The Moon Wolf

Miscommunications

P.O.V Noïs

Verslagen zit ik op de bank. Ik heb het gevecht gewonnen maar ik heb meer verloren. Ik verloor mijn zelf beheersing, ik verloor mijn broer en ik verloor mijn zelf vertrouwen. July is helemaal niet weg. Ze zit in Jille. Net zoals Lila... ik kan blijkbaar weer gedachten lezen en ben sterker geworden door July af te kunnen weren. Opeens besef ik wat er om me heen is gebeurd... Drew zit met verband om zijn gezicht. Hope zit alleen naar het gras te staren en Lane zit tegen een boom aan haar messen te slijpen. Niemand heeft ook maar een woord gezegd over het gesprek. Over wat er net is gebeurd.... en misschien is dat ook maar beter. Ik heb een plan maar weet niet of het wel zo slim is.. ik ga weg vanavond.

P.O.V Jille
Hier zit ik dan in het bos te staren naar de bomen. Ik had dit nooit moeten doen. Nooit! Het heeft me zoveel gezeik opgeleverd!
Als wolf begin ik een stuk te lopen. Kijken of ik een konijn kan vinden voor eten. Ik voel me totaal niet goed. Ik voel me bekeken maar ik negeer het gevoel waarschijnlijk is het gewoon July. Ik zie een konijn tussen de bladeren schrapen opzoek naar voedsel. Ik zak gelijk in jachthouding en sluip heel voorzichtig op het konijn af. Ik wil net gaan springen als ik onderuit word gehaald door een net. Met een bonk kom ik op mijn rug terecht. Ik piep wat veranderd in grommen. Ik kijk op en zie een bekend gezicht. Jeroen! 'Jezus een wolf hier? Verander!' Zegt hij boos. Verander? Sinds wanneer weet hij over weerwolven? De laatste keer dat ik hem zag was voordat ik een weerwolf werd. Ik grom licht. 'VERANDER!' Commandeert hij. Ik zucht en verander dan maar. Nu zit ik hier, als mens onder een net voor mijn vroegere beste vriend. 'Jille?!' Ik knik terwijl hij het net van me af haalt. 'Ik wist niet dat je een weerwolf was. Ehm sorry man.' Verontschuldigd hij zich. 'Ja en Ik wist niet dat jij van weerwolven wist.' Lach Ik. Hij haalt zijn schouders op ' ja er is veel gebeurd in de afgelopen jaren. Wat doe jij eigenlijk zo alleen in het bos? Hoor je niet in een pack te zijn?' Vraagt hij. ' eigenlijk hoor ik mijn pack te leiden maaaar er zijn een paar dingetjes gebeurd de laatste Tijd...' zeg ik zacht. 'Je bent een Alpha?!?' Zegt hij een beetje ongelovig. Ik knik 'nou was eigenlijk.. mijn hele pack is afgeslacht door de Hunters.' Vertel ik. 'Hun? Hun hebben een pack uitgeroeid?! En hun hoorde nog wel de rustige te zijn.' Zucht Jeroen. 'De rustige wat bedoel je?' Vraag ik achterdochtig.
'Er zijn twee groepen Hunters. The shadows en ja hun groepje die van Kane. De shadows zijn meedogenloos en moorden elke wolf die ze vinden in een bad van Wolfsbane. De groep van Kane die vermoorden zonder pijn.' Verteld hij. Ik zucht 'zonder pijn he? Dacht het niet ze hebben mijn pack en Noïs gemarteld.' Hij kijkt me vragend maar dan uitdagend aan 'is dat je mate?' Ik schud mijn hoofd 'dacht ik ja maar nee ze is mijn zus.' Wow ik heb hem echt veel te vertellen. 'JEROEN waar blijf je!! Je zou binnen twee uur er een hebben gevangen remember! Schiet op!' Hoor ik opeens een stem roepen. 'Shit dat is mijn groep ik moet gaan maar neem deze.' Hij geeft me een geel achtig steen. 'Hiermee kunnen we elkaar vinden. De steen licht helder op als hij richting de mijne komt.' Ik knik nogsteeds verward maar voordat ik om meer uitleg kan vragen is Jeroen al tussen de bosjes verdwenen. Ik kijk omhoog. Het is al best donker geworden de sterren zijn al zichtbaar.

P.O.V Noïs
Als iedereen ligt te slapen grijp ik mijn kans. Sorry maar ik moet zelf een paar dingen doen. Ik pak snel een mes van Lane en een first aid kit van Hope. Ik ren het bos in hopend dat ze niet wakker worden. Man wat had ik mijn vleugels nu graag willen hebben. Het was veel sneller geweest.
Ik mis mijn wolf mijn vleugels alles! Het zorgde ervoor dat ik me zo vrij voelde! En nu heeft hij het. Woede borrelt er in me op maar ik probeer me in te houden. Ik mis Gale mijn pack en mijn vrienden daar. Dat is waar ik heen ga! Ik ga terug naar Gale! Gale! Maar dan herinner ik me dat ik alleen maar in mijn gedachten schreeuw. Ik kan niet meer linken. En anders had de link Gale toch nooit bereikt. Opeens bots ik tegen iemand aan en val ik op de grond. 'Auw.' Zeg ik hardop. Ik open mijn ogen en zie een jongen staan. Bruin haar en blauwe ogen. 'Sorry hier pak mijn hand.' Zegt hij snel. Ik pak zijn hand maar door het brandende gevoel val ik snel weer op de grond. Hij kijkt me vragend aan maar dan veranderd dat opeens in een veel betekende blik. 'Je bent een wolf.' Zegt hij zacht. Ik schud mijn hoofd. 'Dat ben ik niet.' Zeg ik bitter. Ik moet er maar aan wennen. 'Maar je huid Brandde bij het Wolfsbane.' Zegt hij achterdochtig. 'Ugh lang verhaal dat komt allemaal door die klootzak van een Jille.' Grom ik. 'Jille? Je bedoelt Weerwolf Jille?' Vraagt hij opeens. 'Doe niet alsof we dezelfde Jille kennen er zijn vast honderden weerwolven die Jille heten.' Zeg ik bozig. 'Ja oke vast. Ik ben Jeroen.' Zegt hij. Ik knik 'hoi jeroen.' Hij kijkt me vragend aan 'dat is het deel waar jij jouw naam zegt.' Ik zucht en bedenk snel iets 'Lila ik heet Lila.' Hij knikt. 'Aangenaam Lila wat doe je hier in het bos? En hoe ga je bewijzen dat je geen wolf bent?' Ik zucht goede vraag. 'Een klootzak heeft mijn krachten gestolen. Zo wouw je dat horen?' Zeg ik nog humeuriger. Hij kijkt naar zijn voeten. 'Sorry denk ik. Maar je mag blij zijn. Ik hoor bij De Shadows. Die wil je niet tegenkomen als je een wolf bent. Ik geloof je voor nu omdat ik niet zo ben als de rest dus maak dat je weg komt voordat ik mijn gedachten verander.' Zijn aardigheid was in een klap weg. Geschrokken deins ik achteruit en ren ik maar verder het bos in. Geweldig ik ben net denk ik een jager tegengekomen en zit midden in een super groot bos met geen idee waar ik heen moet. Niemand om te linken en geen andere gaven dan gedachtenlezen en mijn klauwen. Ik heb geen manier om contact te zoeken met iemand anders. Ik had beter moeten nadenken! Dit was een stom idee! Ik heb het verpest! Alweer! Ik wil gaan zitten maar iets in mij zegt dat ik door moet gaan. Ik mag niet opgeven nu. Met een verbitterde blik loop ik door.

P.O.V Jille
Ik heb besloten contact te zoeken met Hope het moet wel ik weet niet wat ik verder moet doen! Ik ben al bijna bij hun kamp. Ik hoor Hope en Lane tegen elkaar schreeuwen? Ik kom dichterbij en zie dat er overal chaos is. Ze maken ruzie en gooien met spullen. 'Hoe bedoel je ze is weg?! Ze kan toch niet zomaar weg gegaan zijn!' Schreeuwt Hope. 'Hoe moet ik dat weten!! Misschien was het haar eigen keuze zegt Drew terug. Shit! Jeroen ehm hij was met meerderen en op wolven aan heg jagen! Wat als hij haar heeft? Ik moet naar hem toe nu meteen! Ik draai me weer om en ren het bos weer in. Ik pak de steen erbij en volg hem naar de oplichtende weg.
De steen word steeds lichter dus moet Jeroen dichtbij zijn.  Blijkbaar is hij niet veel verder van de plek waar we elkaar hebben ontmoet gegaan. Jeroen!!! Probeer ik te linken. Waarschijnlijk kan hij niet terug linken maar toch. Op een begeven moment zie ik hem staan. 'Jeroen! Ik heb een probleem een vriendin van mij is weg hebben jullie laatst nog een wolf gevangen? Tussen drie of vier uur geleden?' Vraag ik in paniek. 'Nou we hebben er wel een gevangen. Een meisje met blond bruine haren en blauwe ogen. Een witachtige wolf.' Ik knik 'dat is haar!! Alsjeblieft help me haar terug te krijgen!' Smeek ik. 'Ik weet het niet onze leider heeft haar gevangen ze was aardig sterk dus de leider is erg trots en houd haar goed bewaakt. Het zal een hele klus worden en ik kan mijn baan kwijtraken.' Zegt Jeroen twijfelend. 'Awh Please Jeroen! Ik weet niet wat ik zonder haar moet!' Jeroen laat een harde zucht. 'Oke dan maar op een voorwaarde. Je helpt me uit de groep! Ik kan niet langer bij hun horen.' Zegt hij. 'Wat? Dan doe je toch gewoon iets verkeerds dan gooien ze je eruit.' Zeg ik simpel maar hij schud zijn hoofd. 'Als je de leider iets flikt word je gestraft met veel littekens en pijn dus we zullen het smooth moeten doen. De leider gelooft niet in wolven doden hij gelooft in martelen tot ze janken en smeken om de dood.' Ik kijk Jeroen aan met een pijnlijke blik. 'Als je zeker bent dan moet je eerst dit hebben.' Opeens spuit hij een spul in me. 'Wat de Hell Jeroen!! Au!' Zeg ik verbaasd. 'Dat zorgt ervoor dat je geen wolven trekjes of geuren meer hebt.' Legt hij uit. Ik kijk hem verbaasder aan. Dat is toch onhandig? Opeens trekt hij me mee naar een man. 'Duke dit is een nieuwe hij sluit zich vandaag aan.' Zegt hij tegen de gespierde man. Ik knik snel en ik en Jeroen lopen door. Oh nee waar heb ik mezelf nou in weer in gezet?

Hey mensen! Ik vond het zo leuk om dit hoofdstuk te schrijven! Gewoon door alle miscommunicaties die hier gebeuren XD arme Jille of arme Noïs? Haha sorry voor het lang niet uploaden ik had een writers block maar daarom nu een extra lang hoofdstuk van  1700 woorden dat verdienen jullie wel. Geniet ervan en hopelijk zie ik jullie in het volgende hoofdstuk! Comments en likes zijn altijd welkom!
X X X Lilaroos