Perks Of Being Mrs. Valdez

51 - Clarification

   
    
Nyxie's
 
   
  
It's already past 8 o'clock when I woke up the next morning.
   
    
My room is still the same after a year of being away. Nandon pa rin ang mga gamit ko sa school at mga paborito kong libro.
   
    
Naalala ko ang nangyari kagabi. How I almost gave up on my husband. Mabuti na lang napigilan namin ang sarili namin.
   
    
   
Last night...
    
    
Mag-aalas otso na ng gabi nang marating namin ang dati naming bahay. Walang pinagbago ang bahay na iyon maliban sa mga bagong furnitures at ang giant portrait of me hanging on the vast wall in living room. It was me with my innocent smile. Kahit ako nagulat sa painting at mas lalo pa akong nagulat at humanga nang malaman ko na si Phi ang nagpinta non. This really proves how much he loves me.
   
    
"I didn't know you can paint." komento ko habang nililibot ang aking mga mata.
  
   
"It's because you never bothered to know. Anyway, what do you wanna eat  for dinner? Magluluto ako."
   
    
Pagkasabi nya non ay napahinto kaagad ako sa pagtingin sa painting.
   
    
"Marunong ka magluto, Phi?!"
   
    
"I know the basics." aniya saka pinakita ang dalawang noodles at itlog. "This is your favorite, right?"
   
     
Naiiling na lang akong napatawa sa kanya. Akala ko pa naman marunog talaga sya magluto.
    
     
After namin kumain ay nagpahangin kaminsa veranda kung saan tanaw na tanaw ang buong subdivision. May kalayuan ang aminv mga kapitbahay dahil na din siguro sa malalawak nilang bakuran.
    
     
"I dreamt of this." Nilingon ko si Phi na nakatayo sa likuran ko.
   
    
His hands were on his pockets and his eyes were glued on the vast sky.
   
     
"You and me staring at the same sky."
  
    
Hindi ko napigilang ngumiti at hinarap sya.
   
    
"Phi, do you regret getting married with me?" Seryoso ko syang tiningnan.
   
    
"At first, yes." Sumama kaagad ang mukha ko sa sinabi nya. "Yes, to the point na gusto ko nang talikuran si Dad that time. Lumaki ako na sinusunod ang lahat ng gusto ni Dad dahil sa malaking utang na loob ko sa kanya. When he told me about the marriage I said yes but deep inside me I hate the idea. Hanggang sa makilala ko na nga ang wife-to-be ko which is you, at first I thought of you as a gold digger woman."
   
    
Hindi ko na napigilan ang sarili ko.
   
    
" You what?!" Inirapan ko sya  at tinalikuran which was a wrong move dahil kinulong nya ako sa mga bisig nya. Naka-backhug sya sa akin.
   
    
" Makinig ka kasi muna." Aniya at siniksik ang ulo sa may balikat ko. Kinikilig ako pero kailangan kong pigilan." Nong una gold digger ang tingin ko sa'yo pero habang tumatagal nalaman ko na ikaw yung tipo ng babae na malabo kong makasundo."
   
    
Kinunutan ko sya ng noo.
   
    
"You were very much different to the woman I'm dreaming of."
   
    
Ganon naman pala, bakit pa kamj humantong sa ganito?! Hindi naman pala nya talaga ako gusto. So everything was a very big lie. His feelings and actions were all lies!
   
    
"Stop it. Hindi ko na kaya pang marinig ang mga susunod mong sasabihin kung gaano ka napilitan sa relasyon na ito. Sana sinabi mo na nong simula pa lang." Kinalas ko ang pagkakayakap nya saka humakbang palayo.
   
    
"Sabi ko siba makinig ka muna."
   
    
Huminto ako sa paglalakad pero hindi ko sya nilingon. Konting konti na lang kasi papatak na ang luha ko.
   
     
"Ibang-iba ka sa lahat ng mga babaeng dumaan sa buhay ko. Kabaliktaran ka ng lahat ng katangian na gusto ko which made me fall deeply in love with you. Opposites do attract, and I'm the living proof."
    
    
Hearing those words made me cry but happy at the same time. Hindi ko pa rin sya nililingon. Naramdaman ko ang papalapit nyang mga yabag hanggang sa huminto ito sa likuran ko.
   
    
" Hindi ko alam kung kailan nagsimula ang nararamdaman ko sayo. Isa lang ang sigurado ko na hindi ito magbabago kahit na ilang taon ka pang lumayo. Distance won't change anything, Ny. Kaya nong umalis ka ng Manila I really thought na hindi mo ako mahal. Inisip ko non na nagmahal na naman ako ng maling babae. I was ready to forget you so I decided to see you for one last time. That's when I followed you in Mindoro."
   
    
Hinawakan nya ang kamay ko ay iniharap ako sa kanya. Nangungusap ang mga mata nyang tumingin sa akin. Hindi ko kayang salubungin ang mga titif nya kaya yumuko na lang ako. I'm starting now at our feet.
   
     
" Akala ko kapag nakita kitang masaya na wala ako ay matatanggap ko na ang katotohanang wala ka na talagang nararamdaman para sa akin. I was wrong again. Nakita kitang masaya at lahat ng pagmamahal na gusto kong kalimutan ay bumalik sa akin. From that day I promised myself that I will make you more happy once destiny gives me a chance. Hindi naman ako binigo ni destiny. Dinala ka nya pabalik sa akin. I was mad at first pero hindi maiaalis ng galit ang pagmamahal ko sayo. When I thought everything was okay, nangyari naman ang mga bagay na may kaugnayan sa nakaraan. And now, I don't know how will I settle things between us."
   
    
That's when I lift my head and faced him. Yung kaninang luha na ay natuyo na at napalitan ng muta. Haha joke!
   
   
Ngumiti ako sa kanya at masuyo syang niyakap.
  
    
" All I need is assurance and clarity, Phi. Sa dami ng sinabi mo I'm now sure about you."
 
    
"I love you so much, Mrs. Nyxaviera De Guzman-Valdez."
   
     
"I love you most, Mr. Valdez."
   
     
Kumalas sya sa pagkakayakap at masuyong hinaplos ang pisngi ko hanggang sa ilapit nya ang mukha para hagkan ako.
  
   
Gumanti ako ng halik. It was just a smack but his lips were too tempting. Nagsimulang gumalaw ang mga labi nya at para akong naengkanto na sumunod sa lahat ng galaw nya. The feeling was new. My eyes were shut the whole time. Napamulat lang ako nang maglakbay ang mga kamay nya sa likod ko.
   
    
Eto na ba yun? Isusuko ko na ba sa kanya? Naguguluhan ako sa bagay na posibleng mangyari. Am I ready to give everything to Phi?
  
   
Bakit ba ako nagdadalawang isip? Asawa ko naman sya, mahal nya ako at mahal ko sya. What's wrong if we do that sexy thing?
  
    
"If you're not ready just say no." Napatingin  ako sa kanya. He's half smiling.
  
   
Nahihiya naman akong yumuko. I didn't say no pero hindi ko din naman sinabi na ipagpatuloy namin.
  
   
"Silence means yes?" Napaangat bigla ang tingin ko sa kanya.
    
     
Gagawin ba talaga namin yun? Wait! Ready na ba ako? Hindi pa ako nakakapag-shower! Partner ba ang undies na suot ko ngayon? Parang hindi. May nakahanda ba syang proteksyon?
  
   
" Your brows are creasing." Natatawa nyang saad saka hinaplos ang noo ko para alisin ang pagkaka-arko nito.
  
   
"Let's take a rest. You may be tired." Aniya saka ako inakay papasok ng silid.
  
    
Why do I have this regret feeling?
  
   
Hinatid nya ako sa kwarto pero hindi na sya pumasok sa loob.
  
   
"Sorry." Tanging saad ko saka pumihit para buksan ang pinto pero pinigilan nya ako saka niyakap.
  
   
"Don't be sorry, it's okay. I guess I'll have to do it on my own. Good night."
   
     
Ano daw?? Nakapasok na sya sa kwarto nya kaya hindi ko na naitanong kung anong ibig nyang sabihin.
  
    
    
      

Present.....
    
     
    
Umahon ako sa higaan at agad na ginawa ang aking morning routine. I took a shower and freshen up.
   
    
Pupunta kami ngayon sa ama ni Felix kaya pinili ko na lang ang casual na damit ko sa cabinet. Mabuti na lang same size pa din ako.
  
    
A simple black tight jeans and white fitted shirt ang sinuot ko. Kinuha ko ang blower saka lumabas ng banyo. I was busy hand combing my hair when someone cleared his throat. Muntik ko nang mabitiwan ang hawak kong blower.
   
   
Si Phi lang pala.
   
     
"You ready?" Nakahalukipkip nyang tanong.
   
    
"Do I look reasy with this?" sabay turo sa hitsura ng buhok ko.
  
   
Ngumisi sya saka ako hinila palapit sa kanya. Akala ko yayakapin nya ako napapikit tuloy ako. He positioned me in front of him.
   
    
"You look pretty with this hair." Napanganga ako sa sinabi nya.
  
   
Buhaghag po kaya ang buhok ko at mahaba. Mukha akong aswang kapag hindi ko ito nablower at naplantsa.
   
    
"Bolahin mo lelang mo. Don ka na nga sa baba. I just need 30 minutes to fix myself."
   
    
Hindi na man na sya komontra at lumabas na lang ng kwarto.
   
    
Ginawa ko na ang dapat kong gawin.
   
     
     
    
*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*