"I own a multimillion dollar company, Salvatore. Uso na ang generator ngayon at afford ko 'yon kaya kung hindi mo alam ay ipapaalam kong bumili ako ng maraming gano'n," aniya rito.

"Napadaan ako kanina sa maintenance office ng building mo at narinig kong namomroblema sila kung bakit ayaw gumana ng automatic power interruption switch n'yo. Tingin ko'y sa generator ang problema. Nagdasal din ata ang mga 'yon na 'wag sanang magka black out habang inaayos nila dahil paniguradong sa lansangan sila pupulutin 'pag nangyari 'yon," tuya nito sa kanya na may marahang halakhak.

This fucking asshole.

"O, ano na?" patuloy na panunuya nito.

"Fuck you, Salvatore. You just broke a 90,000 dollars worth of a three phase generator set. Get in my office so I can kill you."

"Frontal attack, Montenegro."

"Last time I checked, the unit was not trained to warn the enemies of what tactic they're going to use."

"I want to add a little challenge," aliw na aliw na sagot nito pagkatapos ang marahang pagtawa.

Pinatay nito ang switch ng intercom.

It would take twenty steps from my secretary's desk to my office.

Ang mata'y nakatutok sa pinto habang ang kanang kamay ko ay nasa ilalim ng mesa kung saan mayroong sikretong lalagyan ng mga maliliit na mga armas.

Nine steps to go.

A swiss knife will do.

Six steps.

My hearing capability is trained to notice even the slightest noise.

He's almost in my door.

Three.

Two.

One.

"Long time no see, Falcon." Bati ko rito nang bumukas ang pinto ng opisina at iniluwa nito ang pamilyar na pigura.

Lumapad ang nanunuyang ngisi nito at bahagyang itinagilid ang ulo.

"Three months is not exactly long, Hawk," sagot nito sa kanya.

Walang salitang itinapon ko rito ang swiss knife na hawak ko mula pa kanina. Hindi na ako nagulat nang dalawang kutsilyo ang nagsalitan ng direksyong lumilipad sa ere. Ang isang kutsilyo ay galing sa bisita. Sabay din namin na nasalo ang mga 'yon.

"Not bad for a retiree," tudyo ko rito habang tinapon ulit sa direksiyon nito ang kutsilyong nasalo ko. Gano'n din ang ginawa nito.

"Bad for an active agent on duty. Seriously man, you're getting rusty. Hindi ba sapat ang weekly mandatory training sa unit?"

Magkapanabay naming tinanggal ang kutsilyo na nasa mga manggas ng mga damit namin. Nakabaon ang kutsilyo ko sa swivel chair at ang kusilyo niya naman ay nakabaon sa pader ng opisina.

I'm mentally computing the cost of a new swivel chair and a wall repair. Well, kaonti lang 'yon kung pinili ko ang suhestiyon nitong pasabugin ang fuse ng kuryente ng building. Knowing this guy, he won't leave until he gets what he wants.

"That's because I specialize in bomb diffusion, dumbshit," tugon ko sa tudyo nito.

"Andy's probably going to kill me kapag nakita ang damit ko. Iisipin no'n na nakipag away na naman ako," Rogue said frustratingly habang tinitignan ang may butas na manggas ng damit.

The Warrior 1: PrimoWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu