The Moon Wolf

Fighting

P.O.V Jolee
Ik zie hoe Midnight de dark angel (Jace) op Winter de White Angel (Noïs) aankomt vliegen. Hij richt zijn poten naar voren en vouwt zijn klauwen uit. De nagels boren in winters vacht. Ze vallen op de grond met winter onderop.   Ze schopt Midnight van zich af en springt gelijk weer in de aanval. Deze keer staat winter bovenop Midnight. Midnight hapt boos om zich heen. Maar dan kijkt hij sluw naar rechts. Ik kijk de zelfde kant op en zie dat een jongen heel snel aan komt rennen. Hij springt op winter en doet haar iets om daarna rent hij gelijk weer door om niet gepakt te worden. Winter begint gelijk enorm te piepen en janken en schreeuwen. Ze veranderd weer in een normale wolf netzoals Midnight. Ze rolt piepend over de grond ik ren naar haar toe maar dan springt een groep wolven uit de bosjes die ons tegen houden. Al vechten weet ik een blik op Noïs te richten ze ligt nu als mens op de grond Jace knijpt haar keel dicht! Dan horen we een hard geschreeuw 'STOOOOOOP!' Ik herken de stem gelijk Lace. Jace kijkt gelijk op en laat Noïs los. 'L l Lace?' Stottert hij. 'Ik dacht dat je dood was' zegt hij erachteraan. Een traan rolt over zijn wang. 'D d dat ben ik eigenlijk ook....' Mompelt Lace onverstaanbaar. 'W wat?' Vraagt Jace onzeker. 'Ik ben ook dood ik bedoel ik leef niet! Nee eh ik heb geen ziel Meer! Nee ook niet laat ik het zo zeggen...' Probeert Lace 'wat?!? WAT?!?!' Zegt Jace nu paniekerig. 'Ik ben een vampier... Rise heeft me gebeten toen mijn hartslag stopte. Het was de enige manier om me te redden alleen ben ik nu geen wolf meer..' Legt Lace uit. 'W w wat... Je je nee! Nee Lace!' Snikt Jace. Noïs heeft weer besef maar doet niks. 'I ik h het spijt me... Alsjeblieft blijf nu bij me. Ga niet meer weg. Alsjeblieft.' Probeert Lace wanhopig. 'M m maar Lace.' Mompelt Jace. Opeens stapt een jongen met een mes naar voren. 'Hij lijd u af meester ik zal hem afmaken.' Zegt de jongen en hij rent op Lace af. 'Nee!' Schreeuwt Jace. Net voordat het mes door Laces hoofd boort schiet iets voor hem langs en het mes is ook verdwenen. Ik kijk op en zie dat Rise het mes in een flits heeft weg gepakt. Ze grijpt de jongen bij zijn keel en draait zijn nek om. Ik zie dat Jace met zijn lippen het woord "Dankje" vormt. Maar hij zegt niks. Rise knikt alleen maar en helpt Lace weer bij. Jace kijkt weer naar beneden waar Noïs nog steeds ligt. 'Je bent niet weg gerent tijdens dit?' Vraagt hij ongelovig. Noïs schud haar hoofd terwijl ze nogsteeds kreunt van de pijn. 'Foute keus.' Grinnikt hij. Hij steekt zijn klauw uit en laat hem naar beneden komen. Ik wil naar voren rennen maar besef dan weer dat een wolf met met moeite tegen houd. Ik bijt zijn kop eraf in een bijt en ren dan naar ze toe. Ik zie dat Lace al in een flits Jace heeft weg geduwd. Je ziet dat hij zijn Luna altijd trouw is. Een goede jongen is hij. Ik ren naar Noïs toe en zoek de oorzaak van haar pijn. Ik zoek en zoek en zie dan een ketting het gloeit het touw gloeit. Ik pak het vast maar het brand enorm dus ik laat gelijk los. AAH fack! Wolfsbane! Het touw is nat gemaakt met Wolfsbane! Dat is zowat dodelijk voor wolven! Opeens verschijnt Rise naast me. 'Hier ik heb er geen last van' zegt ze met haar sierlijke stem terwijl ze de ketting eraf trekt. Noïs hapt naar adem en kijkt ons bedankend aan. Om ons heen is een gevecht bezig tussen Jace volgelingen en onze Packs. Ik kijk naar Lace die nogsteeds bezig is met Jace weghouden. Ik Noïs en Rise stormen met z'n drieën op Jace af. Noïs springt bovenop hem en probeert in zijn nek te bijten als ze weer veranderd is. Ik verander ook weer en spring op Jace als hij Noïs van zich af heeft gegooid. Rise probeert Lace te kalmeren die nogal boos is. Hij schreeuwt dingen als 'JE LAAT JE BROERTJE IN DE STEEK' of 'HOE DURF JE ME DIT AAN TE DOEN' hij is flink pissig. Dan word ook ik van zijn rug af gegooid en ik beland een paar meter verderop. Jace pack begint te verliezen en Jace heeft het door.  Jace rent een stuk van ons weg veranderd schreeuwt 'terug trekken!' Veranderd weet en rent het bos in. Ik wil hem achterna maar Noïs houd me tegen. 'We hebben al genoeg verloren dit gevecht.' Zegt ze als ze voor me veranderd. Ik kijk om me heen. Alles is rood van bloed en allemaal dode wolven liggen om ons heen. Ik verander ook een roep alle dokters en verpleegsters erbij. Ze tillen de gewonden wolven op en brengen ze naar het ziekenhuis. De rest verzameld de doden en bergt ze ergens op. Ik en Noïs bespreken een paar dingen. 'Verdorie noïs hoe krijg je het telkens voor elkaar om in Winter te veranderen? het is een engel een god weet je hoe machtig!' Vraag ik haar. Ze haalt haar schouders op 'ik word gewoon opeens heel boos ik voel mijn botten kraken voor de verandering en dan voel ik de macht. Het voelt raar maar ook weet goed. Ik zie dan een beeld dat Jace ook veranderd. We worden door elkaar aangetrokken. Veranderd hij verander ik verander ik veranderd hij. Het lijkt alsof het het lot is om tegen elkaar te vechten' zucht ze. 'Ik vraag me af hoe het met Jille daar gaat hou vol Jille we komen je halen' vervolgd ze en dan kijkt ze omhoog ze herhaalt de zin nog eens maar deze keer gericht op de hemel we gaan hem terug krijgen dat sowieso... Tot dan Jille tot dan tot de vrijheid.