The Moon Wolf

More?

P.O.V Lace
Ik zit bovenop haar en trek het mes over haar keel ik doe het diep maar hopelijk licht genoeg om haar niet te doden. Als ik Jace vertrouwen wil winnen moet ik dit doen voor haar en de pack. Ik kijk weer om en zie Emy en Jolee bewusteloos op de grond liggen en Jace komt mijn kant op.Ik steek in haar buik en in haar armen. Dan trekt Jace me omhoog. 'Zo is het genoeg ze mag niet dood.' Zegt Jace hij pakt haar pols en voelt eraan. 'Godverdomme Lace! Je hebt haar vermoord! Zo gaan haar krachten weg idioot! Nu heb ik alleen Jille nog! Maar je hebt wel wat aan me bewezen. We gaan.' Zegt hij boos en dan trekt hij me mee. Ik ben blij met mijn keuze. Ik doe dit voor de Pack en voor haar. Maar toch heb ik iemand vermoord..
P.O.V Jolee
ik kreun en ga zitten. Ik kijk om me heen Jace is weg maar Lace ook. Wat is er gebeurt? Ik zie Emy liggen en Noïs ook. Ik schrik me dood. Noïs ligt in een enorme  plas bloed! Ik ren naar haar toe, ze ademt niet meer! Ik schreeuw hopend dat iemand ons hoort. Ik kijk om en zie dat sommige spionnen zijn. Terug gekeerd en Jille loopt voorop.... Hij mag haar niet zien zo! 'Jolee?!' Roept hij. 'Ga weg!! Ga weg!!' Roep ik in paniek. Ik bekijk haar wonden ze is in haar buik gestoken en ook in haar armen met Wolfsbane! Ik kijk beter haar keel is doorgesneden. Ik begin zachtjes te huilen. 'Wat is e.....' Jille is er. Hij zakt gelijk op zijn knieën en voelt aan haar pols. Hopend op goed nieuws houd Jille haar hand stevig vast. Tranen rollen over zijn wangen... Ze heeft geen pols meer.... Er rollen nu ook tranen over mijn wangen. Ik zie dat Emy wakker word maar ze rent meteen weg. Ik hoor het geluid van een ambulance die snel dichtbij komt. Als er twee mannen uit de wagen komen rennen tillen ze haar op en leggen haar in de wagen. Voor ik het weet zijn ze weer weg en worden ik en Jille achtergelaten bij de enorme plas bloed.
P.O.V Noïs
There is a room where the light wont find you.
Holding hands While the world comes tumbling down.
When they do i Will be right behind you.
So glad we almost made iT
So sad we had to fade iT.
Everybody wants to rule the
Everybody wants to rule the
Everybody wants to rule the
World.

People are dying.
We cant let that happen.
We have to kill Them.
We have to kill Them all.
We are Hunters Gale!
We have to.
If we Dont do it.
The others Will.
We Dont do iT the  painfull way.
They do.
We Give Them chances.
They Dont.

Ik open langzaam mijn ogen. Ik lig in ehhh waar lig ik in? Een zak. Het is een zak. Wouw. Alles doet pijn. Maar toch lig ik in een zak. Ik verander mijn hand in een klauw en scheur de zak open. En kijk om me heen oh man. Overal liggen zakken en ik weet precies wat voor zakken. Lijken zakken. Maar ik ben geen lijk... Ik ben niet dood.. Ik sta op wat enorm veel pijn doet aan mijn buik. Ik grijp me aan alles vast om me uit deze kamer te halen. Dan eindelijk zie ik de deur. Ik open hem en stap voorzichtig naar de volgende kamer. Oh fijn een ziekenhuis ik haar ziekenhuizen! 'ZOMBIE!!!!' Gilt iemand en dan voel ik een klap waardoor ik op de grond lig. Ik kreun van de pijn en kijk omhoog. Een jochie heeft me geslagen met een stoel. Meen je die?! 'Auw.' Kreun ik. 'Dat is geen zombie! Dat is onze Luna!' Hoor ik een zuster roepen. 'De vloer ligt niet heel comfortabel.' Kreun ik terwijl ze aan het overleggen zijn. Een iemand is aan het bellen. 'Sorry sorry!' Zegt een zuster en ze helpt me overeind. Ik haal moeilijk adem en mijn keel brand. Mijn hand gaat naar mijn keel waar ik een enorme snee voel! 'Waar is ze?!' Hoor ik iemand schreeuwen die stem herken ik uit duizenden. Ik draai me om en Jille komt gelijk op me afrennen. Hij omhelst me wat best veel pijn doet. Ik kreun maar hou toch vast ik wil hem nooit meer loslaten. Hij laat los als hij hoort dat ik pijn heb. 'We dachten dat je dood was!!! Je had geen hartslag meer!' Zegt Jille gestrest. 'Ik weet niet wat er is gebeurt.... Ik had een rare droom alles was zwart maar er werd me iets verteld een soort gesprek.

People are dying.
We cant let that happen.
We have to kill Them.
We have to kill Them all.
We are Hunters Gale!
We have to.
If we Dont do it.
The others Will.
We Dont do iT the  painfull way.
They do.
We Give Them chances.
They Dont.

Wat betekent dat?' Vertel ik hem. 'We are Hunters.... Oh man dat meen je niet. Hunters Hunters dat zijn jagers! Dit word moeilijk. Ik zorg dat iedereen het weet vanaf nu worden wij een Mensen dorp.... Lekker dan' zucht Jille. We worden een mensen dorp... Een mensen dorp.... God dangit! Lekker dan. 'Kom we gaan naar buiten.' Zegt Jille weer. Ik kijk hem vragend aan maar loop met hem naar buiten en daar zie ik de volle maan. Al mijn wonden tintelen. De Wolfsbane is er al uit dus het helen is geen probleem.

P.O.V Lace
Ik loop het kasteel door. Het is mega hier! Het plan is tot nu toe gelukt alleen denkt het hele dorp dat ik een verrader ben geworden. Maar nee. Opeens word ik tegen de muur aan getrokken door Jace. 'Wat doe je?!' Vraag ik verward. 'Niet zo schijnheilig verrader ik kan gedachten lezen remember!' Gromt hij. Kut vergeten. 'Ja inderdaad stom van je! Je bent nergens en je hebt je eigen Luna vermoord ook nog!' Lacht Jace.

P.O.V Gale
Mijn vader heeft net verteld hoe het zit. We zijn weerwolf jagers..... Al mijn hele leven lang wist ik hier niks van.
Hij wilt dat ik ook ga jagen. Mijn vader had een vermoeden waar weerwolven konden zitten en daar gaan we heen met onze groep. We zijn met zijn vijven. Ik, mijn vader Kane, mijn oudere nicht Jane, een vriend van mijn vader James en nog een vriend van mijn vader Luke.
Ik weet het niet zou ik wel iemand kunnen vermoorden? Ik weet het niet. Mijn vader heeft me een logboek gegeven. Ik schrijf mijn gegevens op.
Naam: Gale
Leeftijd: 17
Beroep: Jager (door mijn stomme vader)
Weerwolf: nee anders zou ik geen jager zijn dom boek.
Vampier: nee bestaan die ook al?
Shemain: wat de hek is dat?
Jager: Ja. joehoe! Sarcasme
Groep: Kane Jane James Luke en ik