Chapter 32 - Continuation

4.2K 100 4
                                        

I'm watching what will be his reaction, but he didn't compliment to anything that I've said, I watch the sky and think about something in my head and I can't help but to hurt.

"You always keep on thinking if I'm inlove of you or not, you keep on telling to yourself that maybe I'm just force to love you because in any days or seconds you will gone. I'm hurting, I know I cause you too much but please don't misunderstand nor suspect my love for you, because I do love you."

Hindi ko sya magawang tignan dahil nahihiya ako sakanya at sa mga sinasabi ko, Hindi ko alam dahil para sakin ay napakabilis naman non, pero anong magagawa ko kung pati ang puso ko ay nagtatatalon sa saya ng malamang mahal nya rin pala ako.

"I'm sorry" sabi ko sakanya na hindi parin tumitingin.

He lifted my chin to meet his gaze, He just smile and kiss me in the forehead and then I hug him tight to respond to his action.

"I love you."

"I love you too babe, I love you so much."

Napangiti nalang ako mas lalo pa syang yinakap, wala nang mas sasaya pa sa ganitong klaseng sinaryo sa buhay ko, ang makasama sya ay higit na saya ang nararamdaman ko. Sa ganitong paraan hindi nako nalulungkot, iniiwasan ko nga ding maging malungkot at mag-isa, dahil sa tuwimng ginagawa ko yun ay kusa silang lumalapit at pinapasaya ako.

"How come babe?"

"What do you mean?" paos nyang sabi, siguro ay hindi nanaman sya natutulog kakabantay sakin, hindi ko alam sakanya pero marahil ay gusto nya lang akong bantayan dahil baka kung anong mangyari saakin sa gitna ng gabi.

"Hindi ka nanaman natulog?" ngayon naman ay tinitignan ko sya pero nakasarado ang kanyang mga mata.

Hindi sya sumagot at ngumiti nalang at lalong siniksik ang kanyang mukha sa aking leeg.

"Pano mo naramdaman na mahal mo nako? E diba nga ayaw mo sakin?" nakanguso kong kwento sakanya.

Humiwalay sya sakin at tinignan ako, napangiti nalang sya at lalong tumitig saakin na syang ikinapula nang aking mukha.

"I don't know when, I just miss you that time, I miss your presences, I'm worried that time because I can't find you. I distant myself to you even more, because I can't accept it. I don't want to fall but here I am."

"Wow, para mo talagang sinabi na ayaw na ayaw mo talaga sakin, and for your correction. Hindi nga kasi kita kapatid kaya nga hadid ang apilyido ko e! kahit inampon ka nila mom and dad they didn't change your surname because you said that you want it that way, I don't know what's gotten on your mind that time but I'm thankful! Really I am."

He pinched my cheeks. "Silly" I chuckled.

"What? Sa ganda kong to ipagpapalit mo paba ko?"

"No." sabay labas ng mapuputi nyang mga ipin.

"Ayiiee, yan ang gusto ko sayo e! masyado kang honest. Abu baby"

"And I love you even more."

Matapos non ay naramdaman ko ang mabibigat nyang paghinga kaya naman hinalikan ko sya sa noo at mas lalo pang sumiksik sakanya ay mas lalo nya pa akong niyakap hanggang sa makatulog na ulit kaming dalawa.

Nang magising ako ay tulog parin sya, tanghali na nang magising ako dahil sa ingay sa baba, marahil ay naghahanda na sila nang pagkain dahil nga wala naman kaming katulong, maingay sa baba ngunit hindi man lang nagising itong katabi ko.

Marahil ay kulang talaga ito sa tulog kaya napagpasyahan kong humiwalay sa kanya at bumaba para makakuha nang pagkain para sa taas nalang kami kakain.

Twisted Paths (SMBB)Where stories live. Discover now