fear of the unknown
Holding another lover's phone sends you back into the zone
With no Tom Hanks to bring you home
A lover not a fighter on the front line with a poem
Trying to write yourself a rifle
Maybe sharpen up a song
To fight the tanks and drones of you being alone

( verbaasd kijk ik naar Ethan. Ik wist niet dat hij kon zingen?! )

I wish I never looked, I wish I never touched
I wish that I could stop loving you so much
Cause I'm the only one that's trying to keep us together
When all of the signs say that I should forget her
I wish you weren't the best, the best I ever had
I wish that the good outweighed the bad
Cause it'll never be over, until you tell me it's over

( okay dat stuk moest ik doen dan de tweede keer dat dat stuk draait moet hij dat zingen ik hoop dat hij mijn verdeling snapt )

These battle scars, don't look like they're fading
Don't look like they're ever going away
They ain't never gonna change

These battle scars, don't look like they're fading
Don't look like they're ever going away
They ain't never gonna change
These battle

You shouldn't have but you said it
(And I hope you never come back)
It shouldn't have happened but you let it
Now you're down on the ground screaming medic
The only thing that comes is the post-traumatic stresses
Shields, body armours and vests
Don't properly work, that's why you're in a locker full of hurt
The enemy within and all the fires from your friends
The best medicine is to probably just let her win

I wish I couldn't feel, I wish I couldn't love
I wish that I could stop 'cause it hurts so much
And I'm the only one that's trying to keep us together
When all of the signs say that I should forget her
I wish you weren't the best, the best I ever had
I wish that the good outweighed the bad
Cause it'll never be over, until you tell me it's over

( yes! Hij snapte het! Geweldig! Anders waren we echt af gegaan! )

These battle scars, don't look like they're fading
Don't look like they're ever going away
They ain't never gonna change

These battle scars, don't look like they're fading
Don't look like they're ever going away
They ain't never gonna change
These battle

'Cause you've set me on fire
I've never felt so alive, yeah

Hoping wounds heal, but it never does
That's because you're at war with love

And I'm at the point of breaking
And it's impossible to shake it

See, you hoped the wound heals, but it never does
That's cause you're at war with love
Hope it heals, but it never does
That's cause you're at war with love!

These battle scars, don't look like they're fading
Don't look like they're ever going away
They ain't never gonna change

These battle scars, don't look like they're fading
Don't look like they're ever going away
They ain't never gonna change

These battle scars, don't look like they're fading
Don't look like they're ever going away
They ain't never gonna change

These battle
Zo eindigt het lied. De muziek gaat langzaam uit.
Iedereen in deze ruimte klapt zo hard! En niemand lacht! Ik kijk Ethan aan.
Ik stoot Ethan aan 'ik wist niet dat je kon zingen!' Zeg ik verbaasd voordat de man achter de bar Ethan een hand geeft. 'Weer goed gedaan Ethan en je had zeker een mooi duet met een mooie dame.' Zegt hij terwijl hij me glimlachend aan kijkt. Ik bloos en kijk naar de grond 'Haha dankje Sean.' Zegt Ethan simpel. 'Een cola zoals altijd?' Ethan knikt ' en wat voor jou?' Vraagt hij aan me. 'Een water graag.' Vraag ik. 'Komt eraan!' En De barman genaamd Sean loopt weg om ons drinken te halen. 'Zo je komt hier dus vaker? Daar gaat mijn slagzin Haha.' Lach ik. 'Haha ja en kom jij uit de hemel want je ben echt een engel!' Ik lach 'ja ik kom van de hemel om een vermiste engel te vinden maar Volgensmij heb ik hem al gevonden.' Zeg ik en ik geef hem een knip oog. Na dat liggen we helemaal dubbel van het lachen. 'Vertel nooit aan Gale dat ik dat heb gezegd.' Zeg ik nogsteeds half lachend. 'Wie is Gale?' Vraagt Ethan opeens. 'Oja je kent natuurlijk mijn vrienden niet. Dat is mijn Mate.' Antwoord ik. Ethan kijkt me vragend aan. 'Weerwolf ding. Het is zegmaar je zielsverwant. Als je hem of haar aankijkt ben je gelijk met elkaar verbonden en houd je gelijk van elkaar. Liefde op het eerste gezicht maar dan letterlijker.' Leg ik uit. 'Oooooh dus je hebt een vriendje?' Vraagt hij voor de duidelijkheid. 'Jap jap alleen ik heb hem al een lang tijdje niet meer gezien... ik mis hem.' Ik begin me zo triest te voelen. 'Wow gaat het? Je ogen..?' Vraagt Ethan opeens. 'Wat is er met mijn ogen?' Zeg ik verbaasd. 'Ze zijn zilver.' Ik sla mijn handen voor mijn ogen. 'Wat betekent het?' Vraag hij nog eens. 'Weet ik veel?!' Zeg ik in paniek. Ik voel me raar ik voel me ligt in mijn hoofd. 'Ethan i-ik word duizelig wat moet ik doen ? Is het weg?' Ik kijk hem weer aan. 'Oke kom we gaan naar buiten nu dat moet helpen. Sean wij zijn even weg ik kom zo wel terug!' Ethan ondersteunt me terwijl we naar buiten lopen. Als we buiten staan begin ik vlekken te zien. Ik raak in paniek! 'E Ethan wat moet ik doen i-ik zie V-vlekken.' Ethans ogen worden heel snel super donker rood/zwart. 'Oke Noïs rustig aan ik ben er oke? Ik ga je helpen' zegt Ethan/Revenge.
De vlekken worden erger en ik begin mijn evenwicht te verliezen. Revenge ondersteunt me gelijk meer. 'W-wat moet i-ik doen? I-ik wil n-niet flauwvallen echt niet!' De paniek begint erger te worden maar zo worden ook de vlekken en de duizeligheid erger. 'E Ethan? R-Revenge? I- ik k-kan N- niet.....' en voor ik het weet word alles pikzwart en val ik in de oneindige leegte.