Twisted Paths (SMBB)

Chapter 31 - 1st day of two weeks

Nakatitig lang ako sa maamong mukha ni rover habang natutulog parin ito, gusto ko yung ganito. Yung payapa ang lahat mas gusto ko na nga lang ang katabi sya kaysa ang gumala dahil gusto ko kapag sasabak na ko sa labanang hindi ko alam kung mananalo ba ay hindi ko na kayang titigan pa ang mga mukha nila.

"Babe?" pagtawag ko dito.

"Hmmm" Ungol lang nito at mas lalo pa akong yinakap at sinaubsob ang mukha sa aking leeg.

"Gutom na ko, Kain na tayo." Parang bata kong sabi sakanya, Clingy as is, but that's me.

Mabilis naman ito humiwalay sakin at tinignan ako, Ngumiti naman ito kaya naging singkit ang mga mata nya bigla. Lumapit sya saakin at hinalikan ako sa noo, sa mata, sa ilong at huli sa labi. At wala akong ibang ginawa kundi ang ngumiti nalang dahil sa kilig na nararamdaman ko, hindi nako manghahagad pa ng iba, dahil nung binigyan ako ni God ng pagkakataon ay binigay nya sakin si rover. Sobra-sobra pa nga e! sobrang thankful everyday na sya ang kasama ko.

"Let's eat then!"

NAKATITIG lang ako sakanyang likod habang naluluto sya ng pancake at iba pang mang umagahan, Nung lumabas ako sa ospital laging sya na ang nag-aasikaso sakin, ni ayaw nya nga akong pakilusin dahil baka daw anong mangyari kung mapagod ako.

As of now, wala pa naman akong nararamdamang kakaiba sa puso ko o sa katawan ko. Pero nababahala parin ang mga taong nakapalibot sakin, syempre dahil hindi sila mapapanatag kung na saakin padin itong sakit ko.

At ang nakakatawa pa ay halos ipagsiksikan na nilang lahat ang sarili nila dito sa bahay ko sa Barcelona, kesyo daw wala na silang pera para maghotel, kesyo ganyan at ganun. Pero I won't mind naman, I know na gumagawa lang sila ng paraan para makasama ako at kung sakaling may hindi inaasang mangyari.

Sa ngayon ay lahat kami nandito sa iisang bahay, para sakin ang cool nun per okay rover ay masama nyang pinagtitignan ang mga taong naririto sa bahay ngayon, I know, I know. He just want to spent time alone with me. But the favor is not with him kundi na saakin kaya wala syang nagawa nang Um-Oo nako sakanila. At dinambahan panila ng yakap si rover at in the end nalumba silang lahat at ang aking mahal na babe ay nadaganan.

Lumapit ako dito at niyakap ito sa likod, so masculine. Sarap ng abs! deym.

"Bango mo beh!" narinig ko syang tumawa at hinawakan ang kamay ko sa harapan kaya nakayakap ako sa likod nya at nakahawak naman ang kamay nya saakin. Cute!

"I love you" maramdamin kong sabi.

"And I love you too babe." Mabilis nyang sagot saakin na syang nagpangiti sakin at hinalikan ko sya sa likod dahil wala syang saplot pang itaas.

"Stop doing that rare, imbis na we take a real breaskfast I end up eating you sige ka."

I giggled. "Sound so good." I seductively said, and he was stunt in that moment, I just laugh hard when I saw his jaw is drop and it's like he doesn't believe that I say that.

"Really?" he turn around to see me fully and hug me, Nung mga nakaraang araw ay napapansin ko na puro sya yakap sakin. And I don't even know why, But tumatak sa isip ko yung sinabi nya sakin nung isang araw.

"I like hugging you babe, I always keeping to my mind that when I'm with you. I need to always think that it's gonna be the last."

"you mean?" naguguluhang tanong ko.

"Like it's gonna be the last, meaning I want to savour every moment, every minutes, hours, days and time with you. I want to feel being love and I want to feel it from you, I want every passing days I'm with you. I don't want to waste a time being jerk for not valuables things! Na para bang ito na ang ating huling pagkikita, I always think that why kaya I want to be with you."