Tantei High (Erityian Tribes, #1) | Published under Pop Fiction

Chapter 30 - Third Case: The Golden Sun

"Ah. Pwede po bang magtanong? Where did you get that scar?" biglang tanong ni Ken kaya nagising ang diwa ko. Hindi ko alam kung wala lang ba talaga siyang respeto o sadyang curious lang siya sa mga bagay-bagay. Basta ang alam ko lang, pagkatapos niyang sabihin yun ay nakatikim siya ng isang matinding palo kay Akane.

"Ah, this?"

Hinawakan naman ni Ma'am Ana ang mahabang scar sa mukha niya. Akala ko ay papagalitan niya si Ken pero mukhang mabait naman siya.

"Is that from the incident fifteen years ago?" Hiro queried.

"Very brilliant, kid. Yes. I got this from the Shinigami Attack fifteen years ago. Nasa Tantei High pa ako noon at isa ako sa mga nakipaglaban sa kanila. It was a terrible incident but great. Nakita ko kung gaano kalakas ang ibang Senshins maging ang ibang Shinigami. It's like watching the gods and goddesses of war battlling against each other."

Bigla akong kinabahan. That means she had witnessed the greatness of the Great Seven. Ibig sabihin . . . kilala niya ang dating Akemi.

"How was the one named Akemi?" bigla kong naitanong kaya napatingin sila sa akin. Gusto ko talagang malaman ang mga nangyari sa Great Seven, lalung-lalo na kay Akemi.

"All I know is that she is great. And it's forbidden to speak about her."

"B-bakit po?"

Hindi naman niya ako sinagot at binigyan lang ako ng malungkot na ngiti, just like what Ma'am Seira and Sir Hayate did.

"How about my Mom?" This time, si Akane naman ang nagtanong. Kitang-kita ko sa mga mata niya ang lungkot. Siguro miss na miss na niya ang mama niya ngayon.

"Is Akira your mother? Kamukhang-kamukha mo siya noong ganyang edad pa siya. She also had that red hair, just like yours. Ahh, ang bilis talaga ng panahon. Isa siya sa mga pinakamagagaling na Senshin na nakilala ko. I hope you would also be one."

Napangiti si Akane and I loved how her pained expression turned proud after what Ma'am Ana had said.

"Siya rin ho. He's the son of Hideo, the current president," dagdag pa ni Akane, sabay turo kay Hiro. Tumingin naman kay Hiro si Ma'am Ana at napakunot ang noo nito.

"Hindi kayo masyadong magkamukha. But that blank expression of yours is too similar with his," sabay ngiti niya and she looked at him as if he was reminiscing something. "You, too, will be a great man."

"I look like my mother," biglang sabi ni Hiro na parang na-offend sa sinabi ni Ma'am Ana.

"Oh, wait," she gasped, as if realization had hit her. "You mean your mother is—"

Naputol naman ang sasabihin ni Ma'am Ana dahil biglang bumukas ang pinto ng agency mula sa Tantei Police. Bumungad sa amin sina Sir Hayate at Ms. Reina.

"Teka, bakit nandito na kayo? Alas-kuwatro pa lang ah?" tanong agad sa amin ni Ms. Reina nang maabutan nila kami rito sa loob ng agency.

"Uhm, emergency client. Ha-ha," sabay turo nina Ken at Reiji kay Ma'am Ana.

Bumukas rin ang pinto sa kabila at nakita namin na pumasok sina Sir Ryuu at Sir Hiroshi habang may hawak na head gear. Si Sir looked like he just got out of bed because his glasses weren't placed properly and his hair looked like a bird's nest.

"Oh, what a great sight," Sir Hiroshi remarked when he saw us wearing pajamas, too.

"Teka ano bang nangyayari? Can someone explain it—" Napahinto naman sa pagsasalita si Sir Hayate kaya nagtaka kami at bigla na lang siyang nag-nod. "Oh, okay. Got it."

Mukhang alam ko na ang nangyari. Napatingin ako kay Hiro dahil alam kong siya lang naman ang may kakayahan dito sa amin na makapag-invade ng utak kahit naka-close naman ito.

Napaisip tuloy ako, ano kayang laman ng isip niya? I mean, no one could read his mind. Siguro kaya ng pamilya niya dahil siguro same genes?

Pero ano nga kaya? Siguro sobrang kumplikado ng utak niya. Na-curious tuloy ako bigla. Sana kahit minsan, i-try niyang buksan yung isip niya para naman mabasa ng mga taong nakapaligid sa kanya.

'I prefer not to,' bigla niyang sabi.

'Why?'

'If you could read my mind, you'd be in tears.'

'Bakit naman ako iiyak?'

'You know, girls and their dramas.'

Napatigil naman ako. Drama? Masyado bang ma-drama ang buhay niya kaya niya nasabing maiiyak ako? Hah. Same goes with guys and their so called coolness.

Napatingin na lang ulit ako kay Ma'am Ana habang sinusuot sa kanya ang head gear. Pinaupo siya ulit doon sa sofa habang kami naman ay nakatayo sa paligid niya. Naka-assist sa kanya si Sir Hiroshi habang kinakabit ang head gear sa kanya.

"Okay, Ma'am. Just recall what happened last night so that we could only see that, not the personal matters. Is that okay with you?" tanong ni Sir Hiroshi at tumango naman si Ma'am Ana.

Sir pushed a button on the left side of the head gear and suddenly, holographic images came out from it. Napapanood namin ang nangyayari through her point of view.

Nasa isang camera room si Ma'am Ana at nakatingin siya sa isang monitor kung nasaan ang dalawang Shinigami. Nakatalikod sila sa amin kaya hindi namin makita ang mga mukha nila. They approached the glass case where the Golden Sun replica was placed. I thought Golden Sun was just a small piece of gold sculpture, but it turned out it was a life-size statue of a woman holding the sun. Kahit nasa monitor lang ay napanganga ako sa ganda ng Golden Sun. Hinawakan 'yon ng isa sa kanila nang medyo matagal at bigla na lang siyang napailing. Sakto namang bumukas ang pinto sa room na kinalalagyan nila at pumasok ang isang lalaki na may dalang dalawang baril. But before he could pull the trigger, he was already killed by them. One of them dipped his finger in his blood and wrote something on a piece of paper. He approached the CCTV and showed what he had written while smiling menacingly.

"Bring the real one or I will kill your entire clan!"he threatened and just like what Ma'am Ana had said, they disappeared in thin air.

Pagkatapos no'n ay pinindot ulit ni Sir Hiroshi ang button at nawala ang hologram sa harap namin. Tahimik kaming lahat matapos naming makita ang nasa isip ni Ma'am Ana.

"Hiro." Napatingin kami kay Ken dahil siya ang unang nagsalita at seryosong-seryoso yung mukha niya.

"Why? Something wrong?" tanong ni Reiji sa kanya.

"They were the ones who chased us during the serial murder incident," Hiro said and that made the atmosphere heavier.

Naputol naman ang katahimikan namin nang biglang nagsalita si Ma'am Reina.

"Okay, okay. Guys, magpahinga na kayo. You look like zombies. Kapag nakapagpahinga na kayo ay pag-uusapan ulit natin 'to. Pero sa ngayon, kami na muna ang bahala rito," sabi niya at saka niya kami itinulak papunta sa creepy hallway.

I guess I really need a rest.

***