Twisted Paths (SMBB)

Chapter 20 - The Event 0.2

Here you Go!😂 Chapter 20 is now up! Enjoy reading!

Goodevening Everyone!
Advance Merry Christmas💕

✂- - - - - - - - - - -
I hug him tight, I miss him so much! What will I do if he refuse my love for him again? Maybe. None! I will do nothing because I know someday he will love me. Someday!

Parang slow motion sya humarap saakin, Ngunit sa pagharap nyang iyon ay nabalutan ako ng kaba dahil walang kahit anong emosyong nakapaloob doon.

“Hi” I simply said then smile widely.

He didn't respond pero tinanggal nya ang aking nga kamay sa pagkakayakap ko sakanya.

Tumulo ang nga luhang ayaw kong makita nya pa kaya't dali dali ko itong pinunasan.

“Say something rover.” I said while looking at him.

Again. Walang kahit anong salita ang lumalabas sa bibig nya!

Patuloy parin ang pagkanta ni calvin, Alam kong pinapanuod nya kame. Dahil sya ang nagdesisyon nito sya ang may gusto pero ito din Ang gustong gusto ko kahit na alam kong wala... talaga.

“Magsalita ka naman. please...” nahihirapan kong wika habang humihikbi.

Ang mga tao sa paligid ay busy sa pagsasayaw kaya hindi nako magtataka kung walang makakakita saamin kahit na nasa gitna kami ng Hall.

“Magsalita ka kundi Hahalikan kita dyan” I said while half smiling.

Nakita kong lumunok ito habang nakatingin sa labi ko.

I smile kahit na puro pighati ang nasa loob ko.

I pull his neck tie. and his kissable lips touch mine, How I love kissing him. It's so Addicting!

“I told you Hahalikan talaga kita” Sabay ngisi.

He just sigh. Nagkagulo sng reporters kanina dahil sa kissing scene na ginawa namin. Some of them are fans of ‘Roverare’ Its me and rover. They combine my nickname and his second name.

Rover + Rare = What? Ofcourse a Happy Ending!

How I wish.

“Go home rare, sa bahay nalang tayo mag-usap.”

Tumango tango naman ako. at ngumiti ng pilit.

“Bakit ganyan ka? May ginawa nanaman ba ko ba hinde mo nagustuhan?Sabihin mo hihingi ako ng tawad.” nagmamakaawa kong sabi sakanya.

Umiling naman sya.

“Sa bahay na tayo mag-usap Aurora please!”

“Hinde! Pwede naman tayong mag-usap dito e!” Napalakas kong sigaw kaya nagsitinginan ang mga tao. Pero bumalik ulit sila sa kanilang ginagawa.

His eyes shaded to light brown na para bang nag-uutos na sundin ang gusto nya.

“Dahil ba to kay Cassandra? Please kung ayon ang kinagagalit mo edi hihingi ako ng tawad. Please.. Wag ka lang maging cold sakin.”

He sigh in frustration at Hinambunutan ng bahagya ang kanyang buhok..

“No, Just go home”

Magsasalita pa sana ako ng may unang nagsalita sa aking likuran. I Form my hand into fist. Kaya nya bako pinapauwi dahil sa haliparot na yan?

“Hey, Honey!”

Sabay halik nya pa sa pisngi at pinalupot ang kanyang kamay sa braso ni rover. Bullshit! parang gusto kong pumatay dahil sa ginawa nya.