The Moon Wolf

The Tale

P.O.V Jille
Ik voel mijn bewustzijn terugkruipen. Ik open mijn ogen en zie alleen maar donker. Ik lig in een grote donkere kamer met allemaal kleine tanks met paars spul erin borrelen. De ene tank lijd naar de andere via een klein slangetje. Ik volg de lange lijn van slangetjes met mijn ogen. Ze eindigen in een zwart gedaante die levenloos op de grond ligt. Ik kan niet zien wie of wat het is want daar is het te donker voor. Ik kijk opzij en zie nog twee zwarte gedaantes liggen maar zonder slangetjes. Ze liggen aan kettingen. Ik tast door het donker zoekend naar wat mij tegenhoud van opstaan. Ik voel een touw. Ik lig vast aan een touwtje? Ik probeer hem los te trekken maar het maakt me zo moe. Ik ruik aan het touw en vang een klein luchtje op van een heel klein beetje Wolfsbane. Net genoeg om me mens te houden en net te weinig om echt pijn te doen. Ik probeer me te focussen op het kijken en het herinneren wat er was gebeurd. Opeens komt er weer er herinnering terug
Herinnering
Noïs schreeuwt en valt op de grond met een speer door haar vleugel. Ze rijkt met haar hand naar de speer maar verlamd. Shit kanima gif! Ik kijk sluw om me heen en opeens rennen er wolven uit de bosjes. Ik verander en ontwijk nog net een bruine wolf. Ik zie nu al dat we in de minderheid zijn. We zijn omsingeld. Een stuk of 10 tegen ons vier, ik kijk naar Noïs die knock out is gegaan, nouja nu drie. Ik voel een harde klap tegen mijn kop en dat word het zwart.
Einde herinnering
Oja. Zouden die gedaantes mijn vrienden zijn? Wie ligt er aan dat slangetje en waarom? Opeens gaat er een fel licht aan wat pijn doet aan mijn ogen maar alles word opeens duidelijker. De twee gedaantes aan de kettingen zijn Drew en Hope en de gedaante aan het slangetje is Noïs. Ik besef me dat dat paarse spul kanima gif is. Noïs is wakker maar ziet er te moe uit om te praten en te verlamd om te bewegen. 'Dus.' Hoor ik een stem zeggen. Ik draai me om en zie een vrouw staan in rare kleding. Ze kijkt een beetje boos waar ik me zorgen over maak. Ze zwaait met haar speer ik buk maar ze heeft het touw doorgesneden. Ik sta op en kijk haar raar aan. 'Kom' zegt ze droog en ze loopt de gang op. Ik draai me verbaasd om naar de rest maar besluit toch mee te lopen. We komen in een soort werkkamer. Er staat een tafel met drie stoelen een aan de andere kant en twee aan mijn kant. De vrouw duwt me in een stoel en gaat in de hoek van de kamer staan. De stoel aan de overkant draait om en daar zit een man met dezelfde rare kleren als die van de vrouw. 'Wat doen jullie in mijn territorium? Waarom is dat meisje verkleed als half wolf? Hoe krijgt ze het voor elkaar om die nep vleugels te laten vliegen? Waarom zijn jullie opzoek naar onze pack?' Zegt hij in een langzame adem. 'Ehm sorry meneer dat we in uw territorium zijn gekomen en het was inderdaad wel onze bedoeling. We zoeken de Fire Stone om de weg naar de Akuma te vinden.' Leg ik uit. Hij begint opeens vreselijk hard en akelig te lachen. 'Waarom zou je denken dat wij onze Fire stone weg zouden geven? En een Akuma te vinden? Hahaha hoe wouw je dat doen zonder de twee Moon Wolves te vinden?! En dan moet je ook nog geluk hebben dat de legende in deze eeuw is!' Zegt hij met nog een na lachje. Ik zucht. Waarom onderschatten ze me toch altijd?! 'Nou meneer toevallig ken ik de twee Moon Wolves heel goed en die helpen ons. En hoe bedoelt u EEN Akuma?' Verzin ik ter plekke, nou het is niet verzonnen ik ken de Moon Wolves echt. Je meent het? Zucht Jay mijn innerlijke wolf. Hoorde je de sarcasme dan niet? Tuurlijk wel hoorde je mijn sarcasme dan niet? Ugh laat ook maar Jay. Muhuh laat ook maar Jay muhuh ik zucht. 'Blijkbaar heb je een innerlijk gesprekje huh? En dacht je echt dat er maar een Akuma is? Het zijn er zeven. Van de zeven zielen. Ik denk dat het verhaaltjes tijd is!' Zegt hij opeens vrolijk. Ik begin echt te denken dat deze man gek is.. 'Lang geleden waren er nog niet zoveel weerwolven. Op het begin waren het er zeven. Je had Blue, Purple, Yellow, Red, Green, Oranje en Aqua. Ze waren loyaal aan elkaar en hadden maar een regel: Ze mochten geen kinderen krijgen. Maar zoals iedereen altijd zegt Regels zijn er om gebroken te worden. Yellow verzon de regel dat ze geen kinderen mochten krijgen en vooral niet met elkaar want ze waren als goden. Hun konden de kracht aan maar hun kinderen zouden dat niet kunnen. Maar red en Aqua waren gek op elkaar en besloten de regel te breken. Maar een kind het leek zo onschuldig. Maar het werd niet een kind ze kregen een drieling. Het waren drie helemaal witte wolven perfect met een grote kracht in elk van hun. Ze wisten als hun kinderen zouden sterven zou de kracht overgaan op drie andere waardige wolven. Zo zouden er altijd goden blijven bestaan. Want als een van de zeven dood zou gaan zouden hun krachten verloren gaan. Maar zoals te verwachten viel kwam Yellow erachter. Hij was woedend dat zijn regel was gebroken! Hij wouw de drieling vervloeken met eeuwig kwaad in hun maar Red en Aqua deden alles om hun kinderen te beschermen. Inplaats van de drie kinderen te vervloeken vervloekte hij Red en Aqua. Ze waren voor hun twee kinderen gesprongen. Met Aqua's sterke kracht kon hij alle magie tegenhouden en hij verging ermee. Het eerste kind bleef ongedaan. Reds krachten waren niet zo sterk als die van Aqua dus wist ze maar een deel tegen te houden. Ze verging en een deel van de zwarte magie raakte het tweede kind. Het nam hem niet over maar had wel consequentie's. De kracht van het tweede kind zou maar een keer per eeuw overgaan naar een andere wolf. Ook zou een deel van zijn kracht beperkt worden. Hij zou niet meer in een Angel kunnen veranderen. Hij was gedoemd om voor altijd alleen een witte wolf te zijn. En toen kwam het derde kind. Er was niemand die voor hem kon springen dus de vloek werd succesvol over hem uitgesproken. Hij veranderde in The Dark Wolf. Dezelfde krachten maar dan duisterder. Yellow nogsteeds woedend verliet de raad van de zeven. Het maakte hem een normale sterveling. Dat liet de raad van zeven nog over als de raad van vier. Blue kapot van verdriet over zijn broer Aqua, Green woedend om het vertrek en gedrag van zijn broer Yellow. Purple kapot van verdriet over haar zus Red en Oranje ook kapot van verdriet over haar zus Red. Blue, Oranje en Purple namen de drie kinderen onder hun hoede. Blue nam het ongedeerde kind genaamd July aan. Oranje nam het geschade kind genaamd Jay aan en Purple nam het duistere kind genaamd Raven aan. De raad besloot zich te verspreiden over het land om elkaar nooit meer te zien. Het is nu al eeuwen geleden dat dit is gebeurd. Door de drieling zijn er meer mensen gebeten en is de weerwolven wereld verspreid. Net voordat de raad uit elkaar ging maakte ze een steen de Fire stone. Alleen twee van de drie kinderen konden hem gebruiken, voor als ze hun ooit terug wouden vinden. Ze wisten dat ze wel onsterfelijk waren maar ze wisten ook dat ze op een manier gedood konden worden. Door met een speer van Fire Stone door hun hart te steken. Maar zover ik weet leven ze allemaal nog in hun gebied. Hun wolf kracht is door de jaren heen weg gegaan en ze hebben alleen nog de kracht om in een vlinder te veranderen.' Verteld hij. Ik heb tegelijkertijd mijn link met Noïs aangelegd dus ze heeft alles mee gekregen. 'Dus ik ben het beschadigde kind..' Mompel ik. 'Wat zei je?' Vervolgt hij. 'Nee niks.' Zucht ik. 'Nee zeg het ZEG HET.' Schreeuwt hij opeens. Bang schuif ik mijn stoel achteruit. Hij kijkt me agressief aan. 'Ik ben het beschadigde kind! Waarom heb ik dit?! Oh tuurlijk Noïs moet weer speciaal zijn he?! Met haar is alles perfect! Zij is het ongedeerde kind! Zij kan in een engel veranderen met vleugels! Zij zal god worden! De jongens staan voor haar in de rij! Ze is zo perfect! En wat heb ik? Ik ben beschadigd! Ik kan nooit een god worden! Ik kan niet in een engel veranderen! Ik kan niet contact leggen met de doden!' Zeg ik boos. Wat? Hoor ik een gebroken stem via link. Kut de link stond nog aan. Nee niet erg hoor nu weet ik hoe je over me denkt! Ik voel hoe ze de verbinding verbreekt. 'Dus jij bent een van de drie he?' Hij kijkt me bewonderend aan. 'Als je zo denkt heb ik iets voor je. Hier.' Hij geeft me een potje met oranje wolven nagels erin. 'Verander half en zet deze op je klauwen. Steek je klauwen in de nek van de wolf waarvan je de kracht wilt stelen en je krijgt ze.' Zegt hij bewonderend. Ik kijk twijfelend naar de nagels. 'Wat gebeurd er dan met die persoon?' Vraag ik achterdochtig. 'Als ze sterk genoeg zijn liggen ze twee dagen in coma zijn ze niet sterk genoeg sterven ze.' Zegt hij simpel. Ik kijk lang naar de nagels
Zou ik het doen?
Zou ik Noïs krachten stelen?
Dan zou ik eindelijk de sterke zijn.
Maar wat als ze..
Sterft?