BENİMLE KAL | Jackson Wang

1.7

Beni doğrulttu ve sırtımı duvara yasladı gözlerimi açıp kim olduğunu görmek istiyordum zorla gözlerimi açtığımda karşımda görmeyi beklediğim geçen şirkette çarpıştığım çocuk değildi.

Çocuğa burada ne işi olduğunu sorup kim olduğunu öğrenmek istiyordum ama ağzımı hareket ettiremiyordum tek duyduğum çocuğun ambulansı aradığıydı. Ve sürekli bana bağırıyordu;

"Hey iyi misin? Uyanık kal! Ambulansı aradım hemen gelecekler."

Tepki veremiyordum ayrıca vücudum çok acıyordu. Karnıma gerçekten ağır tekmeler yemiştim ve kızın biri kaçmadan önce başıma çok hızlı bir şekilde tekme atmıştı. Başım zonkluyordu belki de beyin kanaması geçiriyordum.

Tekrar gözlerimi kapattım. Annemi, babamı, kardeşimi ve Jackson'ı düşündüm. Kim bilir beni bu halde görünce ne kadar üzeleceklerdi. Etrafımdaki insanlara mutsuzluk üzüntü ve dertten başka birşey vermiyordum. Ağrılarım çoğalmıştı artık daha fazla dayanamıyordum kendimi rahat bıraktım muhtemelen bayılmıştım.

Gözlerimi açtığımda hala biraz bulanık görüyordum ama tavandaki parlak ışıklara bakılırsa hastanedeydim. Gözlerimi bir iki defa kırptıktan sonra görüşüm netletmişti. Doğrulmak istiyordum dirseğimin üzerinde kalkmaya çalıştığımda kolum acıdı ve inleyerek kafamı tekrar yastığa koydum.

"Kıpırdamamalısın." Başımda dikelen o tanımadığım ama bana yardım eden çocuk vardı yine.

"Siz kimsiniz? Neredeyiz? Aileme haber verdiniz mi?" Diye arka arkaya soruları sıralamıştım.

"Evet merak etmeyin ailenize ve JYP'ye haber ettim." Tanrı aşkına şirkete neden haber vermişti?

"Neden şirketi aradınız ki? Şimdi hepsi boş yere telaşlanacaklar. Ah tanrım!" Sinirlenmiştim herkes başıma toplanacaktı.

"Ne yapacağımı bilemedim kusura bakmayın aynı şirketten olduğumuzu bildiğim için önce şirkete haber verdim onlar ailenize ulaştılar." Açıklamasında haklı olabilirdi.

"Peki anladım. Neyim varmış? Ciddi birşey var mı?" Diye sordum gerçi olsada umrumda değildi ölmek istiyordum.

"Ciddi birşeyiniz yok bir sürü işlem yaptılar herşeye baktılar sadece ağır yaralanmışsınız."

Dedi hala çocuğu inceliyordum olduğum yerden. Gayet yakışıklı ve uzun boyluydu şirkette ki konumunu gerçekten merak etmiştim.

"Peki teşekkür ederim. Sizede zahmet verdim." Dedim mahçupça. O olmasaydı muhtemelen saatlerce kaldırımda yatar ya da daha fazla dayak yerdim.

"Önemli değil fakat o kızların sizinle derdi neydi ki?"

Sorusuna cevap vermek istiyordum ama ne diyebilirdim ki? Jackson Wang ile sevgiliyim bu yüzden dayak yedim diyemezdim.
Tam ağzımı açıp birşeyler söylecektim ki içeriye Jackson girdi acil servisin içinde deli gibi bağırıyordu.

"Min Ah!!!"

Yatan birsürü hasta vardı ve şuan yine kendimizi ifşalıyorduk. Yanımdaki çocuk hemen perdenin arkasından çıkarak onlara burda olduğumuzu gösterdi. Tekrar teşekkürler yabancı çocuk.

Jackson yanıma geldiğinde hemen elimi tutup alnıma bir öpücük kondurdu.

"Bunu sana kim yaptı? Nasıl dokunabildiler sana?" Gözlerinin dolduğunun farkındaydım bana şuan böyle bakması benimde ağlamama sebep oluyordu gözümden bir damla yaş süzülmüştü bile.

"Bilmiyorum Jacky. Merak etme iyiyim kötü birşeyim yokmuş. Sakin olur musun?" Dedim sessizce.

Arkadan gelen Jaebum bana eğilerek konuşmaya başladı;